Sprawa C-428/15: Child and Family Agency v. J. D. (orzeczenie wstępne).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2017.6.21

Akt nienormatywny

Wersja od: 9 stycznia 2017 r.

Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 27 października 2016 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Supreme Court - Irlandia) - Child and Family Agency/J. D.

(Sprawa C-428/15) ¹

(Odesłanie prejudycjalne - Współpraca sądowa w sprawach cywilnych - Jurysdykcja oraz uznawanie i wykonywanie orzeczeń w sprawach małżeńskich oraz w sprawach dotyczących odpowiedzialności rodzicielskiej - Rozporządzenie (WE) nr 2201/2003 - Artykuł 15 - Przekazanie sprawy sądowi innego państwa członkowskiego - Zakres zastosowania - Przesłanki stosowania - Sąd lepiej umiejscowiony do rozpoznania sprawy - Dobro dziecka)

Język postępowania: angielski

(2017/C 006/25)

(Dz.U.UE C z dnia 9 stycznia 2017 r.)

Sąd odsyłający

Supreme Court

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Child and Family Agency

Strona pozwana: J. D.

przy udziale: R. P. D.

Sentencja

1) Artykuł 15 rozporządzenia Rady (WE) nr 2201/2003 z dnia 27 listopada 2003 r. dotyczącego jurysdykcji oraz uznawania i wykonywania orzeczeń w sprawach małżeńskich oraz w sprawach dotyczących odpowiedzialności rodzicielskiej, uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1347/2000, należy interpretować w ten sposób, że ma on zastosowanie w wypadku pozwów lub wniosków z zakresu ochrony dziecka, składanych przez właściwy organ jednego z państw członkowskich na podstawie prawa publicznego i mających za przedmiot zastosowanie środków z zakresu odpowiedzialności rodzicielskiej, takich jak w sprawie w postępowaniu głównym, w sytuacji gdy uznanie jurysdykcji sądu innego państwa członkowskiego wymagałoby w dalszej kolejności wszczęcia przez organ tego innego państwa członkowskiego postępowania odrębnego od wszczętego w pierwszym państwie członkowskim na podstawie własnego prawa krajowego i w świetle ewentualnie odmiennych okoliczności faktycznych.

2) Artykuł 15 ust. 1 rozporządzenia nr 2201/2003 należy interpretować w ten sposób, że:

- by móc ocenić, że sąd innego państwa członkowskiego, z którym dziecko ma szczególny związek, jest lepiej umiejscowiony, sąd posiadający jurysdykcję w danym państwie członkowskim powinien upewnić się, że przekazanie sprawy takiemu sądowi może przynieść rzeczywistą i konkretną wartość dodaną dla badania tej sprawy, z uwzględnieniem między innymi przepisów procesowych obowiązujących w tym innym państwie członkowskim;

- by móc ocenić, że takie przekazanie służy dobru dziecka, sąd posiadający jurysdykcję w danym państwie członkowskim powinien między innymi upewnić się, że rzeczone przekazanie nie stwarza ryzyka negatywnego wpływu na sytuację danego dziecka.

3) Artykuł 15 ust. 1 rozporządzenia nr 2201/2003 należy interpretować w ten sposób, że posiadający jurysdykcję sąd jednego państwa członkowskiego nie powinien - przy stosowaniu tego przepisu w sprawie z dziedziny odpowiedzialności rodzicielskiej - uwzględniać wpływu ewentualnego przekazania tej sprawy sądowi innego państwa członkowskiego na prawo do swobodnego przemieszczania się zainteresowanych osób innych niż dziecko, którego sprawa dotyczy, ani powodu, dla którego matka tego dziecka skorzystała z tego prawa, zanim zostało przed nim wszczęte postępowanie, chyba że tego rodzaju względy mogłyby mieć negatywne konsekwencje dla sytuacji rzeczonego dziecka.

¹ Dz.U. C 320 z 28.9.2015.