Sprawa C-414/18: Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 3 grudnia 2019 r. - Iccrea Banca SpA Istituto Centrale del Credito Cooperativo v. Banca d'Italia.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2020.36.7/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 3 lutego 2020 r.

Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 3 grudnia 2019 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunale Amministrativo Regionale per il Lazio - Włochy) - Iccrea Banca SpA Istituto Centrale del Credito Cooperativo/Banca d'Italia

(Sprawa C-414/18) ¹

(Odesłanie prejudycjalne - Dyrektywa 2014/59/UE - Unia bankowa - Restrukturyzacja i uporządkowana likwidacja instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych - Składki roczne - Obliczanie - Rozporządzenie (UE) nr 806/2014 - Rozporządzenie wykonawcze (UE) 2015/81 - Jednolita procedura restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych - Postępowanie administracyjne z udziałem organów krajowych oraz jednostki organizacyjnej Unii - Wyłączne uprawnienia decyzyjne Jednolitej Rady ds. Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji (SRB) - Postępowanie przed sądami krajowymi - Niezłożenie w terminie skargi o stwierdzenie nieważności do sądu Unii - Rozporządzenie delegowane (UE) 2015/63 - Wyłączenieokreślonych zobowiązań z obliczania składek - Wzajemne powiązania między bankami)

Język postępowania: włoski

(2020/C 36/09)

(Dz.U.UE C z dnia 3 lutego 2020 r.)

Sąd odsyłający

Tribunale Amministrativo Regionale per il Lazio

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Iccrea Banca SpA Istituto Centrale del Credito Cooperativo Strona przeciwna: Banca d'Italia

Sentencja

Artykuł 103 ust. 2 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/59/UE z dnia 15 maja 2014 r. ustanawiającej ramy na potrzeby prowadzenia działań naprawczych oraz restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w odniesieniu do instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych oraz zmieniającej dyrektywę Rady 82/891/EWG i dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2001/24/WE, 2002/47/WE, 2004/25/WE, 2005/56/WE, 2007/36/WE, 2011/35/UE, 2012/30/UE i 2013/36/UE oraz rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 i (UE) nr 648/2012, a także art. 5 ust. 1 lit. a) i f) rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2015/63 z dnia 21 października 2014 r. uzupełniającego dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/59/UE w odniesieniu do składek ex ante wnoszonych na rzecz mechanizmów finansowania restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji należy interpretować w ten sposób, że zobowiązania wynikające z transakcji między bankiem drugiego poziomu a członkami zespołu, jaki tworzy on z bankami spółdzielczymi, na rzecz których świadczy różne usługi bez sprawowania nad nimi kontroli, które to zobowiązania nie obejmują kredytów przyznanych na zasadach niekonkurencyjnych i w sposób nienastawiony na zysk w celu wspierania celów polityki publicznej rządu centralnego lub samorządu regionalnego danego państwa członkowskiego, nie są wyłączone z obliczania składek na rzecz krajowego funduszu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji, o których mowa we wskazanym art. 103 ust. 2.

¹ Dz.U. C 311 z 3.9.2018.