Sprawa C-411/16 P: Odwołanie od wyroku Sądu (szósta izba) wydanego w dniu 12 maja 2016 r. w sprawie T-468/14, Holistic Innovation Institute/Komisja, wniesione w dniu 22 lipca 2016 r. przez Holistic Innovation Institute, SLU.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2016.364.10

Akt nieoceniany

Wersja od: 3 października 2016 r.

Odwołanie od wyroku Sądu (szósta izba) wydanego w dniu 12 maja 2016 r. w sprawie T-468/14, Holistic Innovation Institute/Komisja, wniesione w dniu 22 lipca 2016 r. przez Holistic Innovation Institute, SLU

(Sprawa C-411/16 P)

Język postępowania: hiszpański

(2016/C 364/05)

(Dz.U.UE C z dnia 3 października 2016 r.)

Strony

Wnoszący odwołanie: Holistic Innovation Institute, SLU (przedstawiciel: adwokat J.J.Marín López)

Druga strona postępowania: Komisja Europejska

Żądania wnoszącego odwołanie

- Uchylenie przez Trybunał Sprawiedliwości wyroku Sądu (szósta izba) z dnia 12 maja 2016 r., wydanego w sprawie T-468/12, Holistic Innovation Institute, SLU/Komisja, w zakresie, w jakim w wyroku tym stwierdzono, że skarga o stwierdzenie nieważności decyzji Komisji ARES (2014) 710158 z dnia 13 marca 2014 r. wykluczającej udział wnoszącego odwołanie w projekcie eDIGIREGION została wniesiona do Sądu po upływie terminu;

- odesłanie sprawy do Sądu w celu rozpoznania co do istoty wniesionej przez Holistic Inovation Institute skargi o stwierdzenie nieważności decyzji Komisji ARES (2014) 710158 z dnia 13 marca 2014 r. wykluczającej udział wnoszącego odwołanie w projekcie eDIGIREGION;

- uchylenie przez Trybunał Sprawiedliwości wyroku Sądu (szósta izba) z dnia 12 maja 2016 r., wydanego w sprawie T-468/12, Holistic Innovation Institute, SLU/Komisja, w zakresie, w jakim w wyroku tym oddalono żądanie zasądzenia odszkodowania, oraz stwierdzenie przez Trybunał Sprawiedliwości, w miejsce Sądu, że Komisja jest zobowiązana do zapłaty wnoszącemu odwołanie odszkodowania, zgodnie z żądaniem skargi, lub - w wypadku uwzględnienia dwóch pierwszych żądań - odesłanie sprawy do Sądu w celu ponownego rozstrzygnięcia wniesionej przez wnoszącego odwołanie skargi o odszkodowanie.

Zarzuty i główne argumenty

1. Naruszenie prawa polegające na tym, że w zaskarżonym wyroku nie stwierdzono, że oryginał skargi o stwierdzenie nieważności spornej decyzji, który wpłynął do sekretariatu Sądu w dniu 6 czerwca 2014 r. (pkt 29 zaskarżonego wyroku), został wysłany w dniu 2 czerwca 2014 r. z Pozuelo de Alarcón (Madryt), gdzie znajduje się siedziba wnoszącego odwołanie, listem poleconym za potwierdzeniem odbioru.

2. Naruszenie prawa poprzez brak uzasadnienia, polegające na tym, że w zaskarżonym wyroku stwierdzono, po pierwsze, że oryginał skargi nie zawierał własnoręcznego podpisu adwokata, ale kopię tego podpisu (pkt 30), a po drugie, że oryginał skargi podpisanej przez adwokata za pomocą podpisu elektronicznego nie ma żadnej mocy prawnej (pkt 35).

3. Naruszenie prawa polegające na tym, że poprzez uznanie, iż skarga o stwierdzenie nieważności została wniesiona przez wnoszącego odwołanie po upływie terminu (pkt 29, 34 i 35), w zaskarżonym wyroku naruszono prawo podstawowe do skutecznego środka prawnego wyrażone w art. 47 akapit pierwszy Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, interpretowane w świetle art. 6 ust. 1 europejskiej Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, podpisanej w Rzymie w dniu 4 listopada 1950 r., oraz orzecznictwa Europejskiego Trybunału Praw Człowieka odnoszącego się do wykładni wskazanego art. 6 ust. 1.

4. W zaskarżonym wyroku naruszono prawo poprzez oddalenie, w pkt 55, 59, 63 i 64 (w odniesieniu do szkody majątkowej) i w pkt 77 i 84 (w odniesieniu do krzywdy) przedstawionego przez wnoszącego odwołanie żądania odszkodowawczego.