Sprawa C-474/18 P: Odwołanie od wyroku Sądu (szósta izba) wydanego w dniu 26 kwietnia 2018 r. w sprawie T-554/14, Messi Cuccittini / EUIPO - J-M.-E.V. e hijos, wniesione w dniu 19 lipca 2018 r. przez J-M.-E.V. e hijos, S.R.L.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2018.392.5

Akt nienormatywny

Wersja od: 29 października 2018 r.

Odwołanie od wyroku Sądu (szósta izba) wydanego w dniu 26 kwietnia 2018 r. w sprawie T-554/14, Messi Cuccittini / EUIPO - J-M.-E.V. e hijos, wniesione w dniu 19 lipca 2018 r. przez J-M.-E.V. e hijos, S.R.L.

(Sprawa C-474/18 P)

Język postępowania: hiszpański

(2018/C 392/08)

(Dz.U.UE C z dnia 29 października 2018 r.)

Strony

Wnosząca odwołanie: J-M.-E.V. e hijos, S.R.L. (przedstawiciele: J. Güell Serra i R. Gimeno-Bayón Cobos, abogados)

Pozostali uczestnicy postępowania: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej, Lionel Messi Cuccittini

Żądania wnoszącej odwołanie

- uchylenie zaskarżonego wyroku z dnia 26 kwietnia 2018 r. w sprawie T-554/14 ¹  w całości i w rezultacie:

- wydanie orzeczenia kończącego postępowanie w sprawie, jeśli stan postępowania na to pozwala, lub

- odesłanie sprawy do Sądu w celu wydania orzeczenia zgodnie z wiążącymi kryteriami Trybunału Sprawiedliwości i

- obciążenie Lionela Messiego Cuccittiniego kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

W zaskarżonym wyroku Sąd stwierdził nieważność decyzji Izby Odwoławczej EUIPO, w której odmówiono rejestracji znaku towarowego "MESSI" ze względu na prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd w odniesieniu do wcześniejszego znaku towarowego "MASSI", uznając, że mimo iż znaki towarowe "MASSI" i "MESSI" są podobne wizualnie i fonetyczne oraz odnoszą się do tych samych towarów, Izba Odwoławcza popełniła błąd, jako że różnice konceptualne między znakami towarowymi eliminują jakiekolwiek prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd.

W wyroku Sądu popełniono cztery naruszenia prawa, w związku z czym w odwołaniu podnosi się cztery zarzuty:

1. W zaskarżonym wyroku Sąd wskazuje, że gdyby Izba Odwoławcza wzięła pod uwagę to, iż skarżący jest osobą powszechnie znaną, powinna była stwierdzić, że pod względem konceptualnym termin "messi" różni się wyraźnie od terminu "massi". W przeciwieństwie do tego, co wskazano w zaskarżonym wyroku, w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości i Sądu wielokrotnie stwierdzono, że ewentualna powszechna znajomość zgłoszonego znaku towarowego jest nieistotna dla skutków ustalenia prawdopodobieństwa wprowadzenia w błąd w odniesieniu do wcześniejszego znaku towarowego zgodnie z art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia w sprawie znaku towarowego Unii Europejskiej.

2. Sąd naruszył także prawo, uznając, że powszechna znajomość nazwiska zgłaszającego jest faktem notoryjnym, który nawet jeśli nie został udowodniony ani nawet podniesiony przez samego L. Messiego przed Izbą Odwoławczą, powinien był zostać wzięty przez nią pod uwagę, jako że chodzi tu o okoliczność, która może być wiadoma każdej osobie lub którą można ustalić za pomocą powszechnie dostępnych źródeł. Stopień znajomości nazwiska zgłaszającego w Europie w chwili rozstrzygania sprzeciwu (w dniu 12 czerwca 2013 r.) nie jest okolicznością, którą można założyć w 2018 r., w szczególności, gdy nawet nie została ona podniesiona przed Izbą Odwoławczą ani poparta jakimkolwiek dowodem.

3. W niniejszym przypadku nastąpiła zmiana żądania (mutatio libelli) powodująca brak możliwości obrony, jako że Sąd zezwolił na nową i odrębną podstawę żądania, która nie została podniesiona przed Izbą Odwoławczą: "odróżniający skutek konceptualny MESSI".

4. W wyroku zastosowano błędnie wyrok PICARO/PICASSO, gdyż i) w sprawie PICASSO/PICARO powszechnie znanym znakiem towarowym był znak "PICASSO", na którym oparto sprzeciw, podczas gdy w niniejszej sprawie rzekomo znanym znakiem towarowym jest zgłoszony znak towarowy, i ii) we wspomnianym wyroku chodziło o towary, w odniesieniu do których stopień uwagi przeciętnego konsumenta w chwili ich nabywania jest szczególnie wysoki, podczas gdy w niniejszym sporze chodzi o towary przeznaczone dla właściwie poinformowanego oraz dostatecznie uważnego i rozsądnego przeciętnego konsumenta Unii Europejskiej.

¹ ECLI:EU:T:2018:230.