Sprawa C-502/14: Buzzi Unicem SpA i in. v. Comitato nazionale per la gestione della Direttiva 2003/87/CE e per il supporto nella gestione delle attività di progetto del protocollo di Kyoto, Ministero dell'Ambiente e della Tutela del Territorio e del Mare, Ministero dello Sviluppo Economico.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2016.343.9

Akt nienormatywny
Wersja od: 19 września 2016 r.

Postanowienie Trybunału (szósta izba) z dnia 30 czerwca 2016 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Consiglio di Stato - Włochy) - Buzzi Unicem SpA i in./Comitato nazionale per la gestione della Direttiva 2003/87/CE e per il supporto nella gestione delle attività di progetto del protocollo di Kyoto, Ministero dell'Ambiente e della Tutela del Territorio e del Mare, Ministero dello Sviluppo Economico
(Sprawa C-502/14) 1

(Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym - Artykuł 99 regulaminu postępowania przed Trybunałem - System handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych w Unii Europejskiej - Dyrektywa 2003/87/WE - Artykuł 10a ust. 5 - Metoda przydziału uprawnień - Nieodpłatny przydział uprawnień - Sposób obliczania jednolitego międzysektorowego współczynnika korygującego - Decyzja 2011/278/UE - Artykuł 15 ust. 3 - Decyzja 2013/448/UE - Artykuł 4 - Załącznik II - Ważność)

Język postępowania: włoski

(2016/C 343/12)

(Dz.U.UE C z dnia 19 września 2016 r.)

Sąd odsyłający

Consiglio di Stato

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Buzzi Unicem SpA, Colacem SpA, Cogne Acciai Speciali SpA, Olon SpA, Laterlite SpA

Strona pozwana: Comitato nazionale per la gestione della Direttiva 2003/87/CE e per il supporto nella gestione delle attività di progetto del protocollo di Kyoto, Ministero dell'Ambiente e della Tutela del Territorio e del Mare, Ministero dello Sviluppo Economico

Sentencja

1)
Badanie pierwszego i drugiego pytania prejudycjalnego w żaden sposób nie ma wpływu na ważność art. 15 ust. 3 decyzji 2011/ 278/UE Komisji z dnia 27 kwietnia 2011 r. w sprawie ustanowienia przejściowych zasad dotyczących zharmonizowanego przydziału bezpłatnych uprawnień do emisji w całej Unii na mocy art. 10a dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w zakresie, w jakim przepis ten wyklucza uwzględnienie emisji producentów energii elektrycznej w celu określenia maksymalnej rocznej liczby uprawnień.
2)
Artykuł 4 i załącznik II do decyzji Komisji 2013/448/UE z dnia 5 września 2013 r. dotyczącej krajowych środków wykonawczych w odniesieniu do przejściowego przydziału bezpłatnych uprawnień do emisji gazów cieplarnianych zgodnie z art. 11 ust. 3 dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady są nieważne.
3)
Skutki stwierdzenia nieważności art. 4 i załącznika II do decyzji 2013/448 są ograniczone w czasie w ten sposób, że, po pierwsze, owo stwierdzenie wywołuje skutki dopiero po upływie okresu dziesięciu miesięcy, liczonego od daty ogłoszenia wyroku z dnia 28 kwietnia 2016 r., Borealis Polyolefine i in. (C-191/14, C-192/14, C-295/14, C-389/14 i C-391/14 - C-393/14, EU: C:2016:311), w celu umożliwienia Komisji Europejskiej przyjęcia koniecznych środków oraz, po drugie, że środki przyjęte do tego terminu w oparciu o nieważne przepisy nie mogą być kwestionowane.
1 Dz.U. C 26 z 26.1.2015.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.