Sprawa C-446/04: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony postanowieniem High Court of Justice (England & Wales), wydanym dnia 13 października 2004 r., w sprawie Test Claimants in the FII Group Litigation przeciwko Commissioners of Inland Revenue.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2005.6.26/3

Akt nienormatywny
Wersja od: 8 stycznia 2005 r.

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony postanowieniem High Court of Justice (England & Wales), wydanym dnia 13 października 2004 r., w sprawie Test Claimants in the FII Group Litigation przeciwko Commissioners of Inland Revenue

(Sprawa C-446/04)

(2005/C 6/51)

(Język postępowania: angielski)

(Dz.U.UE C z dnia 8 stycznia 2005 r.)

W dniu 22 października 2004 r. do Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich wpłynął wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony postanowieniem High Court of Justice (England & Wales), Chancery Division, Wielka Brytania, wydanym w dniu 13 października 2004 r. w sprawie Test Claimants in the FII Group Litigation przeciwko Commissioners of Inland Revenue.

High Court of Justice zwrócił się do Trybunału o udzielenie odpowiedzi na następujące pytania:

1) Czy jest niezgodne z art. 43 lub 56 WE, aby Państwo Członkowskie utrzymywało w mocy i stosowało środki, które zwalniają od podatku dochodowego od osób prawnych dywidendy otrzymane przez spółkę mającą stałą siedzibę w tym Państwie Członkowskim ("spółka mająca siedzibę") od innej spółki mającej siedzibę i które poddają dywidendy otrzymane przez spółkę mającą siedzibę w tym Państwie od spółek mających stałą siedzibę w innym Państwie Członkowskim ("spółki nie mające siedziby") podatkowi dochodowemu od osób prawnych (po udzieleniu zwolnienia od podwójnego opodatkowania dla każdego podatku potrącanego u źródła dochodu, który należy zapłacić od dywidendy i, pod pewnymi warunkami, dla podstawowego podatku zapłaconego przez spółki nie mające siedziby z tytułu ich zysków w kraju ich siedziby?)

2) Jeśli Państwo Członkowskie posiada system, który w pewnych okolicznościach nakłada obowiązek płatności zaliczki na podatek dochodowy od osób prawnych ("zaliczka") od wypłaty dywidend przez spółkę mającą siedzibę jej udziałowcom i przyznaje kredyt podatkowy udziałowcom zamieszkałym w tym Państwie Członkowskim w związku z tymi dywidendami, to czy jest niezgodne z art. 43 lub art. 56 WE lub art. 4 ust. 1 lub art. 6 dyrektywy Rady 90/435/WE(1), aby Państwo Członkowskie utrzymywało w mocy i stosowało środki zezwalające spółce mającej siedzibę na wypłatę dywidend udziałowcom bez obowiązku zapłaty zaliczki, o ile otrzymała ona dywidendy od spółek mających siedzibę w tym Państwie Członkowskim (bezpośrednio lub pośrednio poprzez inne spółki mające siedzibę w tym Państwie Członkowskim), a nie zezwalające spółce mającej siedzibę na wypłatę dywidend bez obowiązku zapłaty zaliczki, o ile otrzymała ona dywidendy od spółek nie mających siedziby?

3) Czy jest niezgodne z przepisami prawa WE przywołanymi w pytaniu 2 powyżej, aby Państwo Członkowskie utrzymywało w mocy i stosowało środki, które przewidują, że należności wynikające z obowiązku zapłaty zaliczki są potrącane z należności wynikających z obowiązku zapłaty w tym Państwie Członkowskim przez spółkę płacącą dywidendę oraz inne spółki będące członkami grupy mającej siedzibę w tym Państwie Członkowskim podatku dochodowego od osób prawnych od ich zysków:

a) ale które nie przewidują żadnej formy potrącenia należności wynikających z obowiązku zapłaty zaliczki lub jakiejkolwiek równoważnej rekompensaty (takiej jak zwrot zaliczki) z tytułu otrzymanych zysków, tak w tym Państwie, jak i w innych Państwach Członkowskich, przez spółki będące członkami grupy, które nie mają siedziby w tym Państwie Członkowski, i/lub

b) które przewidują, że jakiekolwiek zwolnienie od podwójnego opodatkowania, z którego korzysta spółka mająca siedzibę w tym Państwie Członkowskim zmniejsza obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób prawnych, z którego mogą być potrącone należności wynikające z obowiązku zapłaty zaliczki?

