Sprawa C-465/14: Raad van bestuur van de Sociale verzekeringsbank v. F. Wieland, H. Rothwangl (orzeczenie wstępne).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2017.6.4

Akt nienormatywny
Wersja od: 9 stycznia 2017 r.

Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 27 października 2016 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Centrale Raad van Beroep - Niderlandy) - Raad van bestuur van de Sociale verzekeringsbank/F. Wieland, H. Rothwangl
(Sprawa C-465/14) 1

[Odesłanie prejudycjalne - Artykuły 18 i 45 TFUE - Zabezpieczenie społeczne pracowników migrujących - Rozporządzenie (EWG) nr 1408/71 - Artykuły 3 i 94 - Rozporządzenie (WE) nr 859/ 2003 - Artykuł 2 ust. 1 i 2 - Ubezpieczenie emerytalne oraz ubezpieczenie na wypadek śmierci - Byli marynarze będący obywatelami państwa trzeciego, które w 1995 r. przystąpiło do Unii Europejskiej - Wyłączenie prawa do świadczeń emerytalnych]

Język postępowania: niderlandzki

(2017/C 006/04)

(Dz.U.UE C z dnia 9 stycznia 2017 r.)

Sąd odsyłający

Centrale Raad van Beroep

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Raad van bestuur van de Sociale verzekeringsbank

Strona pozwana: F. Wieland, H. Rothwangl

Sentencja

1)
Wykładni art. 94 ust. 1 i 2 rozporządzenia Rady (EWG) nr 1408/71 z dnia 14 czerwca 1971 r. w sprawie stosowania systemów zabezpieczenia społecznego do pracowników najemnych, osób prowadzących działalność na własny rachunek i do członków ich rodzin przemieszczających się we Wspólnocie, w wersji zmienionej i uaktualnionej rozporządzeniem Rady (WE) nr 118/97 z dnia 2 grudnia 1996 r., ze zmianami wprowadzonymi rozporządzeniem nr 647/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) z dnia 13 kwietnia 2005 r. należy dokonywać w ten sposób, że nie sprzeciwia się on uregulowaniu państwa członkowskiego, które nie uwzględnia, do celów ustalenia prawa do świadczeń emerytalnych, okresu ubezpieczenia jakoby ukończonego przez pracownika zagranicznego zgodnie z ustawodawstwem tego państwa, w sytuacji gdy państwo, którego ów pracownik jest obywatelem, przystąpiło do Unii Europejskiej po ukończeniu tego okresu.
2)
Wykładni art. 18 i 45 TFUE należy dokonywać w ten sposób, że nie sprzeciwiają się one ustawodawstwu państwa członkowskiego, takiemu jak rozpatrywane w postępowaniu głównym, zgodnie z którym marynarz, który przez określony czas wchodził w skład załogi statku morskiego z portem macierzystym w tym państwie członkowskim i zamieszkiwał na jego pokładzie, jest wyłączony z ubezpieczenia emerytalnego za ten okres ze względu na to, że w owym okresie nie był obywatelem państwa członkowskiego.
3)
Wykładni art. 2 ust. 1 i 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 859/2003 z dnia 14 maja 2003 r. rozszerzającego przepisy rozporządzenia nr 1408/71 i rozporządzenia nr 574/72 na obywateli państw trzecich, którzy nie są jeszcze objęci tymi przepisami wyłącznie ze względu na ich obywatelstwo, należy dokonywać w ten sposób, że nie sprzeciwia się on uregulowaniu państwa członkowskiego, zgodnie z którym okres zatrudnienia ukończony zgodnie z ustawodawstwem tego państwa członkowskiego przez pracownika najemnego, który nie był w tym okresie obywatelem państwa członkowskiego, ale który w chwili złożenia wniosku o emeryturę jest objęty zakresem stosowania art. 1 tego rozporządzenia, nie jest uwzględniany przez to państwo członkowskie do celów ustalenia uprawnień emerytalnych tego pracownika.
1 Dz.U. C 448 z 15.12.2014.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.