Sprawa C-466/16 P: Odwołanie od wyroku Sądu (piąta izba) wydanego w dniu 9 czerwca 2016 r. w sprawie T-277/13 Marquis Energy LLC/Rada Unii Europejskiej, wniesione w dniu 20 sierpnia 2016 r. przez Radę Unii Europejskiej.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2016.402.22

Akt nieoceniany
Wersja od: 31 października 2016 r.

Odwołanie od wyroku Sądu (piąta izba) wydanego w dniu 9 czerwca 2016 r. w sprawie T-277/13 Marquis Energy LLC/Rada Unii Europejskiej, wniesione w dniu 20 sierpnia 2016 r. przez Radę Unii Europejskiej
(Sprawa C-466/16 P)

Język postępowania: angielski

(2016/C 402/24)

(Dz.U.UE C z dnia 31 października 2016 r.)

Strony

Wnosząca odwołanie: Rada Unii Europejskiej (przedstawiciele: S. Boelaert, pełnomocnik, N. Tuominen, adwokat)

Druga strona postępowania: Marquis Energy LLC, Komisja Europejska, ePURE, de Europese Producenten Unie van Hernieuwbare Ethanol

Żądania wnoszącej odwołanie

-
uchylenie wyroku Sądu z dnia 9 czerwca 2016 r., doręczonego Radzie w dniu 10 czerwca 2016 r., w sprawie T-277/13 Marquis Energy/Rada Unii Europejskiej;
-
oddalenie skargi wniesionej w pierwszej instancji przez Marquis Energy o stwierdzenie nieważności zaskarżonego rozporządzenia 1 ;
-
obciążenie Marquis Energy poniesionymi przez Radę kosztami postępowania w pierwszej instancji i postępowania odwoławczego.

Tytułem żądania ewentualnego,

-
przekazanie sprawy Sądowi do ponownego rozpoznania;
-
w przypadku przekazania sprawy Sądowi do ponownego rozpoznania - rozstrzygnięcie o kosztach postępowania w pierwszej instancji i postępowania odwoławczego w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie.

Zarzuty i główne argumenty

W niniejszym odwołaniu Rada wnosi o uchylenie zaskarżonego wyroku z następujących powodów:

Ustalenia Sądu o dopuszczalności skargi, a zwłaszcza jego wnioski dotyczące bezpośredniego i pośredniego oddziaływania na stronę skarżącą są błędne pod względem prawnym.

a)
Po pierwsze, Sąd stoi na stanowisku, iż w celu stwierdzenia bezpośredniego oddziaływania, wystarczy, że skarżąca jest producentem bioetanolu. Jednakże takie stwierdzenie bezpośredniego wpływu nie może zostać uznane za zgodne z utrwalonym orzecznictwem, które odrzuca istnienie bezpośredniego wpływu opartego na czysto gospodarczych konsekwencjach.
b)
Po drugie, nie jest jasne, w jaki sposób sama okoliczność, iż skarżąca sprzedawała swój bioetanol krajowym przedsiębiorstwom handlowym/przedsiębiorstwom zajmującym się mieszaniem, które następnie odsprzedawały go w kraju lub wywoziły go w znaczących ilościach do Unii, przed nałożeniem cła, miałaby istotnie naruszyć ich pozycję na rynku. W celu wykazania istotnego naruszenia jej pozycji na rynku w związku z wprowadzeniem cła konieczne byłoby, aby skarżąca określiła przynajmniej wpływ ceł na poziom przywozu do Unii po nałożeniu ceł antydumpingowych. Jednakże skarżąca nie udzieliła żadnych informacji w tym zakresie, a zaskarżony wyrok również nie zawiera żadnych ustaleń w tym względzie. Stanowi to zarówno naruszenie prawa przy stosowaniu kryteriów bezpośredniego odziaływania, jak i brak uzasadnienia.

