Sprawa C-472/11: Banif Plus Bank Zrt. v. Csaba Csipai, Viktória Csipai (orzeczenie wstępne).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2013.114.14

Akt nienormatywny

Wersja od: 20 kwietnia 2013 r.

Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 21 lutego 2013 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Fővárosi Törvényszék (wcześniej - Fővárosi Bíróság) - Węgry) - Banif Plus Bank Zrt. przeciwko Csabie Csipaiowi, Viktórii Csipai

(Sprawa C-472/11)⁽¹⁾

(Dyrektywa 93/13/EWG - Nieuczciwe warunki w umowach konsumenckich - Badanie z urzędu przez sąd krajowy nieuczciwego charakteru warunku umownego - Obowiązek sądu krajowego, który stwierdził z urzędu nieuczciwy charakter warunku umownego, wezwania stron do przedstawienia uwag przed orzeczeniem o skutkach takiego stwierdzenia - Warunki umowne, jakie należy wziąć pod uwagę przy ocenie nieuczciwego charakteru)

(2013/C 114/19)

Język postępowania: węgierski

(Dz.U.UE C z dnia 20 kwietnia 2013 r.)

Sąd odsyłający

Fővárosi Törvényszék (wcześniej - Fővárosi Bíróság)

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Banif Plus Bank Zrt.

Strona pozwana: Csaba Csipai, Viktória Csipai

Przedmiot

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym - Fővárosi Bíróság - Wykładnia art. 7 ust. 1 dyrektywy Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich (Dz.U. L 95, s. 29) - Prawo krajowe przewidujące, że sąd krajowy jest ograniczony przy ocenie nieuczciwego charakteru umów zwanych umowami przez przystąpienie wówczas, gdy strony nie wystąpiły wyraźnie o stwierdzenie takiego charakteru - Uprawnienie sądu krajowego, który stwierdził nieuczciwy charakter ogólnego warunku umownego znajdującego się w umowie poddanej jego ocenie w braku szczególnego wniosku w tym zakresie, do wezwania stron postępowania do złożenia oświadczenia dotyczącego rzeczonego warunku umownego, tak aby mógł oceniać kwestię nieważności umowy z tego powodu

Sentencja

1) Artykuł 6 ust. 1 i art. 7 ust. 1 dyrektywy Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich należy interpretować w ten sposób, że sąd krajowy, który stwierdza z urzędu nieuczciwy charakter warunku umownego, nie ma obowiązku czekać na to, że konsument poinformowany o swoich prawach złoży oświadczenie, wnosząc o stwierdzenie nieważności takiego warunku, przed orzeczeniem w przedmiocie skutków tego stwierdzenia. Jednakże zasada kontradyktoryjności nakłada co do zasady na sąd krajowy stwierdzający z urzędu nieuczciwy charakter warunku umownego obowiązek poinformowania o tym stron sporu i udzielenia im możliwości kontradyktoryjnego przedyskutowania tej okoliczności w sposób przewidziany w tym zakresie przez krajowe przepisy proceduralne.

2) Sąd krajowy w celu dokonania oceny ewentualnego nieuczciwego charakteru warunku umownego, który stanowi podstawę wniesionego do niego pozwu, powinien brać pod uwagę wszystkie pozostałe warunki umowy.

______

⁽¹⁾ Dz.U. C 370 z 17.12.2012.