Sprawa C-490/16: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Vrhovno sodišče Republike Slovenije (Słowenia) w dniu 14 września 2016 r. - A.S./Republika Słowenii.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2016.419.34

Akt nieoceniany

Wersja od: 14 listopada 2016 r.

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Vrhovno sodišče Republike Slovenije (Słowenia) w dniu 14 września 2016 r. - A.S./Republika Słowenii

(Sprawa C-490/16)

Język postępowania: słoweński

(2016/C 419/44)

(Dz.U.UE C z dnia 14 listopada 2016 r.)

Sąd odsyłający

Vrhovno sodišče Republike Slovenije

Strony w postępowaniu głównym

Strona wnosząca środek odwoławczy: A.S.

Druga strona postępowania: Republika Słowenii

Pytania prejudycjalne

1) Czy ochrona sądowa przewidziana w art. 27 rozporządzenia nr 604/2013 dotyczy również wykładni warunków kryterium określonego w art. 13 ust. 1 rozporządzenia nr 604/2013, w sytuacji, kiedy chodzi o orzeczenie, że państwo członkowskie nie rozpatrzy wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej, gdy inne państwo członkowskie uznało swoją odpowiedzialność za rozpatrzenie wniosku wnioskodawcy na tej samej podstawie, zaś wnioskodawca się z tym nie zgadza?

2) Czy warunek dotyczący nieprawidłowego przekroczenia, o którym mowa w art. 13 ust. 1 rozporządzenia nr 604/2013, należy interpretować w sposób niezależny i autonomiczny, czy też w związku z art. 3 ust. 2 dyrektywy 2008/115 w sprawie powrotów i art. 5 kodeksu granicznego Schengen, które definiują nielegalne przekroczenie granicy, i czy wykładnia ta powinna być stosowana również w odniesieniu do art. 13 ust. 1 rozporządzenia nr 604/2013?

3) Przy uwzględnieniu odpowiedzi na pytanie drugie, czy pojęcie nieprawidłowego przekroczenia granicy, o którym mowa w art. 13 ust. 1 rozporządzenia nr 604/2013, w okolicznościach niniejszej sprawy należy interpretować w ten sposób, że nieprawidłowe przekroczenie granicy nie następuje, jeżeli organy państwa członkowskiego organizują przekroczenie granicy w celu przejazdu do innego państwa członkowskiego UE?

4) W wypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie trzecie, czy w konsekwencji art. 13 ust. 1 rozporządzenia nr 604/2013 należy interpretować w ten sposób, że zakazuje on odesłania obywatela państwa trzeciego do państwa, w którym początkowo wjechał on na terytorium UE?

5) Czy art. 27 rozporządzenia nr 604/2013 należy interpretować w ten sposób, że terminy, o których mowa w art. 13 ust. 1 i art. 29 ust. 2, nie biegną, jeżeli wnioskodawca korzysta z prawa do ochrony sądowej, szczególnie kiedy powoduje to wystąpienie z pytaniem prejudycjalnym lub kiedy sąd krajowy oczekuje na odpowiedź Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej na takie pytanie postawione w innej sprawie? Ewentualnie, czy w takim wypadku terminy biegną, jednak odpowiedzialne państwo członkowskie nie ma prawa odmówić przyjęcia?