4) Jeśli Państwo Członkowskie posiada środki, które w pewnych okolicznościach zezwalają spółkom mającym siedzibę, jeśli dokonają takiego wyboru, na uzyskanie zwrotu zaliczki zapłaconej z tytułu podziału zysków pomiędzy udziałowców, w przypadku gdy te płatności zostały otrzymane przez spółkę mającą siedzibę od spółek nie mających siedziby, to czy jest niezgodne z art. 43 lub 56 WE lub art. 4 ust. 1 lub art. 6 dyrektywy Rady 90/435/EWG aby środki te:

a) zobowiązywały spółki mające siedzibę do płatności zaliczek a następnie do ich uzyskania ich zwrotu; i

b) nie zezwalały udziałowcom spółek mających siedzibę na skorzystanie z kredytu podatkowego, który otrzymaliby oni od dywidendy wypłaconej przez spółkę mającą siedzibę, która sama nie otrzymała dywidend od spółek nie mających siedziby?

5) Jeśli, przed dniem 31 grudnia 1993 r. Państwo Członkowskie przyjęło środki opisane w pytaniach 1 i 2, a po tej dacie przyjęło dalsze środki opisane w pytaniu 4, i jeżeli te ostatnie środki stanowią ograniczenie zakazane przez art. 56 Traktatu WE, to czy to ograniczenie należy traktować jako nowe ograniczenie, nieistniejące przed dniem 31 grudnia 1993 r.?

6) W przypadku, gdy jakikolwiek ze środków wymienionych w pytaniach 1-5 jest niezgodny z jakimkolwiek ze wspomnianych tutaj przepisów prawa wspólnotowego, to czy w okolicznościach, gdy spółka mająca siedzibę lub inne spółki będące członkami tej samej grupy spółek wnoszą następujące roszczenia dotyczące stosownych naruszeń:

i) roszczenie o zwrot podatku dochodowego od osób prawnych bezprawnie pobranego w okolicznościach, do których nawiązuje pytanie 1;

ii) roszczenie o przywrócenie (lub odszkodowanie za stratę) ulg potrącanych z podatku dochodowego od osób prawnych bezprawnie pobranego w okolicznościach, do których nawiązuje pytanie 1;

iii) roszczenie o zwrot (lub odszkodowania za) zaliczek, które nie mogły być potrącone z należności wynikających z obowiązku zapłaty przez spółkę podatku dochodowego od osób prawnych lub w żaden inny sposób zrekompensowane, a które, nie zostałyby zapłacone (lub zostałyby zrekompensowane) gdyby nie fakt naruszenia;

iv) roszczenie, w przypadkach, gdy zaliczki zostały potrącone z należności wynikających z obowiązku zapłaty podatku dochodowego od osób prawnych, z tytułu utraty korzystania ze środków finansowych między datą zapłaty zaliczki a tym potrąceniem;

v) roszczenie o zwrot podatku dochodowego od osób prawnych zapłaconego przez spółkę lub przez inną spółkę będącą członkiem grupy, gdy na którąkolwiek z tych spółek został nałożony obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób prawnych poprzez zrzeczenie się innych ulg, aby umożliwić potrącenie należności wynikających z obowiązku zapłaty zaliczki z należności wynikających z obowiązku zapłaty podatku od osób prawnych (ograniczenia nałożone na potrącanie zaliczek powodujące obowiązek zapłaty pozostałego podatku dochodowego od osób prawnych);

