Sprawa C-462/14: postępowanie karne przeciwko Lorenzowi Carlucciemu.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2016.270.7/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 25 lipca 2016 r.

Postanowienie Trybunału (siódma izba) z dnia 7 kwietnia 2016 r. - (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunale di Bari - Włochy) - postępowanie karne przeciwko Lorenzowi Carlucciemu

(Sprawa C-462/14) ¹

(Odesłanie prejudycjalne - Artykuł 99 regulaminu postępowania przed Trybunałem - Identyczne pytania prejudycjalne - Artykuły 49 TFUE i 56 TFUE - Swoboda przedsiębiorczości - Swobodne świadczenie usług - Gry losowe - Reorganizacja systemu koncesji poprzez dostosowanie czasu ich wygaśnięcia - Nowy przetarg - Koncesje przyznane na okres krótszy od okresu koncesji przyznanych w przeszłości - Nieodpłatne zbycie użytkowania stanowiących własność składników materialnych i niematerialnych majątku, które tworzą sieć zarządzania grami i ich przyjmowania - Ograniczenie - Nadrzędne względy interesu ogólnego - Proporcjonalność)

Język postępowania: włoski

(2016/C 270/09)

(Dz.U.UE C z dnia 25 lipca 2016 r.)

Sąd odsyłający

Tribunale di Bari

Strona w postępowaniu karnym przed sądem odsyłającym

Lorenzo Carlucci

Sentencja

1) Artykuły 49 TFUE i 56 TFUE oraz zasady równego traktowania i skuteczności należy interpretować w ten sposób, że nie stoją one na przeszkodzie dla przepisów krajowych dotyczących gier losowych, takich jak przepisy rozpatrywane w postępowaniu głównym, które przewidują organizację nowego przetargu dotyczącego koncesji na okres krótszy od okresu koncesji przyznanych w przeszłości z powodu reorganizacji systemu poprzez dostosowanie czasu wygaśnięcia koncesji.

2) Artykuły 49 TFUE i 56 TFUE należy interpretować w ten sposób, że postanowienia te stoją na przeszkodzie dla krajowego przepisu ograniczającego takiego jak rozpatrywany w postępowaniu głównym, który wymaga od koncesjonariusza gier losowych, aby z chwilą zakończenia działalności z powodu wygaśnięcia koncesji, nieodpłatnie zbył użytkowanie stanowiących własność składników materialnych i niematerialnych majątku, które tworzą sieć zarządzania grami i ich przyjmowania, jeśli ograniczenie to wykracza poza to co konieczne do osiągnięcia celu do jakiego faktycznie zmierza ów przepis, czego ustalenie należy do sądu odsyłającego.

¹ Dz.U. C 448 z 15.12.2014.