Sprawa C-457/12: S v. Minister voor Immigratie, Integratie en Asiel, Minister voor Immigratie, Integratie en Asiel v. G (orzeczenie wstępne).
Dz.U.UE.C.2014.135.7
Akt nienormatywny(Sprawa C-457/12) 1
(Artykuł 20 TFUE, art. 21 ust. 1 TFUE i art. 45 TFUE - Dyrektywa 2004/38/WE - Prawo do swobodnego przemieszczania się i pobytu na terytorium państw członkowskich - Osoby uprawnione - Prawo pobytu obywatela państwa trzeciego, członka rodziny obywatela Unii, w państwie członkowskim, którego przynależność państwową posiada obywatel Unii - Obywatel Unii będący rezydentem i obywatelem tego samego państwa członkowskiego - Działalność zawodowa - Regularne przemieszczanie się do innego państwa członkowskiego)
(2014/C 135/07)
Język postępowania: niderlandzki
(Dz.U.UE C z dnia 5 maja 2014 r.)
Sąd odsyłający
Raad van State
Strony w postępowaniu głównym
Strony skarżące: S, Minister voor Immigratie, Integratie en Asiel Strony pozwane: Minister voor Immigratie, Integratie en Asiel, G
Przedmiot
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym - Raad van State - Niderlandy - Wykładnia art. 20 TFUE, 21 TFUE, 45 TFUE i 56 TFUE oraz art. 3 ust. 1, art. 6 i art. 7 ust. 1 i 2 dyrektywy 2004/38/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie prawa obywateli Unii i członków ich rodzin do swobodnego przemieszczania się i pobytu na terytorium państw członkowskich, zmieniającej rozporządzenie (EWG) nr 1612/68 i uchylającej dyrektywy 64/ 221/EWG, 68/360/EWG, 72/194/EWG, 73/148/EWG, 75/34/EWG, 75/35/EWG, 90/364/EWG, 90/365/EWG i 93/96/ EWG (Dz.U. L 158, s. 77) - Beneficjenci prawa do swobodnego przemieszczania się i pobytu na terytorium państw członkowskich - Obywatel państwa trzeciego będący członkiem rodziny obywatela Unii zamieszkującego i pracującego w państwie członkowskim swojego pochodzenia, ale w ramach pracy często podróżującego do innego państwa członkowskiego
Sentencja
Przepisy dyrektywy 2004/38/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie prawa obywateli Unii i członków ich rodzin do swobodnego przemieszczania się i pobytu na terytorium państw członkowskich, zmieniającej rozporządzenie (EWG) nr 1612/68 i uchylającej dyrektywy 64/221/EWG, 68/360/EWG, 72/194/EWG, 73/148/EWG, 75/34/EWG, 75/35/ EWG, 90/364/EWG, 90/365/EWG i 93/96/EWG, należy interpretować w ten sposób, że nie stoją one na przeszkodzie temu, by państwo członkowskie odmówiło przyznania prawa pobytu obywatelowi państwa trzeciego będącemu członkiem rodziny obywatela Unii, w przypadku gdy wspomniany obywatel Unii posiada przynależność państwową tego państwa i ma w nim miejsce zamieszkania, jednak regularnie przemieszcza się do innego państwa członkowskiego w ramach wykonywania swojej działalności zawodowej.
Artykuł 45 TFUE należy interpretować w ten sposób, że przyznaje on członkowi rodziny obywatela Unii będącemu obywatelem państwa trzeciego pochodne prawo pobytu w państwie członkowskim, którego przynależność państwową posiada ten obywatel Unii, jeżeli ów obywatel ma miejsce zamieszkania w tym państwie, jednak regularnie przemieszcza się do innego państwa członkowskiego jako pracownik w rozumieniu wspomnianego postanowienia, ponieważ odmowa przyznania takiego prawa pobytu ma zniechęcający wpływ na faktyczne korzystanie z praw wywodzonych przez pracownika z art. 45 TFUE, która to okoliczność podlega weryfikacji przez sąd krajowy.