Sprawa C-404/16: Lombard Ingatlan Lízing Zrt. v. Nemzeti Adó- és Vámhivatal Fellebbviteli Igazgatóság (orzeczenie wstępne).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2017.412.10/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 4 grudnia 2017 r.

Wyrok Trybunału (szósta izba) z dnia 12 października 2017 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Szegedi Közigazgatási és Munkaügyi Bíróság - Węgry) - Lombard Ingatlan Lízing Zrt. / Nemzeti Adó- és Vámhivatal Fellebbviteli Igazgatóság

(Sprawa C-404/16) ¹

(Odesłanie prejudycjalne - VAT - Dyrektywa 2006/112/WE - Artykuł 90 ust. 1 - Bezpośredni skutek - Podstawa opodatkowania - Obniżenie w przypadku anulowania, wypowiedzenia lub rozwiązania - Obniżenie w przypadku całkowitego lub częściowego niewywiązania się z płatności - Odrębność - Wypowiedzenie umowy leasingu z uwagi na nieuiszczenie opłat)

Język postępowania: węgierski

(2017/C 412/17)

(Dz.U.UE C z dnia 4 grudnia 2017 r.)

Sąd odsyłający

Szegedi Közigazgatási és Munkaügyi Bíróság

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Lombard Ingatlan Lízing Zrt.

Strona pozwana: Nemzeti Adó- és Vámhivatal Fellebbviteli Igazgatóság

Sentencja

1) Pojęcia "anulowania", "wypowiedzenia" i "rozwiązania" użyte w art. 90 ust. 1 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że obejmują one przypadek, w którym w ramach umowy leasingu z automatycznym przeniesieniem własności jego przedmiotu po zakończeniu okresu umowy leasingodawca nie może już domagać się od leasingobiorcy uiszczenia należności z tytułu leasingu ze względu na wypowiedzenie przez leasingodawcę tej umowy z powodu niewywiązywania się przez leasingobiorcę z obowiązków umownych.

2) W przypadku gdy doszło do ostatecznego zakończenia umowy leasingu z uwagi na niezapłacenie należnych rat leasingu przez leasingobiorcę, leasingodawca może powołać się na art. 90 ust. 1 dyrektywy 2006/112 wobec państwa członkowskiego w celu uzyskania obniżenia podstawy opodatkowania podatkiem od wartości dodanej, mimo iż obowiązujące przepisy prawa krajowego, po pierwsze, uznają taki przypadek za "niewywiązanie się z płatności" w rozumieniu art. 90 ust. 2 tej dyrektywy, a po drugie, nie zezwalają na obniżenie podstawy opodatkowania w przypadku niewywiązania się z płatności.

¹ Dz.U. C 364 z 3.10.2016.