Sprawa C-449/13: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunal d'instance d'Orléans (Francja) w dniu 12 sierpnia 2013 r. - CA Consumer Finance przeciwko Ingrid Bakkaus i in.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2013.313.11

Akt nienormatywny

Wersja od: 26 października 2013 r.

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunal d'instance d'Orléans (Francja) w dniu 12 sierpnia 2013 r. - CA Consumer Finance przeciwko Ingrid Bakkaus i in.

(Sprawa C-449/13)

(2013/C 313/20)

Język postępowania: francuski

(Dz.U.UE C z dnia 26 października 2013 r.)

Sąd odsyłający

Tribunal d'instance d'Orléans.

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: CA Consumer Finance.

Strona pozwana: Ingrid Bakkaus, Charline Bonato z domu Savary, Florian Bonato.

Pytania prejudycjalne

1) Czy dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/48/WE z dnia 23 kwietnia 2008 r. w sprawie umów o kredyt konsumencki ¹ należy interpretować w ten sposób, że do pożyczkodawcy należy przedstawienie dowodu na prawidłowe i pełne wykonanie ciążących na nim obowiązków w trakcie redagowania i wykonywania umowy kredytowej wynikających z prawa krajowego transponującego dyrektywę?

2) Czy dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/48/WE z dnia 23 kwietnia 2008 r. w sprawie umów o kredyt konsumencki sprzeciwia się temu, aby dowód prawidłowego i pełnego wykonanie obowiązków ciążących na pożyczkodawcy mógł zostać przedstawiony jedynie w drodze standardowego warunku znajdującego się w umowie kredytowej, dotyczącego uznania przez konsumenta wykonania przez kredytodawcę obowiązków, nie potwierdzonego przez żadne dokumenty sporządzone bądź to przez kredytodawcę, bądź to przez kredytobiorcę?

3) Czy art. 8 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/48/WE z dnia 23 kwietnia 2008 r. w sprawie umów o kredyt konsumencki należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwia się on temu, aby weryfikacja zdolności kredytowej konsumenta była dokonywana jedynie na podstawie informacji zadeklarowanych przez konsumenta, bez rzeczywistego sprawdzenia tych informacji za pomocą innych środków?

4)

- Czy art. 5 ust. 6 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/48/WE z dnia 23 kwietnia 2008 r. w sprawie umów o kredyt konsumencki powinien być interpretowany w ten sposób, że kredytodawca nie może dostarczać konsumentowi adekwatnych wyjaśnień, jeżeli uprzednio nie zbadał jego sytuacji finansowej i jego potrzeb?

- Czy art. 5 ust. 6 dyrektywy 2008/48/WE powinien być interpretowany w ten sposób, ze sprzeciwia się on temu, aby adekwatne wyjaśnienia udzielane konsumentowi wynikały jedynie z informacji umownych zawartych w umowie kredytowej bez sporządzania szczególnego dokumentu?

¹ Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/48/WE z dnia 23 kwietnia 2008 r. w sprawie umów o kredyt konsumencki oraz uchylająca dyrektywę Rady 87/102/EWG (Dz.U. L 133, s. 66)