Sprawa C-451/10 P: Odwołanie od wyroku Sądu (piąta izba) wydanego w dniu 1 lipca 2010 r. w sprawach połączonych T-568/08 i T-573/08 M6 i TF1 przeciwko Komisji, wniesione w dniu 15 września 2010 r. przez Télévision française 1 SA (TF1).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2010.328.15/1

Akt nienormatywny

Wersja od: 4 grudnia 2010 r.

Odwołanie od wyroku Sądu (piąta izba) wydanego w dniu 1 lipca 2010 r. w sprawach połączonych T-568/08 i T-573/08 M6 i TF1 przeciwko Komisji, wniesione w dniu 15 września 2010 r. przez Télévision française 1 SA (TF1)

(Sprawa C-451/10 P)

(2010/C 328/27)

Język postępowania: francuski

(Dz.U.UE C z dnia 4 grudnia 2010 r.)

Strony

Wnosząca odwołanie: Télévision française 1 SA (TF1) (przedstawiciel: adwokat J.-P. Hordies)

Druga strona postępowania: Métropole télévision (M6), Canal +, Komisja Europejska, Republika Francuska, France Télévisions

Żądania wnoszącego odwołanie

– stwierdzenie, że niniejsze odwołanie jest dopuszczalne i zasadne;

– uchylenie wyroku wydanego przez Sąd Unii Europejskiej w dniu 1 lipca 2010 r. w sprawach połączonych T-568/08 i T-573/08 M6 i TF1 przeciwko Komisji;

– obciążenie Komisji kosztami.

Zarzuty i główne argumenty

Wnosząca odwołanie podnosi dwa zarzuty na jego poparcie.

Télévision française 1 SA (TF1) zarzuca Sadowi, że potwierdził stanowisko Komisji, gdyż nie uwzględnił istnienia poważnych trudności, aby ocenić zgodność ze wspólnym rynkiem pomocy otrzymanej przez France Télévisions, które to trudności winny doprowadzić do wszczęcia formalnego postępowania wyjaśniającego przewidzianego w art. 108 ust. 2 TFUE. Tak więc w ramach zarzutu pierwszego wnosząca odwołanie podnosi naruszenie reguł dotyczących ciężaru dowodu i postępowania dowodowego, jako że Sąd zażądał od skarżących przedstawienia dowodu na istnienie poważnych wątpliwości co do faktycznego przeznaczenia zgłoszonej dotacji, nie poprzestając na dowodzie wskazującym, że pomoc nie została przydzielona.

W ramach zarzutu drugiego wnosząca odwołanie twierdzi, że Sąd naruszył prawo przy stosowaniu art. 106 ust. 2 TFUE, ponieważ po pierwsze orzekł, że spadek dochodów z reklam France Télévisions, choćby był spowodowany błędami w zarządzaniu, mógł zostać wyrównany przez pomoc państwa, a po drugie wskazał, że stosowanie rzeczonego artykułu nie zakładało oceny skuteczności funkcjonowania usługi publicznej.