Sprawa C-409/04: Wniosek o wydanie orzeczenia prejudycjalnego złożony na podstawie postanowienia High Court of Justice (England & Wales), Queen's Bench Division (Administrative Court), wydanego dnia 2 sierpnia 2004 r., w sprawie The Queen na wniosek firm: 1) Teleos plc 2) Unique Distribution Ltd 3) Synectiv Ltd 4) New Communications Ltd 5) Quest Trading Company Ltd 6) Phones Interntional Ltd 7) AGM Associates Ltd 8) DVD Components Ltd 9) Fonecomp Ltd 10) Bulk GSM 11) Libratech Ltd 12) Rapid Marketing Services Ltd 13) Earthshine Ltd 14) Stardex (UK) Ltd przeciwko Commissioners of Customs and Excise.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2004.300.26

Akt nienormatywny
Wersja od: 4 grudnia 2004 r.

Wniosek o wydanie orzeczenia prejudycjalnego złożony na podstawie postanowienia High Court of Justice (England & Wales), Queen's Bench Division (Administrative Court), wydanego dnia 2 sierpnia 2004 r., w sprawie The Queen na wniosek firm: 1) Teleos plc 2) Unique Distribution Ltd 3) Synectiv Ltd 4) New Communications Ltd 5) Quest Trading Company Ltd 6) Phones Interntional Ltd 7) AGM Associates Ltd 8) DVD Components Ltd 9) Fonecomp Ltd 10) Bulk GSM 11) Libratech Ltd 12) Rapid Marketing Services Ltd 13) Earthshine Ltd 14) Stardex (UK) Ltd przeciwko Commissioners of Customs and Excise

(Sprawa C-409/04)

(2004/C 300/52)

(Dz.U.UE C z dnia 4 grudnia 2004 r.)

Do Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich został wniesiony wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony na podstawie postanowienia High Court of Justice (England & Wales), Queen's Bench Division (Administrative Court), wydanego dnia 2 sierpnia 2004 r. w sprawie The Queen na wniosek firm: 1) Teleos plc 2) Unique Distribution Ltd 3) Synectiv Ltd 4) New Communications Ltd 5) Quest Trading Company Ltd 6) Phones Interntional Ltd 7) AGM Associates Ltd 8) DVD Components Ltd 9) Fonecomp Ltd 10) Bulk GSM 11) Libratech Ltd 12) Rapid Marketing Services Ltd 13) Earthshine Ltd 14) Stardex (UK) Ltd przeciwko Commissioners of Customs and Excise, który wpłynął do Sekretariatu Trybunału dnia 24 września 2004 r.

Sąd zwrócił się do Trybunału o udzielenie odpowiedzi na następujące pytania:

1) Czy w zaistniałych w tej sprawie okolicznościach faktycznych przez określenie "wysyłane" w art. 28a ust. 3(1) (wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów) należy rozumieć, iż wewnątrzwspólnotowe nabycie następuje, gdy:

a) uprawnienia do rozporządzania towarami jako właściciel przechodzą na kupującego, a towary dostarczane są przez dostawcę poprzez oddanie ich do dyspozycji kupującego (który jest zarejestrowany do celów VAT-u w innym Państwie Członkowskim), na podstawie umowy sprzedaży loco fabryka (ex works), na mocy której kupujący przyjmuje odpowiedzialność za przeniesienie towarów do innego Państwa Członkowskiego niż państwo dostawy, z zabezpieczonego magazynu znajdującego się w Państwie Członkowskim dostawcy, oraz jeżeli dokumentacja umowy lub inne dowody z dokumentów potwierdzają zamiar przetransportowania następnie tych towarów do miejsca w innym Państwie Członkowskim, lecz towary te nie opuściły jeszcze fizycznie terytorium Państwa Członkowskiego dostawy lub

b) uprawnienia do dysponowania towarami jako właściciel przechodzą na kupującego, a towary wyruszyły w drogę do innego Państwa Członkowskiego, lecz niekoniecznie dotarły do celu (zwłaszcza, jeżeli towary nie opuściły jeszcze fizycznie terytorium Państwa Członkowskiego dostawy), lub

c) uprawnienia do dysponowania towarami jako właściciel przeszły na kupującego, a towary, znajdujące się w drodze do innego Państwa Członkowskiego, fizycznie opuściły terytorium Państwa Członkowskiego dostawy?

