Sprawa C-503/14: Skarga wniesiona w dniu 11 listopada 2014 r. - Komisja Europejska przeciwko Republice Portugalskiej.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2015.16.20

Akt nieoceniany
Wersja od: 19 stycznia 2015 r.

Skarga wniesiona w dniu 11 listopada 2014 r. - Komisja Europejska przeciwko Republice Portugalskiej
(Sprawa C-503/14)

Język postępowania: portugalski

(2015/C 016/30)

(Dz.U.UE C z dnia 19 stycznia 2015 r.)

Strony

Strona skarżąca: Komisja Europejska (przedstawiciele: G. Braga da Cruz i W. Roels, pełnomocnicy)

Strona pozwana: Republika Portugalska

Żądania strony skarżącej

-
Stwierdzenie, że Republika Portugalska uchybiła zobowiązaniom ciążącym na niej na mocy postanowień art. 21 TFUE, 45 TFUE i 49 TFUE oraz art. 28 i 31 porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym poprzez przyjęcie i utrzymanie w mocy uregulowań zawartych w art. 10 i 38 Código do imposto sobre o rendimento das pessoas singulares [ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych; zwanej dalej CIRS], zgodnie z którymi podatnik, który 1) wymienia udziały w spółkach i przenosi miejsce zamieszkania za granicę lub 2) zbywa aktywa i pasywa dotyczące działalności wykonywanej na własny rachunek w zamian za udziały w przedsiębiorstwie niebędącym rezydentem, musi w pierwszym przypadku włączyć w odniesieniu do wskazanych transakcji wszystkie dochody niezaliczone do podstawy opodatkowania ostatniego roku podatkowego, w którym jest jeszcze uznawany za podatnika rezydenta, podczas gdy w drugim przypadku nie przysługuje mu żadne odroczenie podatkowe wynikające z danej transakcji.
-
obciążenie Republiki Portugalskiej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Zarzuty:

1.
Po pierwsze, zgodnie z art. 10 ust. 9 lit. a) CIRS, jeżeli akcjonariusz/wspólnik nie jest już rezydentem w Portugalii, zyski wynikające z wymiany udziałów wchodzą w skład dochodu podlegającego opodatkowaniu z roku kalendarzowego, w którym nastąpiła faktycznie zmiana rezydencji. Wartość zysku wynosi, zgodnie z ww. przepisem, różnicę między rzeczywistą wartością otrzymanych udziałów a wartością dawnych udziałów w chwili nabycia. Natomiast jeżeli akcjonariusz/wspólnik zachowuje miejsce zamieszkania w Portugalii, wartość otrzymanych udziałów stanowi wartość zbytych udziałów, bez uszczerbku dla opodatkowania wszelkich kwot pieniężnych wypłaconych za przekazane udziały. Innymi słowy, w przypadku gdy utrzymana zostaje rezydencja w Portugalii, wymiana udziałów prowadzi do natychmiastowego opodatkowania powstałych zysków, jeżeli następuje dodatkowa zapłata w pieniądzu, i w zakresie, w jakim ta zapłata następuje. Jeżeli nie ma takiej zapłaty, opodatkowanie powstałego zysku następuje wyłącznie w przypadku ostatecznego zbycia otrzymanych udziałów, w chwili tego zbycia. Zgodnie z art. 10 ust. 10 CIRS ten sam system opodatkowania ma zastosowanie do przyznania udziałów lub akcji, w przypadku fuzji lub podziału, do których ma zastosowanie art. 74 Código do imposto sobre o rendimento das pessoas coletivas [ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych].
2.
Po drugie, zgodnie z przepisami art. 38 ust. 1 lit. a) CIRS zbycie przedsiębiorstwu aktywów lub pasywów dotyczących wykonywania działalności gospodarczej lub zawodowej przez osobę fizyczną w zamian za udziały jest zwolnione z podatku w chwili zbycia, jeżeli, wśród innych wymogów, osoba prawna, na której rzecz zbywane są aktywa i pasywa, ma siedzibę lub faktyczny zarząd w Portugalii. W tym przypadku opodatkowanie następuje jedynie wówczas, gdy tego rodzaju aktywa i pasywa zbywane są przez osobę prawną, która je otrzymała w chwili ich otrzymania. Jednak takie traktowanie nie ma zastosowania, jeżeli siedziba spółki lub fatyczny zarząd osoby prawnej, na której rzecz zbywane są aktywa i pasywa, mieści się poza terytorium Portugalii. Wówczas następuje natychmiastowe opodatkowanie wytworzonych zysków.

Główne argumenty:

1.
W odniesieniu do pierwszego zarzutu Komisja uważa, że takie opodatkowanie stawia w gorszej sytuacji osoby decydujące się na opuszczenie terytorium Portugalii, gdyż wprowadza odmienne traktowanie tych osób w porównaniu z tymi, które pozostają w kraju. Komisja uważa, że odsunięcie w czasie opodatkowania w przypadku zysków pochodzących z wymiany udziałów nie powinno być zastrzeżone dla sytuacji, w których podatnik pozostaje rezydentem na terytorium Portugalii, w odróżnianiu od sytuacji, gdy podatnik przenosi swoją rezydencję do innego państwa EOG. Zatem utrzymywane w tym względzie przez art. 10 CIRS rozróżnienie jest niezgodne z art. 21 TFUE, 45 TFUE i 49 TFUE oraz art. 28 i 31 porozumienia EOG. Ponadto ochrona wpływów z podatków wynikających z zaległych dochodów powinna być zagwarantowana zgodnie z zasadą proporcjonalności, potrwierdzoną w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości. W niniejszym sporze Komisja uważa, że portugalskie przepisy wykraczają poza to, co konieczne do osiągnięcia zamierzonych celów w postaci wydajności systemu podatkowego i że omawiane przepisy powinny wprowadzać tę samą zasadę bez względu na to, czy osoba fizyczna zachowa miejsce zamieszkania na terytorium Portugalii.
2.
W odniesieniu do drugiego zarzutu Komisja utrzymuje, że uprawnienie przysługujące na podstawie art. 38 CIRS nie powinno być, w świetle postanowień art. 49 TFUE i art. 31 porozumienia EOG, zastrzeżone dla przypadków, w których spółka otrzymująca aktywa ma siedzibę spółki lub faktyczny zarząd w Portugalii. Komisja uważa, że Portugalia powinna stosować tę samą regułę niezależnie od tego, czy osoba prawna, na której rzecz zbyto aktywa i pasywa, ma siedzibę spółki lub faktyczny zarząd na terytorium Portugalii, czy poza nim. Z tych samych powodów, które przedstawiono w związku z pierwszym zarzutem, Komisja uznaje, że art. 38 CIRS wykracza poza to, co konieczne do osiągnięcia zamierzonych celów w postaci wydajności systemu podatkowego. Zdaniem Komisji podatnicy korzystający ze swobody przedsiębiorczości w drodze zbycia aktywów i pasywów za granicę w zamian za udziały w przedsiębiorstwie niebędącym rezydentem nie mogą podlegać wcześniejszemu opodatkowaniu, niż to obowiązujące osoby przeprowadzające takie transakcje z przedsiębiorstwem mającym siedzibę w Portugali.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.