Sprawa C-451/03: Servizi Ausiliari Dottori Commercialisti Srl v. Giuseppe Calafiori (orzeczenie wstępne).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2006.143.4/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 17 czerwca 2006 r.

Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 30 marca 2006 r. (wniosek Corte d'appello di Milano o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym) - Servizi Ausiliari Dottori Commercialisti Srl przeciwko Giuseppe Calafioriemu

(Sprawa C-451/03)⁽¹⁾

(Swoboda przedsiębiorczości - Swobodne świadczenie usług - Reguły konkurencji odnoszących się do przedsiębiorstw - Pomoc państwa - Centra obsługi podatkowej - Prowadzenie niektórych rodzajów działalności polegających na doradztwie i obsłudze podatkowej - Wyłączne prawo - Wynagrodzenie za prowadzenie tej działalności)

(2006/C 143/09)

Język postępowania: włoski

(Dz.U.UE C z dnia 17 czerwca 2006 r.)

Sąd krajowy

Corte d'appello di Milano

Strony w postępowaniu przed sądem krajowym

Strona skarżąca: Servizi Ausiliari Dottori Commercialisti Srl

Strona pozwana: Giuseppe Calafiori

Przedmiot

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym - Corte d'appello di Milano - Wykładnia art. 4, 10, 43, 48, 49, 82, 86, 87 i 98 WE - Zgodność z prawem wspólnotowym przepisów krajowych dotyczących zeznań o przychodach, przyznających centrom obsługi podatkowej wyłączne uprawnienie do prowadzenia niektórych rodzajów działalności polegających na doradztwie i obsłudze przedsiębiorstw i ich pracowników

Sentencja

1) Artykuły 43 WE i 49 WE należy interpretować w ten sposób, że stoją one w sprzeczności z przepisami krajowymi takimi jak będące przedmiotem zawisłego przed sądem krajowym sporu, które zastrzegają centrom obsługi podatkowej wyłączne prawo do prowadzenia niektórych rodzajów działalności polegających na doradztwie i obsłudze podatkowej.

2) Artykuł 87 ust. 1 WE należy interpretować w ten sposób, że środek, poprzez który Państwo Członkowskie ustanawia wypłatę z budżetu państwa rekompensaty dla pewnych przedsiębiorstw, na których spoczywa obowiązek obsługi podatników, w zakresie, w jakim dotyczy on przygotowania i przesłania zeznania podatkowego organom podatkowym, winien zostać uznany za pomoc państwa w rozumieniu art. 87 ust. 1 WE ze względu na to, że:

– poziom rekompensaty przekracza kwotę niezbędnej do pokrycia całości lub części kosztów poniesionych celem wykonania zobowiązań z tytułu świadczenia usług publicznych, przy uwzględnieniu związanych z nimi przychodów oraz racjonalnej korzyści z tytułu wypełniania tych zobowiązań, oraz

– rekompensata nie została określona na podstawie analizy kosztów, jakie przeciętne przedsiębiorstwo, prawidłowo zarządzane i odpowiednio wyposażone w środki umożliwiające świadczenie żądanych usług publicznych, poniosłoby na wykonanie takich zobowiązań, przy uwzględnieniu związanych z nimi kosztów oraz racjonalnego zysku osiąganego przy wypełnianiu tych zobowiązań.

______

⁽¹⁾ Dz.U. C 7 z 10.01.2004