Sprawa C-463/20: Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 24 lutego 2022 r. - Namur-Est Environnement ASBL v. Région wallonne
Dz.U.UE.C.2022.165.13/2
Akt nienormatywnyWyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 24 lutego 2022 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Conseil d'État - Belgia) - Namur-Est Environnement ASBL/Région wallonne
[Odesłanie prejudycjalne - Środowisko naturalne - Dyrektywa 2011/92/UE - Ocena skutków wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia na środowisko naturalne - Dyrektywa 92/43/EWG - Ochrona siedlisk przyrodniczych - Związek między procedurą oceny i udzielenia zezwolenia, o której mowa w art. 2 dyrektywy 2011/92/UE, a krajową procedurą skutkującą przyznaniem odstępstwa od środków ochrony gatunków przewidzianych w dyrektywie 92/43/EWG - Pojęcie "zezwolenia na inwestycję" - Złożony proces podejmowania decyzji - Obowiązek oceny - Zakres przedmiotowy - Etap postępowania, na którym należy zapewnić udział społeczeństwa w procesie podejmowania decyzji]
Język postępowania: francuski
(2022/C 165/15)
(Dz.U.UE C z dnia 19 kwietnia 2022 r.)
Sąd odsyłający
Conseil d'État
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Namur-Est Environnement ASBL
Strona przeciwna: Région wallonne
Sentencja
1) Dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/92/UE z dnia 13 grudnia 2011 r. w sprawie oceny skutków wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne na środowisko należy interpretować w ten sposób, że decyzja wydana na podstawie art. 16 ust. 1 dyrektywy Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory i zezwalająca wykonawcy na odstąpienie od przyjęcia środków mających zastosowanie w dziedzinie ochrony gatunków w celu zrealizowania przedsięwzięcia w rozumieniu art. 1 ust. 2 lit. a) dyrektywy 2011/92, jest elementem procesu udzielania zezwolenia na realizację tego przedsięwzięcia w rozumieniu art. 1 ust. 2 lit. c) tej dyrektywy, w sytuacji gdy z jednej strony realizacja rzeczonego przedsięwzięcia nie może mieć miejsca bez uzyskania tej decyzji przez wykonawcę, a z drugiej strony organ właściwy do udzielenia zezwolenia na takie przedsięwzięcie zachowuje możliwość przeprowadzenia bardziej rygorystycznej oceny jego oddziaływania na środowisko niż ocena przedstawiona w owej decyzji.
2) Dyrektywę 2011/92, z uwzględnieniem w szczególności jej art. 6 i 8, należy interpretować w ten sposób, że wydanie wstępnej decyzji zezwalającej wykonawcy na odstępstwo od środków mających zastosowanie w dziedzinie ochrony gatunków w celu realizacji przedsięwzięcia w rozumieniu art. 1 ust. 2 lit. a) tej dyrektywy nie musi być poprzedzone udziałem społeczeństwa, pod warunkiem że ów udział zostanie zapewniony w skuteczny sposób przed przyjęciem decyzji, którą ma podjąć organ właściwy do udzielenia ewentualnego zezwolenia na to przedsięwzięcie.