Sprawa C-426/05: Tele2 Telecommunication GmbH v. Telekom-Control-Kommission (orzeczenie wstępne).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2008.92.3/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 12 kwietnia 2008 r.

Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 21 lutego 2008 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Verwaltungsgerichtshof - Austria) - Tele2 Telecommunication GmbH przeciwko Telekom-Control-Kommission

(Sprawa C-426/05)⁽¹⁾

(Łączność elektroniczna - Sieci i usługi - Wspólne ramy prawne - Artykuły 4 i 16 dyrektywy 2002/21/WE (dyrektywy ramowej) - Skarga - Administracyjna procedura analizy rynku)

(2008/C 92/04)

(Dz.U.UE C z dnia 12 kwietnia 2008 r.)

Język postępowania: niemiecki

Sąd krajowy

Verwaltungsgerichtshof

Strony w postępowaniu przed sądem krajowym

Strona skarżąca: Tele2 Telecommunication GmbH

Strona pozwana: Telekom-Control-Kommission

Przedmiot

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym - Verwaltungsgerichtshof - Wykładnia art. 4 ust. 1 oraz art. 16 ust. 3 dyrektywy 2002/21/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie wspólnych ram regulacyjnych sieci i usług łączności elektronicznej (dyrektywy ramowej) (Dz.U L 108, str. 33) - Procedura analizy rynku - Pojęcie osoby "której dotyczy [decyzja]" lub "której dotyczy [uchylenie]" ("betroffen") - Ustawodawstwo krajowe, które zastrzega cechę strony w postępowaniu ("Parteistellung") wyłącznie do adresatów decyzji w sprawie nałożenia, zmiany lub cofnięcia specyficznych wymogów, z wyłączeniem przedsiębiorstw konkurencyjnych.

Sentencja

1) Wykładni pojęcia użytkownika lub przedsiębiorstwa, "którego dotyczy [decyzja]" w rozumieniu art. 4 ust. 1 dyrektywy 2002/21/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie wspólnych ram regulacyjnych sieci i usług łączności elektronicznej (dyrektywy ramowej) oraz pojęcia strony, "której dotyczy [uchylenie]" w rozumieniu art. 16 ust. 3 tej dyrektywy należy dokonywać w ten sposób, że mogą obejmować nie tylko przedsiębiorstwo posiadające (uprzednio) znaczącą pozycję na odnośnym rynku, będące przedmiotem decyzji krajowego organu regulacyjnego, wydanej w ramach procedury analizy rynku, o której mowa w art. 16 tej dyrektywy i które jest jej adresatem, ale również użytkowników i przedsiębiorstwa konkurencyjne wobec tego przedsiębiorstwa, którzy nie są adresatami tej decyzji, lecz których ona dotyczy, oddziałując niekorzystnie na ich prawa.

2) Przepis prawa krajowego, który w ramach niesądowej procedury analizy rynku przyznaje status strony wyłącznie przedsiębiorstwom posiadającym (uprzednio) znaczącą pozycję na odnośnym rynku, w stosunku do których nałożono, zmieniono lub uchylono specyficzne wymogi, nie jest co do zasady sprzeczny z art. 4 dyrektywy 2002/21. Jednakże sąd krajowy powinien zbadać, czy wewnętrzne prawo proceduralne zapewnia ochronę praw użytkowników i przedsiębiorstw konkurencyjnych wobec przedsiębiorstwa posiadającego (uprzednio) znaczącą pozycję na odnośnym rynku, wynikających ze wspólnotowego porządku prawnego, w nie mniej korzystny sposób niż ochronę porównywalnych praw o charakterze wewnętrznym i czy nie wpływa niekorzystnie na skuteczność ochrony prawnej wskazanych użytkowników i przedsiębiorstw, którą gwarantuje art. 4 dyrektywy 2002/21.

______

⁽¹⁾ Dz.U. C 22 z 28.1.2006.