Sprawa C-404/21: Wyrok Trybunału (piąta izba) z dnia 22 grudnia 2022 r. - WP v. Istituto nazionale della previdenza sociale, Repubblica italiana
Dz.U.UE.C.2023.63.6/2
Akt nienormatywnyWyrok Trybunału (piąta izba) z dnia 22 grudnia 2022 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunale Ordinario di Asti - Włochy) - WP/Istituto nazionale della previdenza sociale, Repubblica italiana
(Sprawa C-404/21) 1
Język postępowania: włoski
(2023/C 63/08)
(Dz.U.UE C z dnia 20 lutego 2023 r.)
Sąd odsyłający
Tribunale Ordinario di Asti
Strony w postępowaniu głównym
Strona powodowa: WP
Strona pozwana: Istituto nazionale della previdenza sociale, Repubblica italian
Sentencja
1) Artykuły 45 i 48 TFUE, art. 11 ust. 2 załącznika VIII do regulaminu pracowniczego urzędników Unii Europejskiej oraz art. 8 lit. a) załącznika IIIa do decyzji Europejskiego Banku Centralnego z dnia 9 czerwca 1998 r. w sprawie przyjęcia warunków zatrudnienia pracowników Europejskiego Banku Centralnego, zmienionej w dniu 31 marca 1999 r.,
należy interpretować w ten sposób, że:
nie stoją one na przeszkodzie, w braku porozumienia między Europejskim Bankiem Centralnym (EBC) a danym państwem członkowskim, regulacji lub praktyce administracyjnej tego państwa członkowskiego, która nie zezwala członkowi personelu EBC na przeniesienie do systemu emerytalnego EBC kwoty odpowiadającej uprawnieniom emerytalnym nabytym przez niego w ramach systemu emerytalnego wspomnianego państwa członkowskiego. Jednakże art. 4 ust. 3 TUE wymaga na mocy zasady lojalnej współpracy ustanowionej w tym postanowieniu, aby państwo członkowskie, któremu EBC zaproponował zawarcie, na podstawie wspomnianego art. 8 lit. a) załącznika IIIa, porozumienia w sprawie przenoszenia do systemu emerytalnego EBC uprawnień emerytalnych nabytych przez członków jego personelu w ramach systemu emerytalnego tego państwa członkowskiego, uczestniczyło aktywnie i w dobrej wierze w negocjacjach mających na celu zawarcie z EBC takiego porozumienia po rozpoczęciu negocjacji.
2) Prawo Unii należy interpretować w ten sposób, że nie zezwala ono sądowi państwa członkowskiego rozpoznającemu sprawę wniesioną przez członka personelu Europejskiego Banku Centralnego (EBC) na nakazanie przeniesienia do systemu emerytalnego EBC uprawnień emerytalnych nabytych przez zainteresowanego w ramach systemu emerytalnego tego państwa członkowskiego w braku przewidującego takie przeniesienie przepisu prawa krajowego lub porozumienia zawartego między tymże państwem członkowskim a EBC. Natomiast, gdy ze względu na naruszenie przez to państwo członkowskie wynikającego z ustanowionej w art. 4 ust. 3 TUE zasady lojalnej współpracy obowiązku uczestniczenia w aktywny sposób i w dobrej wierze w negocjacjach z EBC w celu zawarcia porozumienia w sprawie przenoszenia uprawnień emerytalnych ten członek personelu EBC nie ma możliwości przeniesienia do systemu emerytalnego EBC uprawnień emerytalnych nabytych przez siebie w ramach systemu emerytalnego wspomnianego państwa członkowskiego, postanowienie to wymaga, aby taki sąd podjął wszelkie środki przewidziane przez krajowe przepisy proceduralne w celu zapewnienia poszanowania tego obowiązku przez właściwy organ krajowy.