Sprawa C-5/19: Wyrok Trybunału (dziesiąta izba) z dnia 30 kwietnia 2020 r. - "Overgas Mrezhi" AD, Sdruzhenie s nestopanska tsel "Balgarska gazova asotsiatsia" v. Komisia za energiyno i vodno regulirane.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2020.240.15

Akt nienormatywny

Wersja od: 20 lipca 2020 r.

Wyrok Trybunału (dziesiąta izba) z dnia 30 kwietnia 2020 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Varhoven administrativen sad - Bułgaria) - "Overgas Mrezhi" AD, Sdruzhenie s nestopanska tsel "Balgarska gazova asotsiatsia" / Komisia za energiyno i vodno regulirane (KEVR)

(Sprawa C-5/19) ¹

(Odesłanie prejudycjalne - Wspólne zasady rynku wewnętrznego gazu ziemnego - Dyrektywa 2009/73/WE - Artykuł 3 ust. 1 - 3 i art. 41 ust. 16 - Zobowiązania z zakresu usług publicznych - Obowiązki w zakresie magazynowania gazu ziemnego w celu zapewnienia bezpieczeństwa i regularności dostaw - Przepisy krajowe przewidujące przerzucenie na odbiorców obciążeń finansowych związanych z obowiązkami użyteczności publicznej nakładanymi na przedsiębiorstwa gazowe - Przesłanki - 'Wydanie przez krajowy organ regulacyjny aktu nakładającego obowiązek użyteczności publicznej - Postępowanie - Artykuły 36 i 38 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej)

Język postępowania: bułgarski

(2020/C 240/19)

(Dz.U.UE C z dnia 20 lipca 2020 r.)

Sąd odsyłający

Varhoven administrativen sad

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: °Cvergas Mrezhi" AD, Sdruzhenie s nestopanska tsel "Balgarska gazova asotsiatsia"

Strona przeciwna: Komisia za energiyno i vodno regulirane (KEVR)

Przy udziale: Prokuratura na Republika Bulgaria

Sentencja

1) Artykuł 3 ust. 1-3 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/73/WE z dnia 13 lipca 2009 r. dotyczącej wspólnych zasad rynku wewnętrznego gazu ziemnego i uchylającej dyrektywę 2003/55/WE, rozpatrywany w świetle art. 36 i 38 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, należy interpretować w ten sposób, że nie stoi on na przeszkodzie obowiązywaniu przepisów państwa członkowskiego, które stanowią, że koszty wynikające z obowiązków magazynowania gazu ziemnego, nałożonych na przedsiębiorstwa gazowe w celu zapewnienia bezpieczeństwa i regularności dostaw gazu ziemnego w tym państwie członkowskim, są w całości pokrywane przez odbiorców tych przedsiębiorstw, którymi mogą być odbiorcy indywidualni, pod warunkiem że przepisy te realizują cel leżący w ogólnym interesie gospodarczym, są zgodne z zasadą proporcjonalności, a ustanowione w nich obowiązki użyteczności publicznej są jasno zdefiniowane, przejrzyste, niedyskryminacyjne i weryfikowalne oraz gwarantują przedsiębiorstwom gazowym z Unii równość dostępu do odbiorców krajowych.

2) Dyrektywę 2009/73 należy interpretować w ten sposób, że nie stoi ona na przeszkodzie obowiązywaniu przepisów państwa członkowskiego, które zwalniają organ regulacyjny tego państwa członkowskiego, w rozumieniu tej dyrektywy, z przestrzegania określonych przepisów prawa krajowego regulujących procedurę przyjmowania aktów normatywnych przy wydawaniu aktu nakładającego obowiązek użyteczności publicznej w rozumieniu art. 3 ust. 2 tej dyrektywy, o ile mające zastosowanie przepisy krajowe gwarantują przy tym, że akt ten będzie zgodny z wymogami co do istoty zawartymi w przytoczonym przepisie dyrektywy, że będzie w pełni umotywowany, że zostanie ogłoszony, przy jednoczesnym zachowaniu w stosownym razie poufności informacji handlowych podlegających szczególnej ochronie, oraz że będzie podlegał kontroli sądowej.

¹ Dz.U. C 93 z 11.3.2019.