Sprawa C-441/17: Komisja Europejska v. Rzeczpospolita Polska.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2018.200.20

Akt nienormatywny

Wersja od: 11 czerwca 2018 r.

Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 17 kwietnia 2018 r. - Komisja Europejska / Rzeczpospolita Polska

(Sprawa C-441/17) ¹

(Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego - Środowisko naturalne - Dyrektywa 92/43/ EWG - Ochrona siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory - Artykuł 6 ust. 1 i 3 - Artykuł 12 ust. 1 - Dyrektywa 2009/147/WE - Ochrona dzikiego ptactwa - Artykuły 4 i 5 - Obszar Natura 2000 Puszcza Białowieska - Zmiana planu urządzenia lasu - Zwiększenie etatu pozyskania drewna - Plan lub przedsięwzięcie, które nie są bezpośrednio związane z zagospodarowaniem obszaru lub do tego zagospodarowania konieczne, ale mogą na te obszary w istotny sposób oddziaływać - Odpowiednia ocena oddziaływania na obszar - Naruszenie integralności terenu - Rzeczywista realizacja środków ochronnych - Skutki dla terenów rozrodu lub odpoczynku gatunków chronionych)

Język postępowania: polski

(2018/C 200/26)

(Dz.U.UE C z dnia 11 czerwca 2018 r.)

Strony

Strona skarżąca: Komisja Europejska (przedstawiciele: C. Hermes, H. Krämer, K. Herrmann i E. Kružíková)

Strona pozwana: Rzeczpospolita Polska (przedstawiciele: Minister Środowiska J. Szyszko, a także B. Majczyna i D. Krawczyk, pełnomocnicy, wspierani przez eksperta K. Tomaszewskiego)

Sentencja

1) Rzeczpospolita Polska uchybiła zobowiązaniom spoczywającym na niej:

- na mocy art. 6 ust. 3 dyrektywy Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory, zmienionej dyrektywą Rady 2013/17/UE z dnia 13 maja 2013 r., poprzez przyjęcie aneksu do planu urządzenia lasu Nadleśnictwa Białowieża bez upewnienia się, że aneks ten nie wpłynie niekorzystnie na integralność obszaru mającego znaczenie dla Wspólnoty i obszaru specjalnej ochrony PLC200004 Puszcza Białowieska;

- na podstawie art. 6 ust. 1 dyrektywy 92/43, zmienionej dyrektywą 2013/17, a także art. 4 ust. 1 i 2 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/147/WE z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony dzikiego ptactwa, zmienionej dyrektywą 2013/17, ponieważ nie ustanowiła koniecznych środków ochrony odpowiadających wymaganiom ekologicznym typów siedlisk przyrodniczych wymienionych w załączniku I do dyrektywy 92/43, zmienionej dyrektywą 2013/17, i gatunków wymienionych w załączniku II do tej dyrektywy, a także gatunków ptaków wymienionych w załączniku I do dyrektywy 2009/147, zmienionej dyrektywą 2013/17, i regularnie występujących gatunków wędrownych niewymienionych w tym załączniku, dla których wyznaczono obszar mający znaczenie dla Wspólnoty i obszar specjalnej ochrony PLC200004 Puszcza Białowieska;

- na mocy art. 12 ust. 1 lit. a) i d) dyrektywy 92/43, zmienionej dyrektywą 2013/17, ponieważ nie zapewniła ścisłej ochrony chrząszczy saproksylicznych, a mianowicie bogatka wspaniałego (Buprestis splendens), zgniotka cynobrowego (Cucujus cinnaberinus), konarka tajgowego (Phryganophilus ruficollis), rozmiazga kolweńskiego (Pytho kolwensis), wymienionych w załączniku IV do tej dyrektywy, to jest nie zapewniła skutecznego zakazu ich celowego zabijania, niepokojenia oraz pogarszania stanu lub niszczenia terenów ich rozrodu w Nadleśnictwie Białowieża, oraz

- na mocy art. 5 lit. b) i d) dyrektywy 2009/147, zmienionej dyrektywą 2013/17, ponieważ nie zapewniła ochrony gatunków ptaków wymienionych w art. 1 dyrektywy ptasiej, w tym przede wszystkim sóweczki (Glaucidium passerinum), włochatki (Aegolius funereus), dzięcioła białogrzbietego (Dendrocopos leucotos) i dzięcioła trójpalczastego (Picoides tridactylus), to jest nie zapewniła, aby nie były one zabijane ani płoszone w okresie lęgowym i wychowu młodych, a ich gniazda lub jaja nie były umyślnie niszczone, uszkadzane lub usuwane w Nadleśnictwie Białowieża.

2) Rzeczpospolita Polska zostaje obciążona kosztami postępowania.

¹ Dz.U. C 338 z 9.10.2017.