Sprawa C-449/08: G. Elbertsen v. Minister van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit (orzeczenie wstępne).
Dz.U.UE.C.2009.297.15/2
Akt nienormatywny(Sprawa C-449/08)(1)
(Wspólna polityka rolna - Zintegrowany system zarządzania i kontroli niektórych systemów pomocy - Rozporządzenie (WE) nr 1782/2003 - System jednolitych płatności - Ustalenie kwoty referencyjnej - Rolnicy znajdujący się w specyficznej sytuacji - Rezerwa krajowa)
(2009/C 297/18)
(Dz.U.UE C z dnia 5 grudnia 2009 r.)
Język postępowania: niderlandzki
Sąd krajowy
College van Beroep voor het Bedrijfsleven
Strony w postępowaniu przed sądem krajowym
Strona skarżąca: G. Elbertsen
Strona pozwana: Minister van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit
Przedmiot
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym - College van Beroep voor het Bedrijfsleven - Wykładnia art. 42 ust. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 1782/2003 z dnia 29 września 2003 r. ustanawiającego wspólne zasady dla systemów wsparcia bezpośredniego w ramach wspólnej polityki rolnej i ustanawiającego określone systemy wsparcia dla rolników oraz zmieniającego rozporządzenia (EWG) nr 2019/93, (WE) nr 1452/2001, (WE) nr 1453/2001, (WE) nr 1454/2001, (WE) nr 1868/94, (WE) nr 1251/1999, (WE) nr 1254/1999, (WE) nr 1673/2000, (EWG) nr 2358/71 i (WE) nr 2529/2001 (Dz. U. L 270, s. 1) oraz art. 21 rozporządzenia Komisji (WE) nr 795/2004 z dnia 21 kwietnia 2004 r. ustanawiającego szczegółowe zasady w celu wdrożenia systemu jednolitych płatności określonego w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1782/2003 ustanawiającym wspólne zasady dla systemów wsparcia bezpośredniego w ramach wspólnej polityki rolnej i ustanawiającym określone systemy wsparcia dla rolników (Dz. U. L 141, s. 1) - Zintegrowany system zarządzania i kontroli niektórych systemów pomocy - System jednolitych płatności - Ustalenie kwoty referencyjnej - Nieprzyznanie w pewnych sytuacjach uprawnień do płatności
Sentencja
1) Wykładni art. 42 ust. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 1782/2003 z dnia 29 września 2003 r. ustanawiającego wspólne zasady dla systemów wsparcia bezpośredniego w ramach wspólnej polityki rolnej i ustanawiającego określone systemy wsparcia dla rolników oraz zmieniającego rozporządzenia (EWG) nr 2019/93, (WE) nr 1452/2001, (WE) nr 1453/2001, (WE) nr 1454/2001, (WE) nr 1868/94, (WE) nr 1251/1999, (WE) nr 1254/1999, (WE) nr 1673/2000, (EWG) nr 2358/71 i (WE) nr 2529/2001 należy dokonywać w ten sposób, że przepis ten pozostawia państwom członkowskim zakres swobodnego uznania pozwalający na określenie kwoty referencyjnej w wysokości 0 EUR i nieprzyznanie rolnikowi, który znajduje się w specyficznej sytuacji, takiej jak określona w art. 21 rozporządzenia Komisji (WE) nr 795/2004 z dnia 21 kwietnia 2004 r. ustanawiającego szczegółowe zasady w celu wdrożenia systemu jednolitych płatności określonego w rozporządzeniu nr 1782/2003 po zmianach wprowadzonych rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1974/2004 z dnia 29 października 2004 r., żadnych uprawnień do płatności z rezerwy krajowej, jeśli ta kwota referencyjna jest ustalana na podstawie obiektywnych kryteriów, nie narusza zasady równego traktowania rolników i nie zakłóca rynku oraz nie zniekształca konkurencji.
2) Prawo wspólnotowe nie sprzeciwia się stosowaniu przepisu krajowego, zgodnie z którym od kwoty, o którą zwiększone zostaną dodatkowe płatności przyznawane w następstwie inwestycji zwiększającej zdolności produkcyjne lub nabycia gruntów, odliczana jest, przed określeniem kwoty referencyjnej, na podstawie której przyznawane są uprawnienia do płatności z rezerwy krajowej, kwota 500 EUR.
______
(1) Dz.U. C 6 z 10.01.2009