Sprawa C-428/11: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Court of Appeal (England & Wales) (Civil Division) (Zjednoczone Królestwo) w dniu 16 sierpnia 2011 r. - Purely Creative Ltd i in. przeciwko Office of Fair Trading.
Dz.U.UE.C.2011.311.25/2
Akt nienormatywny(Sprawa C-428/11)
(2011/C 311/42)
Język postępowania: angielski
(Dz.U.UE C z dnia 22 października 2011 r.)
Sąd krajowy
Court of Appeal (England & Wales) (Civil Division)
Strony w postępowaniu przed sądem krajowym
Strona apelująca: Purely Creative Ltd, Strike Lucky Games Ltd, Winners Club Ltd, McIntyre & Dodd Marketing Ltd, Dodd Marketing Ltd, Adrian Williams, Wendy Ruck, Catherine Cummings, Peter Henry
Druga strona postępowania: Office of Fair Trading
Pytania prejudycjalne
1) Czy zakazana praktyka określona w pkt 31 załącznika I do dyrektywy 2005/29/WE(1) obejmuje wypadek, w którym przedsiębiorca informuje konsumenta, iż wygrał on nagrodę lub uzyskał porównywalną korzyść, podczas gdy w rzeczywistości przedsiębiorca zachęca konsumenta do poniesienia pewnego kosztu, w tym kosztu bagatelnego, w związku ze zgłoszeniem się po nagrodę lub porównywalną korzyść?
2) W sytuacji, gdy przedsiębiorca oferuje konsumentowi wybór pomiędzy kilkoma sposobami zgłoszenia się po nagrodę lub porównywalną korzyść, czy pkt 31 załącznika I zostaje naruszony w wypadku, gdy podjęcie jakiejkolwiek czynności w ramach któregokolwiek ze sposobów zgłoszenia się po nagrodę lub korzyść jest uzależnione od poniesienia przez konsumenta kosztu, w tym także kosztu bagatelnego?
3) Jeżeli nie dochodzi do naruszenia pkt 31 załącznika I w sytuacji, gdy sposób zgłoszenia się wymaga od konsumenta poniesienia jedynie kosztów bagatelnych, w jak sposób sąd krajowy powinien ustalić, czy koszty takie są kosztami bagatelnymi? W szczególności czy takie koszty powinny być całkowicie niezbędne:
a) w celu zidentyfikowania przez przedsiębiorcę konsumenta jako zdobywcy nagrody lub
b) w celu wejścia przez konsumenta w posiadanie nagrody lub
c) w celu przeżycia przez konsumenta doświadczenia przedstawianego jako nagroda?
4) Czy zastosowanie sformułowania "fałszywe wrażenie" w pkt 31 wprowadza jakikolwiek wymóg dodatkowy obok wymogu, by konsument wpłacił kwotę pieniężną lub poniósł koszt w związku ze zgłoszeniem się po nagrodę, pozwalający sądowi krajowemu na stwierdzenie, że wystąpiło naruszenie pkt 31?
5) Jeżeli tak, to w jaki sposób sąd krajowy powinien stwierdzić, czy takie "fałszywe wrażenie" zostało wywarte? W szczególności, czy przy ustalaniu, że zostało wywarte "fałszywe wrażenie" sąd krajowy powinien uwzględniać stosunek wartości nagrody do kosztu zgłoszenia się po nią? Jeżeli tak, czy taka "stosunkowa wartość" powinna być oceniana w odniesieniu do:
a) kosztu jednostkowego ponoszonego przez przedsiębiorcę przy nabywaniu nagrody lub
b) kosztu jednostkowego ponoszonego przez przedsiębiorcę w celu przekazania nagrody konsumentowi lub
c) wartości nagrody z punktu widzenia konsumenta, przy uwzględnieniu, "wartości rynkowej" porównywalnego przedmiotu dostępnego w sprzedaży?
______
(1) Dyrektywa 2005/29/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 maja 2005 r. dotycząca nieuczciwych praktyk handlowych stosowanych przez przedsiębiorstwa wobec konsumentów na rynku wewnętrznym oraz zmieniająca dyrektywę Rady 84/450/EWG, dyrektywy 97/7/WE, 98/27/WE i 2002/65/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz rozporządzenie (WE) nr 2006/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady ("Dyrektywa o nieuczciwych praktykach handlowych") (Dz.U. L 149, s. 22).