Sprawa C-462/18 P: Odwołanie od wyroku Sądu (szósta izba) wydanego w dniu 16 maja 2018 r. w sprawie T-626/16, Troszczynski / Parlament, wniesione w dniu 13 lipca 2018 r. przez Mylene Troszczynski.
Dz.U.UE.C.2018.364.2/2
Akt nienormatywnyOdwołanie od wyroku Sądu (szósta izba) wydanego w dniu 16 maja 2018 r. w sprawie T-626/16, Troszczynski / Parlament, wniesione w dniu 13 lipca 2018 r. przez Mylène Troszczynski
(Sprawa C-462/18 P)
(2018/C 364/03)
(Dz.U.UE C z dnia 8 października 2018 r.)
Strony
Wnosząca odwołanie: Mylène Troszczynski (przedstawiciel: adwokat F. Wagner)
Druga strona postępowania: Parlament Europejski
Żądania wnoszącego odwołanie
Uchylenie wyroku wydanego przez Sąd w dniu 16 maja 2018 r. w sprawie T-626/16;
A tym samym:
Zarzuty i główne argumenty
Pierwszy zarzut dotyczy naruszenia prawa oraz naruszenia istotnych wymogów proceduralnych. Po pierwsze, wyroki Sądu w sprawach Bilde i Montel stanowią nową okoliczność faktyczną, która wystąpiła po zamknięciu pisemnego etapu postępowania, co rzuca światło na charakter i liczbę dowodów, które należy dostarczyć. Warunki określone w art. 85 § 3 regulaminu postępowania zostały spełnione. Po drugie, Sąd naruszył prawo, twierdząc, że nie może znać innych faktów niż te przedstawione sekretarzowi generalnemu. Procedura odzyskiwania nienależnych płatności przypomina skargę w postępowaniu sądowym, w której można przedstawić wszystkie dokumenty niezbędne do właściwej oceny sporu, nawet w toku postępowania.
Drugi zarzut dotyczy naruszenia przez Sąd prawa do obrony i istotnych wymogów proceduralnych. Po pierwsze, Sąd nie dopuścił uczciwej i kontradyktoryjnej debaty, nie zobowiązując Parlamentu do przestrzegania art. 41 i 42 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej. Parlament jest w posiadaniu akt administracyjnych i akt OLAF, z których może czerpać korzyści według własnego uznania, ponieważ dowody pracy można znaleźć w obu zestawach akt, jednak wnosząca odwołanie nie ma do nich dostępu. Po drugiej, Sąd popełnił błąd w ocenie, uznając, że brak osobistego przesłuchania wnoszącej odwołanie przez sekretarza generalnego był prawidłowy.
Zarzut trzeci dotyczy naruszenia prawa, błędu w kwalifikacji charakteru prawnego faktów i dowodów, dyskryminacji, fumus persecutionis, naruszenia zasad uzasadnionych oczekiwań i legalności oraz nadużycia władzy. Po pierwsze, brak krytycznej analizy dostarczonych dokumentów stanowi brak uzasadnienia. Po drugie, jest to atak na prawa polityczne asystentów. Po trzecie, jeśli chodzi o odzyskanie nienależnych płatności, ciężar dowodu leży najpierw po stronie administracji, która musi podać uzasadnione powody kwestionowania należności. Po czwarte, mamy do czynienia z dyskryminacyjnym traktowaniem członków Frontu Narodowego przez Przewodniczącego Parlamentu i sekretarza generalnego. Wreszcie odmowa udostępnienia akt administracyjnych i akt OLAF podważa zasadę uzasadnionych oczekiwań, legalności i stanowi nadużycie władzy.