Sprawa C-494/04: Heintz van Landewijck SARL v. Staatssecretaris van Financiën (orzeczenie wstępne).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2006.212.5/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 2 września 2006 r.

Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 15 czerwca 2006 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Hoge Raad der Nederlanden -Niderlandy) - Heintz van Landewijck SARL przeciwko Staatssecretaris van Financiën

(Sprawa C-494/04)⁽¹⁾

(Przepisy podatkowe - Harmonizacja ustawodawstw - Dyrektywa 92/12/EWG - Akcyza - Znaki skarbowe - Szósta dyrektywa VAT - Artykuły 2 i 27 - Zaginięcie znaków akcyzy)

(2006/C 212/09)

Język postępowania: niderlandzki

(Dz.U.UE C z dnia 2 września 2006 r.)

Sąd krajowy

Hoge Raad der Nederlanden (Niderlandy)

Strony w postępowaniu przed sądem krajowym

Strona skarżąca: Heintz van Landewijck SARL

Strona pozwana: Staatssecretaris van Financiën

Przedmiot

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym - Hoge Raad der Nederlanden - Wykładnia art. 27 ust. 1 i 5 dyrektywy 77/388/EWG: Szósta dyrektywa Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz.U. L 145, str.1) zmieniona przez dziewiątą dyrektywę 78/583/EWG (Dz.U. L 194, str. 16) - Wykładnia dyrektywy Rady 92/12/EWG z dnia 25 lutego 1992 r. w sprawie ogólnych warunków dotyczących wyrobów objętych podatkiem akcyzowym, ich przechowywania, przepływu oraz kontrolowania (Dz.U. L 76, str. 1) - Zgodność przepisów krajowych z uregulowaniami wspólnotowymi - Znaki skarbowe dla wyrobów tytoniowych - Zaginięcie przed wykorzystaniem

Sentencja

1) Zarówno dyrektywa Rady 92/12/EWG z dnia 25 lutego 1992 r. w sprawie ogólnych warunków dotyczących wyrobów objętych podatkiem akcyzowym, ich przechowywania, przepływu oraz kontrolowania, jak i zasada proporcjonalności nie sprzeciwiają się temu, aby państwa członkowskie przyjęły przepisy, które w przypadku zaginięcia znaków akcyzy przed umieszczeniem ich na wyrobach tytoniowych, jeżeli zaginięcie to nie było spowodowane działaniem siły wyższej lub przypadkiem oraz jeżeli nie stwierdzono, że znaki te zostały zniszczone lub uszkodzone w sposób ostatecznie uniemożliwiający ich wykorzystanie, nie przewidują zwrotu zapłaconego podatku akcyzowego, obciążając w ten sposób odpowiedzialnością finansowa za utratę znaków skarbowych ich nabywcę.

2) Artykuł 27 ust. 5 szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku należy interpretować w ten sposób, że naruszenie terminu notyfikacji nie stanowi istotnego uchybienia proceduralnego, które mogłoby powodować, że zgłoszony z opóźnieniem przepis stanowiący odstępstwo nie znajduje zastosowania.

3) Artykuł 27 ust. 1 i 5 szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG należy interpretować w ten sposób, że szczególne zasady poboru podatku VAT przy pomocy znaków skarbowych takie jak zasady ustanowione przez art. 28 ustawy o podatku obrotowym z dnia 28 czerwca 1968 r. (Wet op de Omzetbelasting) są zgodne z wymogami przewidzianymi w tych przepisach dyrektywy i nie wykraczają poza to, co jest niezbędne dla uproszczenia poboru podatku.

4) Brak obowiązku zwrotu kwot zapłaconych za znaki akcyzy, które odpowiadają podatkowi od wartości dodanej, w przypadku gdy znaki te zaginęły, zanim zostały umieszczone na wyrobach tytoniowych, a zaginięcie to nie jest spowodowane działaniem siły wyższej lub przypadkiem oraz jeżeli nie stwierdzono, że znaki te zostały zniszczone lub uszkodzone w sposób ostatecznie uniemożliwiający ich wykorzystanie, nie jest niezgodny z szóstą dyrektywą 77/388, a w szczególności z jej art. 27 ust. 1 i 5.

______

⁽¹⁾ Dz.U. C 45 z 19.2.2005.