Sprawa C-441/11 P: Komisja Europejska v. Verhuizingen Coppens NV.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2013.26.14/1

Akt nienormatywny

Wersja od: 26 stycznia 2013 r.

Wyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 6 grudnia 2012 r. - Komisja Europejska przeciwko Verhuizingen Coppens NV

(Sprawa C-441/11 P)⁽¹⁾

(Odwołanie - Konkurencja - Porozumienia, decyzje i uzgodnione praktyki - Artykuł 81 WE i art. 53 EOG - Rynek usług w zakresie przeprowadzek międzynarodowych w Belgii - Porozumienie ogólne składające się z trzech porozumień szczególnych - Jednolite i ciągłe naruszenie - Brak dowodu na wiedzę uczestnika kartelu biorącego udział w jednym porozumieniu szczególnym o istnieniu pozostałych porozumień szczególnych - Stwierdzenie nieważności decyzji Komisji w całości lub w części - Artykuły 263 TFUE i 264 TFUE)

(2013/C 26/24)

Język postępowania: niderlandzki

(Dz.U.UE C z dnia 26 stycznia 2013 r.)

Strony

Wnoszący odwołanie: Komisja Europejska (przedstawiciele: A. Bouquet, S. Noë i F. Ronkes Agerbeek, pełnomocnicy)

Druga strona postępowania: Verhuizingen Coppens NV (przedstawiciele: J. Stuyck i I. Buelens, advocaten)

Przedmiot

Odwołanie od wyroku Sądu (ósma izba) z dnia 16 czerwca 2011 r. w sprawie T-210/08 Verhuizingen Coppens przeciwko Komisji, którym Sąd stwierdził nieważność art. 1 lit. i) i art. 2 lit. k) decyzji Komisji C(2008) 926 wersja ostateczna z dnia 11 marca 2008 r. w sprawie postępowania na podstawie art. [81 WE] i art. 53 porozumienia EOG (sprawa COMP/38.543 - Usługi w zakresie przeprowadzek międzynarodowych).

Sentencja

1) Wyrok Sądu Unii Europejskiej z dnia 16 czerwca 2011 r. w sprawie T-210/08 Verhuizingen Coppens przeciwko Komisji zostaje uchylony.

2) Stwierdza się nieważności art. 1 lit. i) decyzji Komisji C(2008) 926 wersja ostateczna z dnia 11 marca 2008 r. w sprawie postępowania na podstawie art. [81 WE] i art. 53 porozumienia EOG (sprawa COMP/38.543 - Usługi w zakresie przeprowadzek międzynarodowych) w zakresie, w jakim w przepisie tym Komisja Europejska, nie ograniczając się do stwierdzenia udziału spółki Verhuizingen Coppens NV w porozumieniu w sprawie systemu fałszywych kosztorysów, zwanych "pozornymi kosztorysami", od dnia 13 października 1992 r. do dnia 29 lipca 2003 r., uznaje tę spółkę odpowiedzialną za porozumienie w sprawie systemu kompensacji finansowych za odrzucone oferty lub za powstrzymanie się od złożenia ofert, zwanych "prowizjami", i przypisuje jej odpowiedzialność za naruszenie jednolite i ciągłe.

3) Kwotę grzywny nałożonej na Verhuizingen Coppens NV w art. 2 lit. k) wspomnianej decyzji C(2008) 926 wersja ostateczna ustala się w wysokości 35.000 EUR.

4) Komisja Europejska zostaje obciążona, obok własnych kosztów, poniesionych zarówno w pierwszej instancji, jak i w postępowaniu odwoławczym, dwiema trzecimi kosztów poniesionych przez Coppens w tych dwóch instancjach.

5) Coppens pokrywa jedną trzecią własnych kosztów poniesionych w pierwszej instancji i w postępowaniu odwoławczym.

______

⁽¹⁾ Dz.U. C 331 z 12.11.2011.