Sprawa C-414/16: Vera Egenberger v. Evangelisches Werk für Diakonie und Entwicklung e.V. (orzeczenie wstępne).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2018.200.6

Akt nienormatywny

Wersja od: 11 czerwca 2018 r.

Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 17 kwietnia 2018 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Bundesarbeitsgericht - Niemcy) - Vera Egenberger / Evangelisches Werk für Diakonie und Entwicklung e.V.

(Sprawa C-414/16) ¹

(Odesłanie prejudycjalne - Polityka społeczna - Dyrektywa 2000/78/WE - Równe traktowanie - Odmienne traktowanie ze względu na religię lub przekonania - Działalność zawodowa kościołów lub innych organizacji, których etyka opiera się na religii lub przekonaniach - Religia lub przekonania stanowiące podstawowy, zgodny z prawem i uzasadniony wymóg zawodowy, uwzględniający etykę organizacji - Pojęcie - Charakter działalności i kontekst, w którym jest ona prowadzona - Artykuł 17 TFUE - Artykuły 10, 21 i 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej)

Język postępowania: niemiecki

(2018/C 200/06)

(Dz.U.UE C z dnia 11 czerwca 2018 r.)

Sąd odsyłający

Bundesarbeitsgericht

Strony w postępowaniu głównym

Strona powodowa: Vera Egenberger

Strona pozwana: Evangelisches Werk für Diakonie und Entwicklung e.V.

Sentencja

1) Wykładni art. 4 ust. 2 dyrektywy Rady 2000/78/WE z dnia 27 listopada 2000 r. ustanawiającej ogólne warunki ramowe równego traktowania w zakresie zatrudnienia i pracy w związku z jej art. 9 i 10 oraz z art. 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej należy dokonywać w ten sposób, że w przypadku gdy kościół lub inna organizacja, których etyka opiera się na religii lub przekonaniach, w uzasadnieniu czynności lub decyzji takiej jak odrzucenie kandydatury na oferowane przez nie stanowisko, twierdzą, że ze względu na charakter działalności lub kontekst, w którym jest ona prowadzona, religia stanowi podstawowy, zgodny z prawem i uzasadniony wymóg zawodowy, uwzględniający etykę organizacji, musi istnieć możliwość, aby tego rodzaju stwierdzenie mogło w danym wypadku być przedmiotem skutecznej kontroli sądowej, pozwalającej na ustalenie, czy kryteria określone w art. 4 ust. 2 owej dyrektywy zostały w rozpatrywanym wypadku spełnione.

2) Wykładni art. 4 ust. 2 dyrektywy 2000/78 należy dokonywać w ten sposób, że podstawowy, zgodny z prawem i uzasadniony wymóg zawodowy, o którym mowa w tym przepisie, oznacza wymóg, który jest konieczny i obiektywnie podyktowany w świetle etyki danego kościoła lub danej organizacji bądź charakteru i warunków wykonywania danej działalności zawodowej oraz który nie obejmuje względów niezwiązanych z tą etyką lub prawem kościoła lub organizacji do autonomii. Wymóg ten musi być zgodny z zasadą proporcjonalności.

3) W przypadku gdy sąd krajowy rozpatruje spór między jednostkami, w którym dokonanie wykładni stosownych przepisów prawa krajowego w zgodzie z art. 4 ust. 2 dyrektywy 2000/78 jest niemożliwe, musi on zapewnić jednostkom, w granicach swoich kompetencji, ochronę prawną przysługującą im na podstawie art. 21 i 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej oraz zagwarantować pełną skuteczność tych postanowień, w razie konieczności poprzez odstąpienie od stosowania wszelkich przepisów prawa krajowego, które stoją z nimi w sprzeczności.

¹ Dz.U. C 419 z 14.11.2016.