Sprawa C-488/16 P: Odwołanie od wyroku Sądu (trzecia izba) wydanego w dniu 5 lipca 2016 r. w sprawie T-167/15, Bundesverbandes Souvenir - Geschenke - Ehrenpreise e.V./Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej, wniesione w dniu 13 września 2016 r. przez Bundesverband Souvenir - Geschenke - Ehrenpreise e.V.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2017.6.24/3

Akt nieoceniany

Wersja od: 9 stycznia 2017 r.

Odwołanie od wyroku Sądu (trzecia izba) wydanego w dniu 5 lipca 2016 r. w sprawie T-167/15, Bundesverbandes Souvenir - Geschenke - Ehrenpreise e.V./Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej, wniesione w dniu 13 września 2016 r. przez Bundesverband Souvenir - Geschenke - Ehrenpreise e.V.

(Sprawa C-488/16 P)

Język postępowania: niemiecki

(2017/C 006/32)

(Dz.U.UE C z dnia 9 stycznia 2017 r.)

Strony

Wnoszący odwołanie: Bundesverband Souvenir - Geschenke - Ehrenpreise e.V. (przedstawiciel: B. Bittner, Rechtsanwalt)

Pozostali uczestnicy postępowania: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej, Freistaat Bayern

Żądania wnoszącego odwołanie

- uchylenie wyroku T-167/15 z dnia 5 lipca 2016 r.;

- unieważnienie prawa do unijnego znaku towarowego nr 010144392 "Neuschwanstein";

- obciążenie EUIPO kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Zaskarżony wyrok T-167/15 narusza art. 7 ust. 1 lit. c), art. 7 ust. 1 lit. b) oraz art. 52 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady (WE) nr 207/2009 ¹  z następujących powodów:

1. Sąd niewłaściwie uznaje, że nazwa "Neuschwanstein" jest wskazaniem pochodzenia geograficznego. W pkt 27 wyroku podano - w sposób wewnętrznie sprzeczny - że zamek Neuschwanstein jest co prawda "geograficznie możliwy do umiejscowienia", ale nie jest "miejscem geograficznym", gdyż główną funkcją tego miejsca jest zachowanie dziedzictwa kulturowego, a nie wytwarzanie lub sprzedaż artykułów pamiątkowych lub usług. Jednak "główna funkcja" miejsca geograficznego nie odgrywa żadnej roli w odniesieniu do bezwzględnej podstawy odmowy rejestracji dotyczącej oznaczania pochodzenia. Zamek Neuschwanstein jest jednoznacznie i definitywnie możliwy do umiejscowienia i różni się wbrew zapatrywaniu Sądu od zwykłego muzeum, które determinują wystawione w nim eksponaty, a eksponaty te - w odróżnieniu od zamku Neuschwanstein - mogą także zostać przeniesione.

Docelowy krąg odbiorców nie będzie dokonywać przedstawionego w zaskarżonym wyroku analitycznego odczytania nazwy jako "nowy łabędzi kamień", lecz będzie wiązać tę fantazyjną nazwę wyłącznie ze znanym na całym świecie zamkiem. Tym samym zaskarżony wyrok jest sprzeczny także z wymogami określonymi przez Trybunał w wyroku Windsurfing Chiemsee ² , gdyż docelowy krąg odbiorców dostrzega związek towarów oznaczonych oznaczeniem "Neuschwanstein" z zamkiem Neuschwanstein jako ośrodkiem turystycznym o światowej renomie. Miejsce to jest tym samym bez wątpienia odpowiednie do tego, by wywierać wpływ na upodobania konsumentów poprzez wzbudzane przez nie pozytywne odczucia. Z tego względu oznaczenie to jako wskazanie geograficzne nie może być objęte ochroną. W interesie ogólnym leży ustrzeżenie przed zmonopolizowaniem za pośrednictwem ochrony wynikającej ze znaków towarowych nazw znanych atrakcji turystycznych przynajmniej w odniesieniu do typowych artykułów pamiątkowych, które są sprzedawane i kupowane po to, by przypominać o danej atrakcji turystycznej. W zaskarżonym wyroku nie została jednak przeprowadzona analiza zgłoszonych towarów i usług pod względem tego, czy nadają się one na artykuły pamiątkowe. Było to wszakże w szczególności wymagane, ponieważ sporny znak towarowy został zgłoszony dla określeń ogólnych, które obejmują także typowe artykuły pamiątkowe. Okoliczność, że zgłaszającym jest Freistaat Bayern, nie zmienia niczego w odniesieniu do tych zasad - jak podkreślił Sąd w wyroku MEM/OHIM (MONACO) ³  - gdyż zgłoszenie znaku towarowego przez państwo podlega tym samym zasadom co zgłoszenie dokonane przez innych uczestników rynku.

2. W sprzeczności z wymogami dotychczasowego orzecznictwa Sąd stwierdza w odniesieniu do określonej w art. 7 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 207/2009 podstawy odmowy rejestracji dotyczącej braku charakteru odróżniającego, że docelowy krąg odbiorców rozpozna, iż wszystkie towary oznaczone "Neuschwanstein" są wytwarzane, sprzedawane i dostarczane pod kontrolą Freistaat Bayern (tak w pkt 43). Jednakże kupujący towary, które są oferowane tradycyjnie w pobliżu atrakcji turystycznej i które są opatrzone jej nazwą, nie dostrzegają w tej nazwie żadnego związku z właścicielem atrakcji turystycznej i nie oczekują, by były one przez niego wytwarzane lub sprzedawane. Oznaczenie "Neuschwanstein" służy wyłącznie temu, by przypominać im o zwiedzeniu atrakcji turystycznej i o miejscu sprzedaży. To, kto jest producentem, jest obojętne dla docelowych grup osób.

3. Należy przyjąć, że zgłaszający znak towarowy Neuschwanstein działał w złej wierze w rozumieniu art. 52 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 207/2009, gdyż docelowemu kręgowi odbiorców i - co jest wykazane - także zgłaszającemu jeszcze przed zgłoszeniem spornego znaku unijnego było wiadome, że w bezpośrednim otoczeniu zamku Neuschwanstein są oferowane różne towary oznaczone nazwą tej atrakcji turystycznej.

¹ Rozporządzenie Rady (WE) 207/2009 z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie znaku towarowego Unii Europejskiej (Dz.U. 2009, L 78, s. 1).

² Wyrok z dnia 4 maja 1999 r., Windsurfing Chiemsee (C-108/97 i C-109/97, EU:C:1999:230).

³ Wyrok z dnia 15 stycznia 2015 r., MEM/OHIM (MONACO) (T-197/13, EU:T:2015:16).