Sprawa C-413/15: Elaine Farrell v. Alan Whitty, The Minister for the Environment, Ireland, Attorney General, Motor Insurers Bureau of Ireland (MIBI) (orzeczenie wstępne).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2017.412.5

Akt nienormatywny

Wersja od: 4 grudnia 2017 r.

Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 10 października 2017 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Supreme Court - Irlandia) - Elaine Farrell / Alan Whitty, The Minister for the Environment, Ireland, Attorney General, Motor Insurers Bureau of Ireland (MIBI)

(Sprawa C-413/15) ¹

(Odesłanie prejudycjalne - Zbliżanie ustawodawstw - Ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej z tytułu użytkowania pojazdów mechanicznych - Dyrektywa 90/232/EWG - Artykuł 1 - Odpowiedzialność z tytułu uszkodzeń ciała doznanych przez wszystkich pasażerów innych niż kierowca - Obowiązkowe ubezpieczenie - Bezpośredni skutek - Dyrektywa 84/5/EWG - Artykuł 1 ust. 4 - Podmiot zobowiązany do wypłaty odszkodowania z tytułu szkód majątkowych i uszkodzeń ciała spowodowanych przez pojazd niezidentyfikowany lub nieubezpieczony - Możliwość powołania się na dyrektywę wobec państwa - Warunki, w których podmiot prawa prywatnego można uznać za działający w imieniu państwa i powołać się wobec niego na przepisy dyrektywy wywierające bezpośredni skutek)

Język postępowania: angielski

(2017/C 412/09)

(Dz.U.UE C z dnia 4 grudnia 2017 r.)

Sąd odsyłający

Supreme Court

Strony w postępowaniu głównym

Strona powodowa: Elaine Farrell

Strona pozwana: Alan Whitty, The Minister for the Environment, Ireland, Attorney General, Motor Insurers Bureau of Ireland (MIBI)

Sentencja

1) Artykuł 288 TFUE należy interpretować w ten sposób, że nie wyklucza on sam w sobie tego, aby wobec podmiotu nieposiadającego wszystkich cech wymienionych w pkt 20 wyroku z dnia 12 lipca 1990 r., Foster i in. (C 188/89, EU:C:1990:313) i jednocześnie cech wymienionych w pkt 18 wskazanego wyroku można było powoływać się na przepisy dyrektywy wywierające skutek bezpośredni.

2) Wobec instytucji prawa prywatnego, której państwo członkowskie powierzyło zadanie leżące w interesie publicznym, takie jak zadanie związane z obowiązkiem nałożonym na państwa członkowskie w art. 1 ust. 4 drugiej dyrektywy Rady 84/5/EWG z dnia 30 grudnia 1983 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do ubezpieczenia w zakresie odpowiedzialności cywilnej za szkody powstałe w związku z ruchem pojazdów silnikowych, zmienionej trzecią dyrektywą Rady 90/232/EWG z dnia 14 maja 1990 r., i która to instytucja na mocy ustawy została wyposażona w szczególne uprawnienia, takie jak uprawnienie do nakazania zakładom ubezpieczeń prowadzącym działalność w zakresie ubezpieczeń komunikacyjnych na terytorium danego państwa członkowskiego, aby stały się jej członkami i aby ją finansowały, można powoływać się na przepisy dyrektywy wywierające bezpośredni skutek.

¹ Dz.U. C 320 z 28.9.2015.