Sprawa C-478/04: Skarga wniesiona dnia 16 listopada 2004 r. przez Komisję Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Włoskiej.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2005.31.6/1

Akt nienormatywny

Wersja od: 5 lutego 2005 r.

Skarga wniesiona dnia 16 listopada 2004 r. przez Komisję Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Włoskiej

(Sprawa C-478/04)

(2005/C 31/13)

(Język postępowania: włoski)

(Dz.U.UE C z dnia 5 lutego 2005 r.)

W dniu 16 listopada 2004 r. do Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich wpłynęła skarga Komisji Wspólnot Europejskich, reprezentowanej przez Minasa Konstantinidisa i Giuseppe Bambarę, działających w charakterze pełnomocników, z adresem do doręczeń w Luksemburgu, przeciwko Republice Włoskiej.

Strona skarżąca wnosi do Trybunału o:

– stwierdzenie, ze Republika Włoska:

a) nie przyjmując niezbędnych środków w celu zapewnienia, aby odpady niebezpieczne złożone na składowisku w Cà di Capri (Verona) były odzyskiwane lub unieszkodliwiane bez zagrażania zdrowiu ludzkiemu i bez stosowania procesów lub metod, które mogłyby szkodzić środowisku naturalnemu;

b) nie przyjmując niezbędnych środków, aby posiadacz odpadów złożonych na tym składowisku przekazał te odpady prywatnemu lub publicznemu punktowi zbierania odpadów lub przedsiębiorstwu, które wykonuje czynności wymienione w załącznikach II A lub II B dyrektywy lub aby je odzyskiwał lub unieszkodliwiał na własną rękę zgodnie z przepisami wspólnotowymi;

c) nie przyjmując, w odniesieniu do tego składowiska, niezbędnych środków, aby w miejscu, gdzie odpady niebezpieczne są zwałowane (zrzucane), były one rejestrowane i identyfikowane oraz, aby nie mieszano różnych kategorii odpadów niebezpiecznych lub odpadów niebezpiecznych z odpadami innymi niż niebezpieczne.

uchybiła zobowiązaniom, które na niej ciążą na mocy art. 4 i 8 dyrektywy Rady 75/442/EWG⁽¹⁾ w sprawie odpadów, w brzmieniu zmienionym dyrektywą Rady 91/156/EWG⁽²⁾ oraz art. 2 ust. 1 i 2 dyrektywy Rady 91/689/EWG w sprawie odpadów niebezpiecznych;

– obciążenie Republiki Włoskiej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Komisja utrzymuje, że, ze względów przedstawionych w żądaniach skargi, Republika Włoska, w zakresie dotyczącym składowiska w Cà di Capri (Verona) uchybiła zobowiązaniom, które na niej ciążą na mocy dyrektywy Rady 75/442/EWG, w brzmieniu zmienionym dyrektywą Rady 91/156/EWG i na mocy dyrektywy Rady 91/689/EWG.

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 194 z 25.7.1975, str. 39.

⁽²⁾ Dz.U. L 78 z 26.3.1991, str. 32.