Sprawa C-468/11: Skarga wniesiona w dniu 13 września 2011 r. - Komisja Europejska przeciwko Królestwo Hiszpanii.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2011.340.11/1

Akt nienormatywny

Wersja od: 19 listopada 2011 r.

Skarga wniesiona w dniu 13 września 2011 r. - Komisja Europejska przeciwko Królestwo Hiszpanii

(Sprawa C-468/11)

(2011/C 340/19)

Język postępowania: hiszpański

(Dz.U.UE C z dnia 19 listopada 2011 r.)

Strony

Strona skarżąca: Komisja Europejska (przedstawiciele: G. Braun i S. Pardo Quintillán, pełnomocnicy)

Strona pozwana: Królestwo Hiszpanii

Żądania strony skarżącej

– Stwierdzenie, że:

– poprzez nałożenie na przedsiębiorstwa, które świadczą usługę lub udostępniają sieć na podstawie ogólnego zezwolenia, opłaty przeznaczonej na finansowanie Corporación de Radio y Televisón Española [korporacji hiszpańskie radio i telewizja], ustanawiając w tym zakresie szereg warunków i wyjątków jak również określone mechanizmy przekazywania nadwyżki przychodów, oraz

– poprzez brak prawidłowego podania do wiadomości zamiaru dokonania zmian w stosunku do ogólnych zezwoleń, oraz poprzez brak udzielenia zainteresowanym stronom, włączywszy w to użytkowników i konsumentów, wystarczającego terminu na przedstawienie stanowiska co do proponowanych zmian,

Królestwo Hiszpanii uchybiło zobowiązaniom ciążącym na nim na mocy art. 12 i 14 ust. 1 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2002/20/WE⁽¹⁾ z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie zezwoleń na udostępnienie sieci i usług łączności elektronicznej (dyrektywy o zezwoleniach).

– obciążenie Królestwa Hiszpanii kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

– Komisja twierdzi, że art. 5 Ley de RTVE (ustawy o RTVE) jest sprzeczna z postanowieniami art. 12 dyrektywy o zezwoleniach. Poprzez art. 5 Ley de RTVE organy hiszpańskie ustanowiły opłatę (którą nazywają "wkładem"), która ciąży na przychodach brutto operatorów łączności elektronicznej określonego obszaru geograficznego, bez przestrzegania zasad i przesłanek ustanowionych w art. 12 dyrektywy o zezwoleniach.

Z tego względu Komisja twierdzi, że poprzez brak powiadomienia w prawidłowy sposób o zamiarze dokonania zmian w związku z ogólnymi zezwoleniami, oraz poprzez brak udzielenia zainteresowanym stronom, w tym użytkownikom i konsumentom, terminu wystarczającego dla przedstawienia ich stanowiska co do proponowanych zmian, Królestwo Hiszpanii uchybiło zobowiązaniom nałożonym na nie przez art. 14 ust. 1 dyrektywy o zezwoleniach.

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 108, s. 21.