Sprawa C-448/09 P: Odwołanie od wyroku Sądu Pierwszej Instancji (pierwsza izba) wydanego w dniu 15 września 2009 r. w sprawie T-446/07 Royal Appliance International GmbH przeciwko Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory); uczestnik postępowania: BSH Bosch und Siemens Hausgeräte GmbH, wniesione w dniu 18 listopada 2009 r. przez Royal Appliance International GmbH.
Dz.U.UE.C.2010.24.30
Akt nienormatywny(Sprawa C-448/09 P)
(2010/C 24/56)
Język postępowania: niemiecki
(Dz.U.UE C z dnia 30 stycznia 2010 r.)
Strony
Wnoszący odwołanie: Royal Appliance International GmbH (przedstawiciele: adwokat K.J. Michaeli i M. Schork)
Uczestnicy postępowania:
– Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)
– BSH Bosch und Siemens Hausgeräte GmbH
Żądania wnoszącego odwołanie
– uchylenie wyroku Sądu Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich z dnia 15 września 2009 r. w sprawie T 446/07;
– stwierdzenie nieważności decyzji Czwartej Izby Odwoławczej OHIM z dnia 3 października 2007 r. w sprawie R 572/2006 4;
– nakazanie stronie pozwanej i interwenientowi pokrycia kosztów własnych i kosztów poniesionych przez wnoszącą odwołanie zarówno w pierwszej instancji, jak i w postępowaniu odwoławczym.
Zarzuty i główne argumenty
Niniejszy środek zaskarżenia został wniesiony przeciwko wyrokowi Sądu Pierwszej Instancji, na mocy którego utrzymano w mocy decyzję Izby Odwoławczej OHIM z dnia 3 października 2007 r. W przekonaniu Sądu i Izby Odwoławczej w przypadku przywołanego w sprzeciwie niemieckiego znaku towarowego "sensixx" i znaku towarowego "Centrixx" zgłoszonego dla towaru "odkurzacz" występuje prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd. Po wydaniu decyzji przez Izbę Odwoławczą, ale przed rozprawą przed Sądem, znak towarowy, na który powołano się w sprzeciwie, został prawomocnie wykreślony z rejestru dla towaru "odkurzacz". Sąd oddalił złożony w następstwie tego zdarzenia wniosek o zawieszenie postępowania, a fakt wykreślenia znaku towarowego, na który powołano się w sprzeciwie, uznał za prawnie nieistotny, ponieważ nie stanowił faktycznych ani prawnych ram sporu rozstrzyganego przed Izbą Odwoławczą. Sąd stwierdził, że okoliczność ta nie powinna zostać uwzględniona.
Wnosząca odwołanie uważa, że Sąd, nie uwzględniając wykreślenia znaku towarowego, naruszył prawne przesłanki zawieszenia postępowania określone w art. 77 regulaminu. Rozstrzygająca w niniejszym sporze zmiana podstawy faktycznej dotyczy ważności znaku towarowego przywołanego w sprzeciwie, na którą wnosząca odwołania nie ma żadnego wpływu. Zmiana ta powoduje przepadek podstawy sprzeciwu i bezwzględnie powinna była zostać wzięta pod uwagę. Takie rozstrzygnięcie wynika z przysługującego wnoszącej odwołanie podstawowego prawa własności, które obejmuje również zgłoszenie znaku towarowego. W rezultacie odmowy uwzględnienia wcześniejszego orzeczenia Oberlandesgerichts München dotyczącego wykreślenia znaku towarowego, na który powołano się w sprzeciwie, Sąd zbadał podobieństwo wykazów towarów dwóch znaków towarowych, z których jeden w chwili rozstrzygania był prawie w całości wykreślony z rejestru. W wyniku tego Sąd naruszył art. 45 rozporządzenia w sprawie wspólnotowego znaku towarowego, ponieważ w chwili wydania rozstrzygnięcia nie istniały już prawa osoby trzeciej, zważywszy na to, że wykreślenie znaku towarowego, na który powołano się w sprzeciwie, było już wtedy jak najbardziej pewne. Sądy wspólnotowe same dopuściły wyjątek od zakazu uwzględniania nowych okoliczności, uznając, że orzeczenia sądów krajowych winny być brane pod uwagę również wtedy, gdy są przywoływane po raz pierwszy w postępowaniu przed Sądem. Powinno mieć to miejsce zwłaszcza wówczas, gdy wnosząca odwołanie nie ma żadnego wpływu na moment wydania decyzji przez izbę odwoławczą, który w niniejszym przypadku przypadł na chwilę tuż przed upływem pięcioletniego okresu zwolnienia z obowiązku używania znaku towarowego, jako że wybór tego momentu zależy wyłącznie od uznania izby odwoławczej. Oparta na tak arbitralnej podstawie decyzja w przedmiocie rejestracji znaku towarowego zaprzecza duchowi i celowi wspólnotowego prawa znaków towarowych.
Wnosząca odwołanie podnosi ponadto błędne zastosowanie art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia w sprawie wspólnotowego znaku towarowego. Sąd nie wypełnił w pełni ciążących na nim obowiązków rozpoznania sprawy i uzasadnienia. Nie uwzględnił on istotnych okoliczności dotyczących rozpatrywanych towarów i wywoływanej u konsumentów reakcji na nie, a w konsekwencji przyjął błędne kryterium oceny wykazywanego przez nich poziomu uwagi i podobieństwa towarów. Przy rozpatrywaniu podobieństwa znaków towarowych Sąd nie oceniał występujących między nimi podobieństw i różnic w sposób identyczny i zwłaszcza przy analizie podobieństwa prezentacji graficznej oparł swą ocenę na podobieństwach nieistotnych. Sąd nie uwzględnił sposobu wymowy zgłoszonego znaku towarowego przez właściwy tutaj niemieckojęzyczny krąg odbiorców i potwierdził jedynie podnoszoną w skardze sprzeczność oceny brzmieniowego i koncepcyjnego podobieństwa znaków, przyznając podobieństwo zgłoszonego znaku do wyrazu "center", jednak odrzucając możliwość skojarzenia go z tym słowem. Taka ocena nie uwzględnia podstawowych reguł fonetyki, ponieważ zakłada, że końcówka "xx" będzie wymawiana wyjątkowo dźwięcznie, i wypacza zawarte w skardze wywody dotyczące stanu faktycznego, insynuując, że wnosząca odwołanie odmawia obu rozpatrywanym znakom jasnego znaczenia. Wreszcie Sąd nieprawidłowo ocenił przesłanki prawdopodobieństwa wprowadzenia w błąd, ponieważ nie rozpatrzył poziomu uwagi wykazywanego przez odbiorców przy zakupie towarów, i w rezultacie błędnie zrównał postrzeganie brzmieniowe z wizualnym.