Sprawa C-510/06 P: Odwołanie od wyroku Sądu Pierwszej Instancji (trzecia izba) wydanego w dniu 27 września 2006 r. w sprawie T-329/01 Archer Daniels Midland Company przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich, wniesione w dniu 15 grudnia 2006 r. przez Archer Daniels Midland Co.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2007.56.15/3

Akt nienormatywny

Wersja od: 10 marca 2007 r.

Odwołanie od wyroku Sądu Pierwszej Instancji (trzecia izba) wydanego w dniu 27 września 2006 r. w sprawie T- 329/01 Archer Daniels Midland Company przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich, wniesione w dniu 15 grudnia 2006 r. przez Archer Daniels Midland Co.

(Sprawa C-510/06 P)

(2007/C 56/28)

Język postępowania: angielski

(Dz.U.UE C z dnia 10 marca 2007 r.)

Strony

Wnoszący odwołanie: Archer Daniels Midland Co. (przedstawiciele: C. Lenz, L. Alegi, E. Batchelor i M. Garcia, Solicitors)

Druga strona postępowania: Komisja Wspólnot Europejskich

Żądania wnoszącego odwołanie

Wnoszący odwołanie wnosi do Trybunału o:

– uchylenie wyroku w zakresie, w jakim Sąd oddalił wniesioną przez ADM skargę na decyzję;

– stwierdzenie nieważności art. 3 decyzji w zakresie, w jakim dotyczy ona ADM;

– posiłkowo dla żądania stwierdzenia nieważności art. 3 decyzji, zmianę tego artykułu celem dalszego zmniejszenia lub uchylenia grzywny nałożonej na ADM;

– posiłkowo dla żądania stwierdzenia nieważności lub zmiany art. 3 decyzji, przekazanie sprawy do Sądu po to, aby orzekł on co do prawa zgodnie z wyrokiem Trybunału;

– w każdym razie, obciążenie Komisji kosztami postępowania oraz zapłatą wydatków, jakie ADM poniosła zarówno w postępowaniu przez Sądem, jak i w postępowaniu przed Trybunałem.

Zarzuty i główne argumenty

1. Sąd naruszył obowiązek uzasadnienia:

a) oddalając argumentację przedstawioną przez ADM, zgodnie z którą podwyższenie grzywien na podstawie wytycznych nie było konieczne dla zapewnienia wdrożenia wspólnotowej polityki konkurencji;

b) nie udzielając odpowiedzi na argumentację przedstawioną przez ADM, zgodnie z którą na podstawie dowodów można byłoby stwierdzić brak oddziaływania naruszenia na rynek, gdyby rozmiar rynku był zwiększony.

2. Sąd popełnił błąd stwierdzając, że Komisja zastosowała we właściwy sposób kryteria zawarte w wyroku w sprawie Pioneer⁽¹⁾ oraz że uzasadniła swoje dyskrecjonalne uprawnienia w zakresie podwyższenia grzywien, zarówno ogólnie, jak i w niniejszym przypadku.

3. Sąd naruszył zasady prawne mające zastosowanie w przypadku obliczania grzywien, zezwalając Komisji na nieuwzględnianie jako właściwego punktu wyjścia obrotu zrealizowanego dzięki danemu produktowi w EOG będącym stosownym punktem wyjścia.

4. Sąd naruszył zasadę, zgodnie z którą Komisja powinna przestrzegać zasad, które nałożyła sama na siebie:

a) uznając, że Komisja może wykazać istnienie oddziaływania na rynek bez potrzeby udzielania odpowiedzi na argumentację ADM, w myśl której nie wykazano istnienia żadnego właściwego rynku gospodarczego;

b) zezwalając na to, aby Komisja nie uwzględniła zaprzestania naruszenia jako okoliczności łagodzącej.

5. Sąd naruszył zasadę równego traktowania, uznając występowanie czynników pozwalających odróżnić znaczenie niższe grzywny nałożone w sprawie Fosforan cynku⁽²⁾, którą można bezpośrednio porównać do niniejszego przypadku.

6. Sąd odwrócił ciężar dowodu poprzez zażądanie wykazania przez ADM, iż ceny byłyby identyczne "nawet w braku kartelu".

7. Sąd naruszył art. 81 traktatu WE:

a) niewłaściwie stosując prawo dotyczące karteli;

b) stwierdzając antykonkurencyjny charakter zachowania uczestników spotkania odbytego w Anaheim w czerwcu 1995 r.

8. Sąd wypaczył dowody:

a) stwierdzając, iż wycofanie ADM nie zostało poparte dowodami przedstawionymi przez innych uczestników naruszenia;

b) stwierdzając, iż dowodem na to, że w czerwcu 1995 r. odbyło się spotkanie, była pochodząca z tego okresu notatka sporządzona przez Roquette na spotkaniu.

______

⁽¹⁾ Sprawy połączone 100-103/80 SA Musique Diffusion Française i in. przeciwko Komisji, Rec. z 1983 r., str. 1825.

⁽²⁾ Dz.U. L 153, str. 1.