Sprawa C-440/12: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Finanzgericht Hamburg (Niemcy) w dniu 3...

1)

Czy art. 401 [w związku z art. 135 ust. 1 lit. i)] dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej⁽¹⁾ należy interpretować w ten sposób, że podatek VAT oraz specjalny krajowy podatek od gier losowych mogą być pobierane wyłącznie alternatywnie, a nie kumulatywnie?

2)

wyłącznie jeżeli odpowiedź na pytanie pierwsze jest twierdząca:

W razie jeśli zgodnie z przepisami krajowymi gry losowe są objęte zarówno podatkiem VAT, jak również podatkiem specjalnym, to czy wyłącza to pobranie podatku VAT lub pobranie podatku specjalnego, czy też decyzja o tym, który z tych dwóch podatków nie może być pobierany, jest podejmowana na podstawie prawa krajowego?

3)

Czy art. 1 ust. 2 zdanie pierwsze i art. 73 dyrektywy 2006/112 należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwiają się one krajowej regulacji lub praktyce, zgodnie z którą w przypadku użytkowania automatów do gier z możliwością uzyskania wygranej podstawę wymiaru podatku stanowi zawartość kasy ("kasa elektroniczna") automatu po upływie określonego okresu czasu?

4)

wyłącznie jeżeli odpowiedź na pytanie trzecie jest twierdząca:

Jak należy określić podstawę wymiaru podatku?

5)

Czy art. 1 ust. 2 zdanie pierwsze i art. 73 dyrektywy 2006/2012 należy interpretować w ten sposób, że objęcie podatkiem VAT wymaga umożliwienia przedsiębiorcy przerzucenia ciężaru tego podatku na usługobiorcę? Jeśli dotyczy: co należy rozumieć pod pojęciem przerzucalności? Czy pojęcie przerzucalności obejmuje w szczególności prawną dopuszczalność ustalenia odpowiednio wyższej ceny za towar lub usługę?

6)

wyłącznie w razie jeśli w przypadku pytania piątego prawna dopuszczalność ustalenia wyższej ceny jest warunkiem (nałożenia podatku VAT):

Czy art. 1 ust. 2 zdanie pierwsze i art. 73 dyrektywy 2006/2012 należy interpretować w ten sposób, że przepisy, które ograniczają wysokość ceny za towary lub usługi podlegające podatkowi VAT, należy stosować zgodnie z prawem unijnym w ten sposób, że ustalona cena nie zawiera podatku VAT, ale podatek ten powinien zostać do niej doliczony, również wówczas, gdy chodzi o krajowe przepisy regulujące cenę, które zgodnie ze swoim brzmieniem wyraźnie tego nie przewidują?

7)

wyłącznie w razie udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pytanie piąte oraz odpowiedzi przeczącej na pytanie szóste i odpowiedzi przeczącej na pytanie trzecie:

Czy w tym przypadku podatkiem VAT należy objąć wszystkie przychody z automatów do gier, czy też tylko ich część, w odniesieniu do której przerzucenie ciężaru VAT nie jest możliwe, i w jaki sposób tę część należy określić, przykładowo w zależności od kwestii, przy których transakcjach stawka za grę nie mogła zostać zwiększona, czy też w zależności od kwestii, przy których transakcjach zawartość kasy nie mogła zostać zwiększona za godzinę gry?

8)

Czy art. 1 ust. 2 dyrektywy 2006/2012 należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwia się on krajowemu systemowi niezharmonizowanego podatku, zgodnie z którym należny VAT jest dokładnie zaliczany w ramach tego podatku?

9)

wyłącznie jeżeli odpowiedź na pytanie ósme jest twierdząca:

Czy zaliczenie VAT w ramach krajowego, niezharmonizowanego podatku skutkuje w przypadku przedsiębiorców objętych tym podatkiem tym, że VAT nie może być nakładany na ich konkurentów, którzy podlegają wprawdzie nie temu podatkowi, ale innemu podatkowi specjalnemu i w przypadku których takie zaliczenie nie jest przewidziane?

Sprawa C-440/12: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Finanzgericht Hamburg (Niemcy) w dniu 3 października 2012 r. - Metropol Spielstätten Unternehmergesellschaft (haftungsbeschränkt) przeciwko Finanzamt Hamburg-Bergedorf.

Dz.U.UE.C.2012.389.4