Sprawa C-461/09 P: Odwołanie od wyroku Sądu Pierwszej Instancji (siódma izba) wydanego w dniu 23 września 2009 r. w sprawie T-493/07 The Wellcome Foundation Ltd przeciwko Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory), wniesione w dniu 23 listopada 2009 r. przez The Wellcome Foundation Ltd.
Dz.U.UE.C.2010.37.4/1
Akt nienormatywny(Sprawa C-461/09 P)
(2010/C 37/06)
Język postępowania: angielski
(Dz.U.UE C z dnia 13 lutego 2010 r.)
Strony
Wnoszący odwołanie: The Wellcome Foundation Ltd (przedstawiciel: adwokat R. Gilbey)
Druga strona postępowania: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory); Serono Genetics Institute S.A.
Żądania wnoszącego odwołanie
– stwierdzenie, że utrzymując w mocy zaskarżoną decyzję Izby Odwoławczej, Sąd Pierwszej Instancji naruszył przesłanki prawne art. 8 ust. 1 lit. b) i art. 52 ust. 1 lit. a) rozporządzenia nr 40/94(1);
– uchylenie zaskarżonego wyroku utrzymującego w mocy decyzję Izby Odwoławczej w części dotyczącej odmowy uchylenia wszystkich postanowień OHIM i Sądu w zakresie kosztów oraz obciążenie OHIM kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Wnosząca odwołanie podnosi, że bazując na stanie faktycznym wynikającym z danych wpisanych do rejestru oraz z dokumentów przedłożonych OHIM Sąd uznał, bez żadnej podstawy prawnej, że właściwy w niniejszym przypadku krąg odbiorców wykazuje wysoki poziom uwagi.
Wnosząca odwołanie utrzymuje, że Sąd odmówił uwzględnienia dostarczonego przez nią dowodu, który stanowił zwykłe rozwinięcie argumentów i dowodów przedstawionych wcześniej przed OHIM i który w związku z tym powinien był zostać dopuszczony.
Wnosząca odwołanie twierdzi, że przy dokonywaniu opisu stopnia podobieństwa towarów Sąd użył niedookreślonej i niespójnej terminologii, w związku z czym nie udało mu się uzasadnić zaskarżonego wyroku w sposób precyzyjny, trafny i spójny.
Wnosząca odwołanie podnosi, że Sąd zastosował w odniesieniu do rozpatrywanego przezeń stanu faktycznego niewłaściwe, niekompletne i błędne kryteria prawne, w wyniku czego stwierdził, że stopień podobieństwa towarów był niski.
Wnosząca odwołanie utrzymuje, że Sąd, opierając się na stanie faktycznym, nie zastosował prawidłowo kryterium całościowego porównania oznaczeń, w wyniku czego doszedł do wniosku, że stopień podobieństwa oznaczeń był niski.
Wreszcie wnosząca odwołanie twierdzi, że Sąd oparł swe stwierdzenia dotyczące prawdopodobieństwa wprowadzenia w błąd na niewłaściwych, niekompletnych i błędnych kryteriach prawnych, ponieważ zastosował takie kryteria przy definiowaniu właściwego kręgu odbiorców, ocenie stopnia podobieństwa towarów i ocenie stopnia podobieństwa oznaczeń.
______
(1) Rozporządzenie Rady (WE) z dnia 20 grudnia 1993 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego (Dz.U. 1994, L 11, s. 1)