Sprawa C-427/11: Margaret Kenny i inni v. Minister for Justice, Equality and Law Reform i inni (orzeczenie wstępne).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2013.114.13/2

Akt nienormatywny
Wersja od: 20 kwietnia 2013 r.

Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 28 lutego 2013 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez High Court of Ireland - Irlandia) - Margaret Kenny i in. przeciwko Minister for Justice, Equality and Law Reform i in.

(Sprawa C-427/11)(1)

(Artykuł 141 WE - Dyrektywa 75/117/EWG - Równość wynagrodzeń dla mężczyzn i kobiet - Dyskryminacja pośrednia - Obiektywne uzasadnienie - Przesłanki)

(2013/C 114/18)

Język postępowania: angielski

(Dz.U.UE C z dnia 20 kwietnia 2013 r.)

Sąd odsyłający

High Court of Ireland

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Margaret Kenny, Patricia Quinn, Nuala Condon, Eileen Norton, Ursula Ennis, Loretta Barrett, Joan Healy, Kathleen Coyne, Sharon Fitzpatrick, Breda Fitzpatrick, Sandra Hennelly, Marian Troy, Antoinette Fitzpatrick, Helena Gatley

Strona pozwana: Minister for Justice, Equality and Law Reform, Minister for Finance, Commissioner of An Garda Síochána

Przedmiot

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym - High Court of Ireland - Wykładnia art. 157 TFUE i dyrektywy Rady 75/117/EWG z dnia 10 lutego 1975 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich dotyczących stosowania zasady równości wynagrodzeń dla mężczyzn i kobiet (Dz.U. L 45 s. 19) [zastąpiona przez dyrektywę 2006/54/WE] - Pojęcie obiektywnego uzasadnienia w kontekście widocznej dyskryminacji pośredniej pracowników płci żeńskiej w porównaniu z pracownikami płci męskiej w ramach służby publicznej - Kryteria

Sentencja

Artykuł 141 WE i dyrektywę Rady 75/117/EWG z dnia 10 lutego 1975 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich dotyczących stosowania zasady równości wynagrodzeń dla mężczyzn i kobiet należy interpretować w ten sposób, że:

pracownicy wykonują taką samą pracę lub pracę o równej wartości, jeżeli, biorąc pod uwagę całokształt czynników, takich jak charakter pracy, warunki dotyczące wykształcenia i warunki pracy, pracownicy ci mogą być uważani za znajdujących się w porównywalnej sytuacji, czego ocena należy do sądu krajowego;
w ramach dyskryminacji pośredniej w zakresie wynagrodzenia na pracodawcy spoczywa obowiązek przedstawienia obiektywnego uzasadnienia dotyczącego różnicy w wynagrodzeniu stwierdzonej pomiędzy pracownikami uważającymi się za dyskryminowanych i osobami referencyjnymi;
uzasadnienie przez pracodawcę różnicy w wynagrodzeniu, która na pierwszy rzut oka wydaje się stanowić dyskryminację ze względu na płeć, musi dotyczyć osób referencyjnych, które - ze względu na fakt, iż sytuację tych osób charakteryzują mające istotne znaczenie dane statystyczne, dotyczące wystarczającej liczby osób, niestanowiące wyrazu zjawisk czysto przypadkowych lub wynikających z tymczasowej sytuacji i które, ogólnie rzecz biorąc, wydają się mieć istotne znaczenie - zostały wzięte pod uwagę przez sąd krajowy na potrzeby stwierdzenia tej różnicy, i
względy dobrych stosunków między pracodawcą i pracownikami mogą być brane pod uwagę przez sąd krajowy jako jeden z elementów pozwalających na dokonanie oceny, czy różnice pomiędzy wynagrodzeniami dwóch grup pracowników wynikają z czynników obiektywnych, niemających związku z jakąkolwiek dyskryminacją ze względu na płeć oraz zgodnych z zasadą proporcjonalności.
______

(1) Dz.U. C 311 z 22.10.2011

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.