Sprawa C-466/22: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Administrativen sad - Veliko Tarnovo (Bułgaria) w dniu 12 lipca 2022 r. - "V.B. Trade" OOD/Direktor na Direktsia "Obzhalvane i danachno-osiguritelna praktika" - Veliko Tarnovo
Dz.U.UE.C.2022.389.6
Akt nienormatywnyWniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Administrativen sad - Veliko Tarnovo (Bułgaria) w dniu 12 lipca 2022 r. - "V.B. Trade" OOD/Direktor na Direktsia "Obzhalvane i danachno-osiguritelna praktika" - Veliko Tarnovo
(Sprawa C-466/22)
(2022/C 389/07)
(Dz.U.UE C z dnia 10 października 2022 r.)
Sąd odsyłający
Administrativen sad - Veliko Tarnovo
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: "V.B. Trade" OOD
Strona przeciwna: Direktor na Direktsia "Obzhalvane i danachno-osiguritelna praktika" - Veliko Tarnovo
Pytania prejudycjalne
1) Czy wyrażenie "skutek prawny [podpisu elektronicznego] jako dowodu", które jest zawarte w przepisie art. 25 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 910/2014 1 z dnia 23 lipca 2014 r. w sprawie identyfikacji elektronicznej i usług zaufania w odniesieniu do transakcji elektronicznych na rynku wewnętrznym oraz uchylającego dyrektywę 1999/93/WE należy interpretować w ten sposób, że przepis ten zobowiązuje sądy państw członkowskich do przyjęcia, że jeżeli przesłanki określone w art. 3 [pkt] 10, 11 i 12 tego rozporządzenia są spełnione lub są bezsporne, to należy a priori przyjąć, że istnienie i twierdzenia co do autorstwa takiego podpisu są wykazane ponad wszelką wątpliwość i bezspornie, i należy je interpretować w ten sposób, że jeżeli zachodzą przesłanki określone w tych przepisach, to sądy państw członkowskich są zobowiązane przyjąć, że kwalifikowany podpis elektroniczny ma wartość dowodową/moc dowodową równoważną wartości dowodowej/mocy dowodowej podpisu własnoręcznego jedynie w zakresie, w jakim właściwa krajowa regulacja prawna przewiduje taką wartość czy moc dla podpisu własnoręcznego?
2) Czy wyrażenie "nie można odmówić [...] w postępowaniu sądowym", które jest zawarte w przepisie art. 25 ust. 1 tego rozporządzenia należy interpretować w ten sposób, że stanowi ono bezwzględny zakaz dla sądów krajowych państw członkowskich korzystania z przewidzianych w ich systemach prawnych możliwości proceduralnych prowadzących do odmowy znaczenia dowodowego przewidzianemu w rozporządzeniu skutkowi prawnemu podpisu elektronicznego, czy też należy je interpretować w ten sposób, że przepis ten nie stoi na przeszkodzie temu, by zanegowane zostały przesłanki określone w przepisach art. 3 [pkt] 10, 11 i 12 rozporządzenia poprzez stosowanie przez sądy krajowe państw członkowskich instrumentów mających zastosowanie na podstawie ich prawa proceduralnego, umożliwiając w ten sposób stronom prowadzonego przed sądem sporu zanegowanie przewidzianej mocy i wartości dowodowej podpisu elektronicznego?