Sprawa C-420/16 P: Odwołanie od wyroku Sądu (pierwsza izba) wydanego w dniu 10 maja 2016 r. w sprawie T-529/13, Balázs-Árpád Izsák i Attila Dabis/Komisja Europejska, wniesione w dniu 28 lipca 2016 r. przez Balázsa-Árpáda Izsáka i Attilę Dabisa.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2016.392.8/2

Akt nieoceniany

Wersja od: 24 października 2016 r.

Odwołanie od wyroku Sądu (pierwsza izba) wydanego w dniu 10 maja 2016 r. w sprawie T-529/13, Balázs-Árpád Izsák i Attila Dabis/Komisja Europejska, wniesione w dniu 28 lipca 2016 r. przez Balázsa-Árpáda Izsáka i Attilę Dabisa

(Sprawa C-420/16 P)

Język postępowania: węgierski

(2016/C 392/11)

(Dz.U.UE C z dnia 24 października 2016 r.)

Strony

Wnoszący odwołanie: Balázs-Árpád Izsák i Attila Dabis (przedstawiciel: adwokat D. Sobor)

Pozostali uczestnicy postępowania: Komisja Europejska, Węgry, Republika Grecka, Rumunia i Republika Słowacka

Żądania wnoszących odwołanie

- Uchylenie wyroku Sądu z dnia 10 maja 2016 r. w sprawie T-529/13 i na podstawie art. 61 statutu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej,

- tytułem głównym, stwierdzenie nieważności decyzji Komisji Europejskiej C(2013) 4975 final z dnia 25 lipca 2013 r. dotyczącej odmowy rejestracji spornej inicjatywy, zgodnie z żądaniem przedstawionym przez skarżących w skardze, oraz wydanie orzeczenia ostatecznego w sprawie;

- posiłkowo, na wypadek gdyby Sąd uznał, że stan postępowania nie pozwala na wydanie orzeczenia ostatecznego, skierowanie sprawy do ponownego rozpoznania przez Sąd.

- Obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie odwołania wnoszący je podnoszą następujące zarzuty:

1. Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia art. 47 karty i art. 92 § 1 regulaminu postępowania przed Sądem, w szczególności ze względu na niedopełnienie obowiązku informacji w odniesieniu do ciężaru dowodu, ponieważ zdaniem wnoszących odwołanie przed wydaniem wyroku Sąd nie powiadomił stron procesowych o tym, że uznaje za kwestie faktyczne, których należy dowieść w postępowaniu, okoliczność, że realizacja polityki spójności Unii zarówno przez Unię, jak i przez państwa członkowskie zagraża swoistym cechom regionów z mniejszością narodową, oraz okoliczność, że swoiste cechy etniczne, kulturowe, religijne lub językowe regionów z mniejszością narodową można by uważać za poważne i trwałe niekorzystne warunki demograficzne w rozumieniu art. 174 akapit trzeci TFUE.

2. Zarzut drugi dotyczący naruszenia art. 11 ust. 4 TUE i art. 4 ust. 2 lit. b) rozporządzenia w sprawie inicjatywy obywatelskiej ¹ z uwagi na to, iż zdaniem wnoszących odwołanie europejska inicjatywa obywatelska, stanowiąca przedmiot sporu, była zgodna z przepisem art. 11 ust. 4 TUE, jako że organizatorzy przedstawili ją w sprawie, w odniesieniu do której ich zdaniem stosowanie traktatów wymaga aktu prawnego Unii, a Komisja Europejska miała kompetencję w zakresie przedkładania odpowiedniego wniosku. Ponadto wnoszący odwołanie twierdzą, że Komisja może odmówić rejestracji proponowanej inicjatywy obywatelskiej z braku kompetencji jedynie, gdy ten brak kompetencji jest oczywisty.

3. Zarzut trzeci dotyczący naruszenia art. 4 ust. 2 lit. c) TFUE i art. 174 TUFE z uwagi na to, że art. 174 akapit trzeci TFUE wymienia przykładowo okoliczności zakładające poważne i trwałe niekorzystne warunki przyrodnicze lub demograficzne, ze względu na które w ramach polityki spójności Unii należy poświęcić "szczególną uwagę" danemu regionowi.

4. Motyw czwarty dotyczący naruszenia art. 7 TFUE, art. 167 TFUE, art. 3 ust. 3 TUE, art. 22 karty i postanowień traktatów dotyczących zakazu dyskryminacji z uwagi na to, że europejska inicjatywa obywatelska, stanowiąca przedmiot sporu, służyłaby przewidzianej w art. 7 TFUE spójności polityk i działań Unii, sprzyjając uwzględnieniu różnorodności kulturowej i jej utrzymania w ramach tej polityki spójności.

¹ Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 211/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. w sprawie inicjatywy obywatelskiej (Dz.U. 2011, L 65, s. 1).