Sprawa C-403/06 P: Odwołanie od wyroku Sądu Pierwszej Instancji (druga izba) wydanego w dniu 12 lipca 2006 r. w sprawie T-253/02 Chafiq Ayadi przeciwko Radzie Unii Europejskiej, wniesione w dniu 27 września 2006 r. przez Chafiqua Ayadiego.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2006.294.32

Akt nienormatywny

Wersja od: 2 grudnia 2006 r.

Odwołanie od wyroku Sądu Pierwszej Instancji (druga izba) wydanego w dniu 12 lipca 2006 r. w sprawie T-253/02 Chafiq Ayadi przeciwko Radzie Unii Europejskiej, wniesione w dniu 27 września 2006 r. przez Chafiqua Ayadiego

(Sprawa C-403/06 P)

(2006/C 294/56)

Język postępowania: angielski

(Dz.U.UE C z dnia 2 grudnia 2006 r.)

Strony

Wnoszący odwołanie: Chafiq Ayadi (Przedstawiciele: H. Miller, Solicitor i S. Cox, Barrister)

Druga strona postępowania: Rada Unii Europejskiej, Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, Komisja Wspólnot Europejskich

Żądania wnoszącego odwołanie

– uchylenie wyroku Sądu Pierwszej Instancji w całości;

– stwierdzenie nieważności art. 2 i art. 4 oraz załącznika nr 1 do rozporządzenia Rady (WE) nr 881/2002⁽¹⁾ w zakresie, w jakim bezpośrednio i indywidualnie dotyczą one wnoszącego odwołanie;

– obciążenie Rady kosztami wniesienia odwołania oraz kosztami postępowania przed Sądem Pierwszej Instancji, poniesionymi przez wnoszącego odwołanie.

Zarzuty i główne argumenty

Wnoszący odwołanie stwierdza, że Sąd Pierwszej Instancji naruszył prawo poprzez:

a) niestwierdzenie, że art. 380 WE w związku z art. 60 WE i 301 WE nie uprawniały Rady do przyjęcia zaskarżonych przepisów;

b) niestwierdzenie, że skorzystanie z kwestionowanych uprawnień naruszyło fundamentalną zasadę subsydiarności i art. 5 akapit drugi WE;

c) niestwierdzenie, że uchybiono istotnemu wymogowi proceduralnemu przy przyjmowaniu kwestionowanych przepisów, a mianowicie wymogowi przedstawienia przez Radę dostatecznych powodów, dla których środki uznane za niezbędne nie mogą być określone indywidualnie przez państwa członkowskie;

d) stwierdzenie, że decyzje Rady Bezpieczeństwa Narodów Zjednoczonych ("UNSC") skierowane do państw członkowskich Narodów Zjednoczonych wiążą państwa członkowskie Wspólnoty lub Wspólnotę;

e) stwierdzenie, że sądy wspólnotowe mogą stwierdzić nieważność środka wspólnotowego wprowadzającego w życie decyzję UNSC jedynie w odniesieniu do ius cogens oraz niestwierdzenie, że wspomniane sądy mogą stwierdzić nieważność takiego środka w celu ochrony praw człowieka uznanych w porządku prawnym Narodów Zjednoczonych;

f) niestwierdzenie, że zaskarżone przepisy rozporządzenia nr 881/2002 naruszają prawa człowieka przysługujące wnoszącemu odwołanie.

______

⁽¹⁾ Rozporządzenie Rady (WE) nr 881/2002 z dnia 27 maja 2002 r. wprowadzające niektóre szczególne środki ograniczające skierowane przeciwko niektórym osobom i podmiotom związanym z Osamą bin Ladenem, siecią Al-Kaida i talibami i uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 467/2001 zakazujące wywozu niektórych towarów i usług do Afganistanu, wzmacniające zakaz lotów i rozszerzające zamrożenie funduszy i innych środków finansowych w odniesieniu do talibów w Afganistanie, Dz.U. L 139, str. 9