2) Czy art. 28c pkt. A lit. a) należy interpretować w ten sposób, że dostawy towarów są zwolnione z VAT-u jeżeli:

– towary są dostarczone do kupującego, który jest zarejestrowany do celów VAT-u w innym Państwie Członkowskim oraz

– kupujący zobowiązuje się do zakupu towarów w ten sposób, że po nabyciu uprawnień do dysponowania towarami jako właściciel w Państwie Członkowskim dostawcy będzie on odpowiedzialny za przetransportowanie tych towarów z Państwa Członkowskiego dostawcy do drugiego Państwa Członkowskiego, oraz

a) uprawnienia do dysponowania towarami jako właściciel przeszły na kupującego, a towary zostały dostarczone przez dostawcę poprzez oddanie ich do dyspozycji kupującego, na podstawie umowy sprzedaży loco fabryka (ex works), na mocy której kupujący przyjmuje odpowiedzialność za przeniesienie towarów do innego Państwa Członkowskiego niż państwo dostawy, z zabezpieczonego magazynu znajdującego się w Państwie Członkowskim dostawcy, oraz jeżeli dokumentacja umowy lub inne dowody z dokumentów potwierdzają zamiar przetransportowania następnie tych towarów do miejsca w innym Państwie Członkowskim, lecz towary te nie opuściły jeszcze fizycznie terytorium Państwa Członkowskiego dostawy lub

b) uprawnienia do dysponowania towarami jako właściciel przechodzą na kupującego, a towary wyruszyły w drogę do innego Państwa Członkowskiego, lecz niekoniecznie dotarły do celu (zwłaszcza, jeżeli towary nie opuściły jeszcze fizycznie terytorium Państwa Członkowskiego dostawy), lub

c) uprawnienia do dysponowania towarami jako właściciel przeszły na kupującego, a towary, znajdujące się w drodze do innego Państwa Członkowskiego, fizycznie opuściły terytorium Państwa Członkowskiego dostawy, lub

d) uprawnienia do dysponowania towarami jako właściciel przeszły na kupującego i możliwe jest również wykazanie, że towary rzeczywiście dotarły do Państwa Członkowskiego przeznaczenia?

3) W zaistniałych w tej sprawie okolicznościach faktycznych, w których działający w dobrej wierze dostawca przedłożył właściwym organom w swoim Państwie Członkowskim, po zgłoszeniu żądania zwrotu, obiektywne dowody, które w chwili ich otrzymania zdawały się potwierdzać jego prawo do zwolnienia towarów na podstawie art. 28c pkt. A lit. a), a właściwe organy początkowo przyjęły te dowody dla celów zwolnienia, pod jakimi warunkami (i czy w ogóle) właściwe organy w Państwie Członkowskim dostawy mogą jednak następnie domagać się od dostawcy zapłacenia VAT-u od tych towarów, jeżeli wejdą one następnie w posiadanie kolejnych dowodów, które albo (a) poddają w wątpliwość słuszność wcześniejszych dowodów, albo (b) wykazują, że przedstawione dowody były zasadniczo fałszywe, lecz bez wiedzy lub uczestnictwa dostawcy?

4) Czy na odpowiedź na ww. pytanie 3 ma wpływ fakt, że istniały dowody, że kupujący składał deklaracje podatkowe do organów w Państwie Członkowskim przeznaczenia, przy czym te deklaracje podatkowe ujmowały przedmiotowe transakcje jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, że kupujący podał kwotę rzekomo stanowiącą podatek od wartości dodanej dotyczący kupna i że dokonał odliczenia tej sumy na podstawie art. 17 ust. 2 lit. d) szóstej dyrektywy?

______

(1) Szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz.U. L 145, 13.06.1977, str. 1).

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.