Analizując istotę sprawy, Sąd naruszył prawo przy dokonywaniu wykładni rozporządzenia podstawowego 2 oraz dopuścił się dwóch kolejnych naruszeń prawa w zakresie prawa WTO.

a)
Po pierwsze, Sąd dokonał błędnej wykładni rozporządzenia podstawowego w zakresie, w jakim uznał, że art. 9 ust. 5 rozporządzenia podstawowego wdraża art. 9.2 i 6.10 porozumienia antydumpingowego. Z jednej strony, jak wynika z brzmienia art. 9 ust. 5 rozporządzenia podstawowego, ten ostatni przepis nie dotyczy kontroli wyrywkowej. Z drugiej strony, art. 6.10 porozumienia antydumpingowego został wdrożony przez art. 17 i art. 9 ust. 6 rozporządzenia podstawowego, a nie przez art. 9 ust. 5 rozporządzenia podstawowego.
b)
Po drugie, Sąd dokonał błędnej wykładni terminu "dostawca" użytego w art. 9 ust. 5 rozporządzenia podstawowego i art. 9.2 porozumienia antydumpingowego. Z logiki i ogólnej systematyki art. 9 ust. 5 wynika, że jedynie źródło, "co do którego stwierdzono, że jest dumpingow[e] i powoduje szkodę", może być dostawcą. Jednakże, ponieważ amerykańscy producenci nie mieli cen eksportowych, nie można było im przypisać praktyk dumpingowych. W konsekwencji, Sąd naruszył prawo, kwalifikując ich jako "dostawców" w rozumieniu art. 9 ust. 5 rozporządzenia podstawowego i art. 9.2 porozumienia antydumpingowego.
c)
Po trzecie, Sąd dokonał błędnej wykładni terminu "niewykonalne" użytego w art. 9 ust. 5 rozporządzenia podstawowego i art. 9.2 porozumienia antydumpingowego, opierając się na błędnej wykładni art. 9 ust. 5 rozporządzenia podstawowego dokonanej w świetle art. 6.10 porozumienia antydumpingowego, jak i na sprawozdaniu organu odwoławczego w sprawie elementów złącznych 3 . Sprawozdanie to dotyczy tylko art. 9.2 porozumienia antydumpingowego, a zatem badanie w jego ramach terminu "niewykonalne" odnosi się tylko do sytuacji i założenia, że art. 9 ust. 5 rozporządzenia podstawowego ma zastosowanie do eksporterów w państwach nieposiadających gospodarki rynkowej. Organ odwoławczy nie dokonał więc wykładni terminu "niewykonalne", która mogłaby mieć zastosowanie w niniejszym postępowaniu niedotyczącym eksporterów w państwach nieposiadających gospodarki rynkowej.

Wreszcie, Sąd dokonał nieprawidłowych ustaleń faktycznych, stwierdzając, że obliczenie ceł indywidualnych było "wykonalne". Sytuacja, w której producenci bioetanolu nie mają ceny eksportowej, a jedynie cenę krajową, sprawia, że ustalenie indywidualnych marginesów dumpingu staje się niewykonalne i niemożliwe, i upoważnia Komisję do ustalenia jednego ogólnokrajowego marginesu dumpingu.

1 Rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) nr 157/2013 z dnia 18 lutego 2013 r. nakładające ostateczne cło antydumpingowe na przywóz bioetanolu pochodzącego ze Stanów Zjednoczonych AmerykiDz.U. L 49, s.10
2 Rozporządzenie Rady (WE) nr 1225/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Wspólnoty EuropejskiejDz.U. L 343, s. 51
3 Wspólnoty Europejskie - Ostateczne środki antydumpingowe nałożone na przywóz niektórych elementów złącznych z żeliwa lub stali z Chin - AB-201-2- Sprawozdanie organu odwoławczego, WT/DS397/AB/R ("WE- elementy złączne, WT/DS397/AB/R")

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.