Sprawa C-48/22 P: Odwołanie od wyroku Sądu (dziewiąta izba w składzie powiększonym) wydanego w dniu 10 listopada 2021 r. w sprawie T-612/17, Google i Alphabet/Komisja, wniesione w dniu 20 stycznia 2022 r. przez Google LLC i Alphabet

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2022.191.10/2

Akt nienormatywny
Wersja od: 10 maja 2022 r.

Odwołanie od wyroku Sądu (dziewiąta izba w składzie powiększonym) wydanego w dniu 10 listopada 2021 r. w sprawie T-612/17, Google i Alphabet/Komisja, wniesione w dniu 20 stycznia 2022 r. przez Google LLC i Alphabet.
(Sprawa C-48/22 P)

Język postępowania: angielski

(2022/C 191/14)

(Dz.U.UE C z dnia 10 maja 2022 r.)

Strony

Wnoszący odwołanie: Google LLC, Alphabet, Inc. (przedstawiciele: T. Graf, Rechtsanwalt, R. Snelders, advocaat, C. Thomas, avocat, A. Bray, avocate, M. Pickford QC, oraz D. Gregory i H. Mostyn, Barristers)

Pozostali uczestnicy postępowania: Computer & Communications Industry Association, Komisja Europejska, Republika Federalna Niemiec, Urząd Nadzoru EFTA, Bureau européen des unions de consommateurs (BEUC), Infederation Ltd, Kelkoo, Verband Deutscher Zeitschriftenverleger eV, Visual Meta GmbH, BDZV - Bundesverband Digitalpublisher und Zeitungsverleger eV, dawniej Bundesverband Deutscher Zeitungsverleger eV, Twenga

Żądania strony wnoszącej odwołanie

Wnoszące odwołanie wnoszą do Trybunału o:

- uchylenie zaskarżonego wyroku,

- stwierdzenie nieważności spornej decyzji 1  lub, tytułem żądania ewentualnego, przekazanie sprawy Sądowi do ponownego rozpoznania;

- obciążenie Komisji kosztami poniesionymi przez nie w ramach niniejszego postępowania i postępowania przed Sądem.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie odwołania wnoszące je podnoszą cztery zarzuty.

Zarzut pierwszy: Sąd dopuścił się naruszenia prawa, utrzymując w mocy sporną decyzję mimo tego, że Komisja nie zastosowała w tej decyzji kryterium prawnego dotyczącego istnienia obowiązku zapewnienia dostępu w odniesieniu do porównywarek produktów.

- Sąd niezgodnie z prawem odszedł od treści decyzji przyjmując, że przesłanki istnienia tego obowiązku świadczenia zostały spełnione.

- Sąd dopuścił się naruszenia prawa uznając, że przesłanki istnienia tego obowiązku świadczenia nie miały zastosowania.

Zarzut drugi: Sąd dopuścił się naruszenia prawa utrzymując w mocy decyzję mimo tego, że Komisja nie zidentyfikowała w niej zachowania niebędącego konkurencją pozacenową.

- Sąd błędnie uznał, że istotne okoliczności dotyczące prawdopodobnych skutków zachowania Google pozwalały na ustalenie, czy spółka ta konkurowała inaczej niż cenowo.

- Sąd niezgodnie z prawem przeformułował treść decyzji, podając dodatkowe powody, dla których zachowanie Google miało odbiegać od konkurencji pozacenowej.

- Podane przez Sąd dodatkowe powody, dla których Google nie konkurowała pozacenowo, są zdaniem wnoszących odwołanie nieważne pod względem prawnym.

Zarzut trzeci: Sąd dopuścił się naruszenia prawa przy kontroli związku przyczynowego pomiędzy zarzucanym nadużyciem a jego prawdopodobnymi skutkami.

- Sąd błędnie uznał, że obowiązek przeprowadzenia analizy kontrfaktycznej spoczywał na Google, nie na Komisji.

- Sąd błędnie uznał, że scenariusz kontrfaktyczny w stosunku do nadużycia polegającego na połączeniu dwóch zgodnych z prawem praktyk polega na wyeliminowaniu tych dwóch praktyk.

- Przyjęcie przez Sąd tego podejścia skutkuje wadliwością oceny zarówno skutków, jak i obiektywnych uzasadnień.

Zarzut czwarty: Sąd dopuścił się naruszenia prawa orzekając, że Komisja nie musiała analizować tego, czy dane zachowanie mogło spowodować wykluczenie równie skutecznych konkurentów.

1 Decyzji Komisji C(2017) 4444 final z dnia 27 czerwca 2017 r. dotyczącej postępowania na mocy art. 102 TFUE i art. 54 Porozumienia EOG [sprawa AT.39740 - Wyszukiwarka Google (Shopping)]

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.