Sprawa C-456/16: BASF SE v. Bundesrepublik Deutschland.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2016.343.13/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 19 września 2016 r.

Postanowienie Trybunału (szósta izba) z dnia 14 lipca 2016 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Verwaltungsgericht Berlin - Niemcy) - BASF SE/Bundesrepublik Deutschland

(Sprawa C-456/16) ¹

(Odesłanie prejudycjalne - Artykuł 99 regulaminu postępowania przed Trybunałem - System handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych w Unii Europejskiej - Dyrektywa 2003/87/WE - Artykuł 10a ust. 5 - Metoda przydziału uprawnień - Bezpłatny przydział uprawnień - Sposób obliczania jednolitego międzysektorowego współczynnika korygującego - Decyzja 2011/278/UE - Artykuł 15 ust. 3 - Decyzja 2013/448/UE - Artykuł 4 - Załącznik II - Ważność)

Język postępowania: niemiecki

(2016/C 343/20)

(Dz.U.UE C z dnia 19 września 2016 r.)

Sąd odsyłający

Verwaltungsgericht Berlin

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: BASF SE

Strona pozwana: Bundesrepublik Deutschland

Sentencja

1) Badanie pierwszego i drugiego pytania prejudycjalnego w żaden sposób nie wykazało niczego, co podważałoby ważność art. 15 ust. 3 decyzji 2011/278/UE Komisji z dnia 27 kwietnia 2011 r. w sprawie ustanowienia przejściowych zasad dotyczących zharmonizowanego przydziału bezpłatnych uprawnień do emisji w całej Unii na mocy art. 10a dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w zakresie, w jakim przepis ten wyklucza uwzględnienie emisji producentów energii elektrycznej w celu określenia maksymalnej rocznej liczby uprawnień.

2) Artykuł 4 i załącznik II do decyzji Komisji 2013/448/UE z dnia 5 września 2013 r. dotyczącej krajowych środków wykonawczych w odniesieniu do przejściowego przydziału bezpłatnych uprawnień do emisji gazów cieplarnianych zgodnie z art. 11 ust. 3 dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady są nieważne.

3) Skutki stwierdzenia nieważności art. 4 i załącznika II do decyzji 2013/448 są ograniczone w czasie w ten sposób, że, po pierwsze, owo stwierdzenie wywołuje skutki dopiero po upływie okresu dziesięciu miesięcy, liczonego od daty ogłoszenia wyroku z dnia 28 kwietnia 2016 r., Borealis Polyolefine i in. (C-191/14, C-192/14, C-295/14, C-389/14 i C-391/14 - C-393/14, EU: C:2016:311), w celu umożliwienia Komisji Europejskiej przyjęcia koniecznych środków oraz, po drugie, że środki przyjęte do tego terminu w oparciu o nieważne przepisy nie mogą być kwestionowane.

¹ Dz.U. C 389 z 23.11.2015.