Internetowa baza tekstów prawnych OpenLEX

–

Stwierdzenie, że Republika Cypryjska uchybiła zobowiązaniom, które ciążą na niej na podstawie art. 14 dyrektywy Rady 1999/31/WE⁽¹⁾ z dnia 26 kwietnia 1999 r. w sprawie składowania odpadów, ponieważ wszystkie miejsca niekontrolowanego zbytu odpadów funkcjonujące na terytorium cypryjskim nie zostały zamknięte lub dostosowane do wymogów dyrektywy;

–

obciążenie Republiki Cypryjskiej kosztami postępowania.

–

Zgodnie z art. 14 dyrektywy 1999/31/WE istniejące składowiska odpadów, które już działały w momencie transpozycji dyrektywy do prawa krajowego, mogą nadal działać jedynie wtedy, gdy środki wymagane przez uregulowania europejskie zostały podjęte najpóźniej do dnia 16 lipca 2009 r.; w przeciwnym wypadku muszą one zostać zamknięte.

–

Same władze cypryjskie przyznały, że ze 115 miejsc niekontrolowanego zbytu odpadów (które z racji "niekontrolowanego" charakteru usuwania odpadów i zarządzania odpadami nie spełniają kryteriów art. 14 dyrektywy 1999/31/WE, w związku z czym nie mogą one kontynuować działalności), które działały już na terytorium cypryjskim, dwa nadal funkcjonują w prowincjach Nikozji i Limassol oraz że nie przewidują one ich zamknięcia przed połową 2015 r. lub początkiem 2016 r.

–

Zwraca się uwagę na to, że nastąpiła pewna poprawa w zarządzaniu odpadami na terytorium cypryjskim, niemniej stwierdzona poprawa nastąpiła ze znacznym opóźnieniem, ponieważ zgodnie z art. 14 dyrektywy 1999/31/WE wymagane środki powinny były zostać podjęte najpóźniej do dnia 16 lipca 2009 r. i mimo to, jak przyznają władze cypryjskie, dwa miejsca niekontrolowanego zbytu odpadów nadal działają bez kontroli i w ten sposób naruszenie art. 14 dyrektywy nadal ma miejsce i nie można oczekiwać położenia kresu temu naruszeniu przed upływem co najmniej kolejnych trzech lat.

Sprawa C-412/12: Skarga wniesiona w dniu 11 września 2012 r. - Komisja Europejska przeciwko Republice Cypryjskiej.

Dz.U.UE.C.2012.366.24/3