vi) roszczenie o odszkodowanie z tytułu utraty korzystania ze środków finansowych, z uwagi na wcześniejszą niż miałoby to miejsce w innym przypadku zapłatę podatku dochodowego od osób prawnych lub z tytułu ulg, które zostały następnie utracone w okolicznościach opisanych w punkcie (v) powyżej;

vii) roszczenie spółki mającej siedzibę o zapłatę (lub odszkodowanie) nadwyżki z tytułu zaliczek, które spółka przekazała innej spółce będącej członkiem grupy, a które pozostały bez rekompensaty, gdy ta spółka została sprzedana, uległa podziałowi lub ogłosiła upadłość;

viii) roszczenie, gdy zaliczka została zapłacona, a następnie uzyskano jej zwrot według przepisów opisanych w pytaniu 4, o odszkodowanie z tytułu utraty korzystania ze środków finansowych między datą zapłaty zaliczki a datą, w której nastąpił jej zwrot;

ix) roszczenie o odszkodowanie, gdy spółka mająca siedzibę dokonała wyboru, co do uzyskania zwrotu zaliczki według uzgodnień opisanych w pytaniu 4 i wypłaciła odszkodowania udziałowcom z powodu niemożności uzyskania kredytu podatkowego zwiększając kwotę dywidendy,

co do każdego z roszczeń przedstawionych powyżej, należy uważać, za:

roszczenie o zwrot sum niesłusznie pobranych, które wynikają i pozostają w związku z naruszeniem powyższych przepisów prawa wspólnotowego; lub

roszczenie o odszkodowanie, które musi spełnić warunki przedstawione w sprawach połączonych C-46/93 i C-48/93 Brasserie du Pecheur i Factortame, lub

roszczenie o zapłatę sumy odpowiadającej korzyści, która została niesłusznie odmówiona?

7) W przypadku, gdy odpowiedź na jakąkolwiek część pytania 6 jest taka, że dane roszczenie jest roszczeniem o zapłatę sumy odpowiadającej korzyści, która została niesłusznie odmówiona:

a) czy takie roszczenie jest konsekwencją lub pozostaje w związku z prawem przyznanym na podstawie powyższych przepisów prawa wspólnotowego; lub

b) czy muszą być spełnione warunki dla uzyskania odszkodowania ustanowione w sprawach połączonych C-46/93 i C-48/93 Brasserie du Pecheur i Factortame, lub

c) czy jakiekolwiek inne warunki muszą być spełnione?

8) Czy dla odpowiedzi na pytania 6 lub 7 ma to jakiekolwiek znaczenie że, według prawa krajowego, wspomniane w pytaniu 6 roszczenia zostały wniesione jako roszczenia o przywrócenie stanu poprzedniego lub zostały lub muszą być wniesione jako roszczenia o odszkodowanie?

9) Jakie wskazówki, o ile jakiekolwiek, Trybunał Sprawiedliwości uważa za odpowiednie w niniejszej sprawie co się tyczy okoliczności, jakie sąd krajowy powinien wziąć pod uwagę, aby ustalić czy nastąpiło wystarczająco poważne naruszenie w rozumieniu wyroku w sprawach połączonych C-46/93 i C-48/93 Brasserie du Pecheur i Factortame, w szczególności, czy biorąc pod uwagę stan orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości w sprawie wykładni odpowiednich przepisów wspólnotowych, czy naruszenie było dopuszczalne lub, czy w określonej sprawie istnieje wystarczający związek przyczynowy, aby ustanowić "bezpośredni związek przyczynowy" w rozumieniu tego wyroku?

______

(1) Dyrektywa Rady 90/435/EWG w sprawie wspólnego systemu opodatkowania stosowanego w przypadku spółek dominujących i spółek zależnych różnych Państw Członkowskich (Dz.U. L 225 z 20.8.1990, str. 6).

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.