Sprawa C-420/11: Jutta Leth v. Republik Österreich i Land Niederösterreich (orzeczenie wstępne).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2013.141.6/2

Akt nienormatywny
Wersja od: 18 maja 2013 r.

Wyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 14 marca 2013 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Oberster Gerichtshof - Austria) - Jutta Leth przeciwko Republik Österreich i Land Niederösterreich

(Sprawa C-420/11)(1)

(Środowisko naturalne - Dyrektywa 85/337/EWG - Ocena skutków wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne na środowisko naturalne - Pozwolenie na realizację takiego przedsięwzięcia mimo braku właściwej oceny - Cele takiej oceny - Warunki powstania uprawnienia do odszkodowania - Kwestia włączenia ochrony jednostek przed spadkiem wartości dóbr)

(2013/C 141/09)

Język postępowania: niemiecki

(Dz.U.UE C z dnia 18 maja 2013 r.)

Sąd odsyłający

Oberster Gerichtshof

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Jutta Leth

Strona pozwana: Republik Österreich, Land Niederösterreich

Przedmiot

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym - Oberster Gerichtshof - Wykładnia art. 3 dyrektywy Rady 85/337/EWG z dnia 27 czerwca 1985 r. w sprawie oceny skutków wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne na środowisko naturalne (Dz.U. L 175, s. 40), zmienionej dyrektywą Rady 97/11/WE z dnia 3 marca 1997 r. (Dz.U. L 73, s. 5) oraz dyrektywą 2003/35/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 maja 2003 r. (Dz.U. L 156, s. 17) - Zezwolenie na realizację przedsięwzięcia wydane bez przeprowadzenia właściwej oceny jego wpływu na środowisko - Skarga jednostki mająca na celu zasądzenie odszkodowania za zmniejszenie wartości należącej do niej nieruchomości w wyniku realizacji wspomnianego przedsięwzięcia - Cele oceny skutków wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne na środowisko naturalne - Objęcie lub brak objęcia jednostek ochroną przed wystąpieniem szkód majątkowych

Sentencja

Artykuł 3 dyrektywy Rady 85/337/EWG z dnia 27 czerwca 1985 r. w sprawie oceny skutków wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne na środowisko naturalne, zmienionej dyrektywą Rady 97/11/WE z dnia 3 marca 1997 r. i dyrektywą 2003/35/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 maja 2003 r., należy interpretować w ten sposób, iż przewidziana w tym przepisie ocena oddziaływania na środowisko nie obejmuje oceny oddziaływania danego przedsięwzięcia na wartość dóbr materialnych. Szkody majątkowe będące bezpośrednimi konsekwencjami oddziaływania przedsięwzięć publicznych lub prywatnych na środowisko są jednak objęte realizowanym przez tę dyrektywę celem ochrony.

Okoliczność, iż przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko zaniechano z naruszeniem wymogów wskazanej dyrektywy, co do zasady nie prowadzi sama w sobie, w świetle prawa Unii i bez uszczerbku dla mniej restrykcyjnych norm prawa krajowego w dziedzinie odpowiedzialności państwa, do powstania po stronie jednostki uprawnienia do naprawienia szkody czysto majątkowej wywołanej spadkiem wartości jej nieruchomości ze względu na spowodowane przez to przedsięwzięcie skutki dla środowiska. Zadaniem sądu krajowego jest jednak zbadanie, czy spełnione są wymogi prawa Unii dotyczące powstania uprawnienia do odszkodowania, w tym w szczególności, czy istnieje bezpośredni związek przyczynowy między zarzucanym naruszeniem a poniesioną szkodą.

______

(1) Dz.U. C 319 z 29.10.2011.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.