Sprawa C-429/10 P: Odwołanie od wyroku Sądu (druga izba) wydanego w dniu 15 czerwca 2010 r. w sprawie T-547/08 X Technology Swiss GmbH przeciwko Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory), wniesione w dniu 2 września 2010 r. przez X Technology Swiss GmbH.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2010.301.13/3

Akt nienormatywny

Wersja od: 6 listopada 2010 r.

Odwołanie od wyroku Sądu (druga izba) wydanego w dniu 15 czerwca 2010 r. w sprawie T-547/08 X Technology Swiss GmbH przeciwko Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory), wniesione w dniu 2 września 2010 r. przez X Technology Swiss GmbH

(Sprawa C-429/10 P)

(2010/C 301/20)

Język postępowania: niemiecki

(Dz.U.UE C z dnia 6 listopada 2010 r.)

Strony

Wnoszący odwołanie: X Technology Swiss GmbH (przedstawiciele: adwokaci A. Herbertz i R. Jung)

Druga strona postępowania: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)

Żądania wnoszącego odwołanie

– uchylenie wyroku Sądu z dnia 15 czerwca 2010 r. w sprawie T-547/08 oraz stwierdzenie nieważności decyzji Czwartej Izby odwoławczej Urzędu Harmonizacji z dnia 6 października 2008 r. w sprawie R 846/2008-4;

– obciążenie kosztami postępowania drugiej strony postępowania

Zarzuty i główne argumenty

Niniejsze odwołanie dotyczy wyroku Sądu, w którym skarga wnoszącej odwołanie mająca na celu stwierdzenie nieważności decyzji Czwartej Izby odwoławczej Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego z dnia 6 października 2008 r., na mocy której zgłoszenie przez wnoszącą odwołanie znaku odzwierciedlającego pozycję obejmującego pomarańczową barwę palców skarpety zostało odrzucone.

Wnosząca odwołanie podnosi, że Sąd dokonał błędnej wykładni przewidzianej w art. 7 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady (WE) Nr 40/94 z dnia 20 grudnia 1993 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego bezwzględnej podstawy odmowy rejestracji znaków towarowych, które nie mają charakteru odróżniającego. W spornej decyzji Sąd dopuścił się błędu stosując podwyższone wymogi w odniesieniu do charakteru odróżniającego.

Dokonywanie oceny charakteru odróżniającego obejmuje nie tylko cechy konkretnego znaku towarowego ale również ogólne wrażenie wywoływane przez znak w odniesieniu do oznaczonego nim towaru. Oznacza to, że charakter odróżniający zgłoszonego znaku towarowego podlega ocenie z jednej strony w kontekście poszczególnych składników znaku jak jego formy, usytuowania czy koloru oraz z drugiej strony, czego nie dokonał Sąd, w kontekście ogólnego wrażenia, które wywołuje. W ramach takiej oceny należy ponadto co do zasady uwzględnić okoliczność, że nawet określony stopień charakteru odróżniającego wystarcza by rejestracja znaku towarowego była możliwa.

Sąd błędnie podwyższył wymagania stosujące się do zgłoszonego znaku towarowego powołując się na orzecznictwo dotyczące trójwymiarowych znaków towarowych, na które składa się sam wygląd towaru a także dotyczące graficznych znaków towarowych obejmujących dwuwymiarowe przedstawienie towaru. Orzecznictwo to nie znajduje zastosowania do zgłoszonego znaku towarowego, ponieważ znak towarowy wnoszącej odwołanie nie jest trójwymiarowym znakiem i nie ma porównywalności polegającej na tym, że orzecznictwo dotyczące innych znaków towarowych mogłoby stosować się do zgłoszonego znaku. W przeciwieństwie do znaków towarowych, do których odnosi się przywołane orzecznictwo znak wnoszącej odwołanie odnosi się jedynie do nieznacznej części oznaczanego towaru. Wyraźnie ograniczone i dokładnie zdefiniowane pod względem kolorystycznym oznaczenie, które w stosunku do oznaczanego towaru jest małe nie może być porównywalne do znaku towarowego, który w całości pokrywa się z wyglądem towaru.

Nawet jeżeli przyjąć, że orzecznictwo dotyczące trójwymiarowych znaków towarowych znajduje zastosowanie do zgłoszonego znaku wyrok Sądu jest błędny. Znak towarowy wnoszącej odwołanie spełnia bowiem uznane w orzecznictwie wymogi stosujące się do trójwymiarowych znaków towarowych. Odróżnia się on znacznie od norm i zwyczajów danego sektora i spełnia swoją podstawową funkcję polegająca na wskazywaniu pochodzenia handlowego. Wywody Sądu na temat stopnia uwagi jaką zwraca właściwy krąg odbiorców są błędne, gdyż właśnie w przypadków artykułów, które nie mogą zostać wypróbowane przed ich zakupem konsument zwraca szczególną uwagę i odznacza się szczególną znajomością znaku towarowego. Ponadto Sąd nie odniósł się w wystarczającym stopniu do przedstawionego przez wnoszącą odwołanie argumentu dotyczącego dokładnie określonego odcienia koloru. Jako że Sąd określił oznaczanie skarpet sportowych jako zwyczajną praktykę nie da się zrozumieć dlaczego umieszczenie koloru za każdym razem w tym samym miejscu i przy użyciu tego samego odcienia nie może stanowić oznaczenia, które podlega rejestracji.