Sprawa C-488/11: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Gerechtshof te Amsterdam (Niderlandy) w dniu 23 września 2011 r. - D.F. Asbeek Brusse i K. de Man Garabito tegen Jahani BV.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2012.13.3/1

Akt nienormatywny

Wersja od: 14 stycznia 2012 r.

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Gerechtshof te Amsterdam (Niderlandy) w dniu 23 września 2011 r. - D.F. Asbeek Brusse i K. de Man Garabito tegen Jahani BV

(Sprawa C-488/11)

(2012/C 13/06)

Język postępowania: niderlandzki

(Dz.U.UE C z dnia 14 stycznia 2012 r.)

Sąd krajowy

Gerechtshof te Amsterdam (Niderlandy).

Strony w postępowaniu przed sądem krajowym

Strona skarżąca: D.F. Asbeek Brusse

K. de Man Garabito

Strona pozwana: Jahani BV

Pytania prejudycjalne

1) Czy podmiot prowadzący działalność gospodarczą w sektorze wynajmu lokali mieszkalnych, wynajmujący mieszkanie osobie prywatnej należy uznać za sprzedawcę, bądź usługodawcę w rozumieniu [dyrektywy 93/13]⁽¹⁾? Czy umowa najmu zawarta pomiędzy podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą w sektorze wynajmu a nieprowadzącym takiej działalności najemcą jest objęta zakresem zastosowania tej dyrektywy?

2) Czy okoliczność, że art. 6 dyrektywy 93/13 należy uznać za normę równoważną z krajowymi przepisami, mającymi w ramach krajowego porządku prawnego rangę podstawowych zasad porządku prawnego, oznacza, że w sporze pomiędzy podmiotami prywatnymi krajowe przepisy transponujące dotyczące nieuczciwych postanowień mają rangę podstawowych zasad porządku prawnego, tak że sąd krajowy zarówno w pierwszej instancji, jak i w instancji odwoławczej, jest upoważniony i zobowiązany do oceny postanowienia umowy z urzędu (a w związku z tym wykraczając poza granice środka odwoławczego) w świetle krajowych przepisów transponujących i do stwierdzenia nieważności tego postanowienia, jeżeli dojdzie do wniosku, że postanowienie to jest nieuczciwe?

3) Czy z praktyczną skutecznością prawa wspólnotowego zgodne jest, aby sąd krajowy zamiast niezastosowania postanowienia umowy dotyczącego kary umownej, które należy uznać za nieuczciwe w rozumieniu dyrektywy 93/13, jedynie obniżył karę umowną na podstawie przepisów krajowych, gdy podmiot prywatny co prawda powołał się na kompetencję sądu do obniżenia kary umownej, lecz nie na możliwość unieważnienia tego postanowienia?

______

⁽¹⁾ Dyrektywa Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków [postanowień] w umowach konsumenckich (Dz.U. L 95, s. 29)