Sprawa C-423/15: Nils-Johannes Kratzer v. R+V Allgemeine Versicherung AG (orzeczenie wstępne).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2016.350.12

Akt nienormatywny

Wersja od: 26 września 2016 r.

Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 28 lipca 2016 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Bundesarbeitsgericht - Niemcy) - Nils-Johannes Kratzer/R +V Allgemeine Versicherung AG

(Sprawa C-423/15) ¹

(Odesłanie prejudycjalne - Polityka społeczna - Dyrektywa 2000/78/WE - Równość traktowania w zakresie zatrudnienia i pracy - Artykuł 3 ust. 1 lit. a) - Dyrektywa 2006/54/WE - Równość szans oraz równość traktowania kobiet i mężczyzn w dziedzinie zatrudnienia i pracy - Artykuł 14 ust. 1 lit. a) - Zakres stosowania - Pojęcie "dostępu do zatrudnienia, do prowadzenia działalności na własny rachunek oraz wykonywania zawodu" - Zgłoszenie kandydatury na stanowisko w celu uzyskania formalnego statusu kandydata jedynie po to, by dochodzić odszkodowania z powodu dyskryminacji - Nadużycie prawa)

Język postępowania: niemiecki

(2016/C 350/15)

(Dz.U.UE C z dnia 26 września 2016 r.)

Sąd odsyłający

Bundesarbeitsgericht

Strony w postępowaniu głównym

Strona powodowa: Nils-Johannes Kratzer

Strona pozwana: R+V Allgemeine Versicherung AG

Sentencja

Artykuł 3 ust. 1 lit. b) dyrektywy Rady 2000/78/WE z dnia 27 listopada 2000 r. ustanawiającej ogólne warunki ramowe równego traktowania w zakresie zatrudnienia i pracy oraz art. 14 ust. 1 lit. a) dyrektywy 2006/54/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 lipca 2006 r. w sprawie wprowadzenia w życie zasady równości szans oraz równego traktowania kobiet i mężczyzn w dziedzinie zatrudnienia i pracy należy interpretować w ten sposób, że sytuacja, w której osoba, ubiegając się o stanowisko, zmierza do uzyskania nie tego stanowiska, lecz jedynie formalnego statusu kandydata wyłącznie w celu dochodzenia odszkodowania, nie jest objęta pojęciem "dostępu do zatrudnienia lub wykonywania zawodu" w rozumieniu tych przepisów i jeśli przesłanki wymagane na mocy prawa Unii są spełnione, może zostać uznana za nadużycie prawa.

¹ Dz.U. C 320 z 28.9.2015.