Sprawa C-46/17: Hubertus John v. Freie Hansestadt Bremen (orzeczenie wstępne).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2018.142.13/1

Akt nienormatywny

Wersja od: 23 kwietnia 2018 r.

Wyrok Trybunału (szósta izba) z dnia 28 lutego 2018 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Landesarbeitsgericht Bremen - Niemcy) - Hubertus John / Freie Hansestadt Bremen

(Sprawa C-46/17) ¹

(Odesłanie prejudycjalne - Polityka społeczna - Dyrektywa 1999/70/WE - Porozumienie ramowe w sprawie pracy na czas określony zawarte przez UNICE, CEEP oraz ETUC - Kolejne umowy o pracę na czas określony - Klauzula 5 pkt 1 - Środki mające na celu zapobieganie nadużywaniu kolejnych umów o pracę na czas określony - Dyrektywa 2000/78/WE - Artykuł 6 ust. 1 - Zakaz dyskryminacji ze względu na wiek - Uregulowanie krajowe umożliwiające przesunięcie określonej przez osiągnięcie wieku emerytalnego daty zakończenia umowy o pracę wyłącznie z powodu nabycia przez pracownika prawa do świadczeń emerytalnych)

Język postępowania: niemiecki

(2018/C 142/17)

(Dz.U.UE C z dnia 23 kwietnia 2018 r.)

Sąd odsyłający

Landesarbeitsgericht Bremen

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Hubertus John

Strona pozwana: Freie Hansestadt Bremen

Sentencja

1) Wykładni art. 2 ust. 2 dyrektywy Rady 2000/78/WE z dnia 27 listopada 2000 r. ustanawiającej ogólne warunki ramowe równego traktowania w zakresie zatrudnienia i pracy należy dokonywać w ten sposób, że nie stoi on na przeszkodzie przepisowi krajowemu, takiemu jak przepis rozpatrywany w postępowaniu głównym w zakresie, w jakim uzależnia on przesunięcie daty zakończenia działalności przez pracowników, który osiągnęli ustawowy wiek uprawniający do emerytury, od zgody pracodawcy udzielonej na czas określony.

2) Klauzulę 5 pkt 1 Porozumienia ramowego w sprawie pracy na czas określony, zawartego w dniu 18 marca 1999 r., stanowiącego załącznik do dyrektywy Rady 1999/70/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. dotyczącej Porozumienia ramowego w sprawie pracy na czas określony, zawartego przez Europejską Unię Konfederacji Przemysłowych i Pracodawców (UNICE), Europejskie Centrum Przedsiębiorstw Publicznych (CEEP) oraz Europejską Konfederację Związków Zawodowych (ETUC) należy interpretować w ten sposób, że nie stoi ona na przeszkodzie przepisowi krajowemu, takiemu jak rozpatrywany w postępowaniu głównym w zakresie, w jakim umożliwia on stronom umowy o pracę, za porozumieniem zawartym w trakcie trwania stosunku pracy, bez ograniczenia w czasie i żadnych innych wymogów, w danym przypadku nawet wielokrotnie przesuwać ustalony termin rozwiązania stosunku pracy związany z osiągnięciem zwykłego wieku emerytalnego tylko dlatego, że pracownik na skutek osiągnięcia zwykłego wieku emerytalnego nabył prawo do emerytury.

¹ Dz.U. C 144 z 8.5.2017.