Sprawa C-461/16 P: Odwołanie od wyroku Sądu (szósta izba) wydanego w dniu 2 czerwca 2016 r. w sprawach połączonych od T-426/10 do T-429/10 i od T-438/12 do T-441/12, Moreda-Riviere Trefilerías i in./Komisja, wniesione w dniu 12 sierpnia 2016 r. przez Moreda-Riviere Trefilerías, S.A.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2016.392.19

Akt nienormatywny

Wersja od: 24 października 2016 r.

Odwołanie od wyroku Sądu (szósta izba) wydanego w dniu 2 czerwca 2016 r. w sprawach połączonych od T-426/10 do T-429/10 i od T-438/12 do T-441/12, Moreda-Riviere Trefilerías i in./ Komisja, wniesione w dniu 12 sierpnia 2016 r. przez Moreda-Riviere Trefilerías, S.A.

(Sprawa C-461/16 P)

Język postępowania: hiszpański

(2016/C 392/23)

(Dz.U.UE C z dnia 24 października 2016 r.)

Strony

Wnoszący odwołanie: Moreda-Riviere Trefilerías, S.A. (przedstawiciele: F. González Díaz, A. Tresandi Blanco, V. Romero Algarra, adwokaci)

Druga strona postępowania: Komisja Europejska

Żądania wnoszącego odwołanie

- uchylenie wyroku wydanego przez Sąd w dniu 2 czerwca 2016 r. w sprawach od T-438/12 do T-441/12, a w szczególności w sprawie T-426/10, Moreda-Riviere Trefilerías/Komisja Europejska;

- obciążenie Komisji kosztami związanymi z postępowaniem w obu instancjach

Zarzuty i główne argumenty

W przedmiocie posiadanego przez spółkę MRT statusu następcy prawnego:

1. Sąd miał dopuścić się naruszenia prawa przyjmując niewłaściwe kryterium prawne w ocenie następstwa prawnego przedsiębiorstw, a w szczególności - następstwa prawnego MRT wobec spółki Trenzas y Cables.

2. Sąd miał dopuścić się naruszenia prawa przy kwalifikacji prawnej okoliczności faktycznych uznając MRT za odpowiedzialną ze zachowania spółki Trenzas y Cables ze względu na to, że miała ona być następcą prawnym tejże spółki w okresie od dnia 10 czerwca 1993 r. do dnia 19 października 1996 r.

3. Sąd miał dopuścić się naruszenia prawa polegającego na braku uzasadnienia tego, że nie uwzględnił on twierdzeń podniesionych przez skarżącą odnośnie podwójnego przypisania odpowiedzialności.

W przedmiocie elementów dodatkowych:

4. Sąd miał ponadto dopuścić się naruszenia prawa przy stososwaniu odpowiedniego kryterium prawnego oraz uchybić obowiązkowi uzasadnienia ze względu na to, że nie wyjaśnił powodów, dla których powołane przez MRT oświadczenia złożone pod przysięgą przez dyrektorów generalnych spółki Trenzas y Cables są bezpodstawne.

5. Sąd miał dokonać nieprawidłowej kwalifikacji okoliczności związanej z wrażeniem odnoszonym przez konkurentów uznając wrażenie to za dodatkową, a zatem - istotną pod względem prawnym - przesłankę służącą wykazaniu istnienia jednostki gospodarczej składającej się ze spółek Trenzas y Cables i GSW oraz spółek zależnych GSW. Tym samym Sąd miał dopuścić się naruszenia prawa polegającego na przeinaczeniu okoliczności faktycznych i materiału dowodowego odnośnie wrażenia odnoszonego przez konkurentów.

6. Sąd miał dokonać nieprawidłowej kwalifikacji okoliczności polegającej na występowaniu tych samych osób wśród personelu spółek Trenzas y Cables, GSW oraz spółek zależnych GSW, uznając tę okoliczność za dodatkową, a zatem - istotną pod względem prawnym - przesłankę służącą wykazaniu tego, że spółki zależne GSW nie zachowywały się w sposób niezależny od ich spółki dominującej.

7. Sąd miał dopuścić się naruszenia prawa przy kwalifikacji pewnych okoliczności faktycznych, a mianowicie spotkania przedstawicieli spółki Trenzas y Cables z jej konkurentem, uznając tę okoliczność za dodatkową, a zatem - istotną pod względem prawnym - przesłankę służącą wykazaniu tego, że spółka Trenzas y Cables, której spółka MRT miała być następcą prawnym, quod non, stanowią jedną jednostkę gospodarczej, której GSW jest spółką dominującą.

W przedmiocie dowodów przedstawionych celem obalenia domniemania:

8. Sąd miał dopuścić się naruszenia prawa przy ocenie materiału dowodowego, a w każdym razie uchybił obowiązkom spoczywającym na nim w zakresie sprawowanej kontroli sądowej oddalając przedstawiony przez skarżącą argument, zgodnie z którym spółka nie należała ona do jednostki gospodarczej składającej się ze spółek Trenza y Cables, GSW i spółek zależnych GSW, oraz nawet nie podejmując próby dokonania oceny materiału dowodowego przedstawionego w celu obalenia domniemania rzekomego wywierania decydującego wpływu.

9. Sąd miał dopuścić się naruszenia prawa związanego z prawem do obrony uznając, że, w zakresie, w jakim Komisja oparła swą ocenę zdolności płatniczej skarżącej na okolicznościach znanych tej skarżącej i przez nią przedstawionych, instytucja ta uwzględniła przysługujące tej skarżącej prawo do bycia wysłuchaną.

10. Sąd miał dopuścić się naruszenia prawa przy ocenie materiału dowodowego, a w każdym razie w nieprawidłowy sposób wykonał uprawnienia przysługujące mu w dziedzinie kontroli sądowej, a także - miał dopuścić się naruszenia prawa ze względu na uchybienie obowiązkowi uzasadnienia. Wreszcie, miał on dopuścić się naruszenia prawa polegającego na przeinaczeniu materiału dowodowego dotyczącego możliwości uzyskania przez skarżącą finansowania zewnętrznego.

11. Sąd miał dopuścić się naruszenia prawa ocenie materiału dowodowego, a w każdym razie - nie skorzystał z przysługującego mu nieograniczonego prawa orzekania ze względu na uznanie, że skarżąca nie przekazała Komisji informacji koniecznej do dokonania oceny wielkości majątku jej udziałowców; ponadto Sąd miał uchybić obowiązkowi uzasadnienia ze względu na nieprzedstawienie przyczyn, dla których powołane przez skarżącą sprawozdania sporządzone przez firmę Deloitte miały być pozbawione jakiejkolwiek mocy dowodowej.